اینجا هرگز نور در چشم ورزشکاران نمی‌افتد؛/ ویژگی‌های باورنکردنی استادیوم پیرِ پایتخت!

به گزارش ورزش سه، جهانگیر درویش معمار مجموعه ورزشی تختی در حاشیه همایش دو جام مسافر در ورزشگاه تختی اظهار داشت: زحمتی که رئیس استادیوم کشیده واقعا قابل تقدیر است؛ او کسی است که همیشه نزدیک من بوده و واقعا با فداکاری کار می‌کند.

وی افزود: ظرفیت این استادیوم بیش از چیزی است که می‌گویند؛ اینجا ۳۰ هزار جای نشسته کامل دارد و ۱۰ هزار جای نشستن هم پشت صندلی ها است. جهت این استادیوم ۱۵ درجه شمال غربی است و اگر عمود به این استادیوم نگاه کنید جهت قبله است و هیچوقت نور در چشم ورزشکاران نمی‌افتد و وقتی بعد از ظهرها مسابقه انجام می‌شود، همه آنها پشت به نور خورشید هستند. پروژکتورهای اینجا را یک بار عوض کرده‌اند و همان نور لازم را برای شب هم می‌دهد که حتی در شب هم بتوانند مسابقات را برگزار کنند.

درویش در واکنش به اینکه این استادیوم با الهام از استادیوم المپیک مونیخ ساخته شده گفت: استادیوم مونیخ یک سازه چادری عشایری و خیلی ساده است. اتفاقا من با شرکتی که آن استادیوم را ساخته تماس گرفته بودم که این کار را قبول می‌کند یا خیر اما رسما گفت این کار غیر ممکن است و نمی‌توانم قبول کنم. خودم تکه به تکه ساختم.

"اتفاقا من با شرکتی که آن استادیوم را ساخته تماس گرفته بودم که این کار را قبول می‌کند یا خیر اما رسما گفت این کار غیر ممکن است و نمی‌توانم قبول کنم"در حقیقت با آنها هم تماس گرفتم و در انگلیس مدلسازی کردیم؛ یک مدل یک پنجاهم بزرگ که پروفسوری قبول کرد این مدل را بسازد و چندین برابر چیزی که فکر می‌کردم روی مدل آزمایش کردند. فلسفه این سازه استقامت تحت شکل است. من در جوانی این تز را نوشتم؛ "استقامت تحت شکل" و "اشکال مقاوم". شکل این استادیوم مقاوم است. از دو انحنای متناوب؛ یک جهت در‌ کشش است و یک جهت در فشار.

هیچ مهندسی در دنیا با هیچ کامپیوتری نمی‌تواند محاسبات سازه ای را که در کشش و فشار کار بکند، حساب کند.

او ادامه داد: بنابراین این استادیوم فقط یک مدل آزمایشی دارد، قابل محاسبه نیست و چند کار هم شبیه این انجام داده‌ام. یکی برای مرسدس سقفی که ۱۹-۲۰ متر کنسول داشت و سقف نازک بود؛ آنجا هم محاسبه ای نداشت و هیچ مهندسی پیدا نشد. فقط رئیس مدرسه بوزار فرانسه را به من معرفی کردند و او می‌دانست که من چه می‌گویم. آهن ریزی آن را با هم طوری انتخاب کردیم که ساده ترین آهن ریزی باشد اما اصولا استقامت تحت شکل تز جوانی های من بوده و کار های زیادی روی این زمینه ها کرده‌ام. این استادیوم هم، همان فلسفه را داشته است. 

درویش در پاسخ به اینکه آیا سازه این شرایط را دارد که در روبرو سکو اضافه شود گفت: در حال حاضر در این استادیوم زمانی که مسابقات بعد از ظهر برگزار می‌شود، پشت‌شان به نور خورشید است و نور خورشید در چشم‌شان نیست و در حقیقت با بهترین شرایط مسابقه برگزار می‌شود.

"در حقیقت با آنها هم تماس گرفتم و در انگلیس مدلسازی کردیم؛ یک مدل یک پنجاهم بزرگ که پروفسوری قبول کرد این مدل را بسازد و چندین برابر چیزی که فکر می‌کردم روی مدل آزمایش کردند"الان خود این استادیوم ۳۰ هزار جای نشسته دارد و ۱۰ هزار نفر هم پلتفرمی وجود دارد که پشت صندلی ها بتوانند بنشینند؛ عموما در استادیوم ها متکایی می‌فروشند که بتوانند بنشینند. در واقع ۴۰ هزار نفر ظرفیت وجود دارد و تا به امروز هیچ استادیومی در ایران نبوده که ۴۰ هزار بلیت بتوانند بفروشند و همیشه نصف استادیوم های بزرگ هم با آدم های مجانی پر می‌شود. اینجا در حقیقت ۳۰ هزار صندلی قابل فروش وجود دارد و ۱۰ هزار تا هم روی پلتفرم پشت آن؛ ۴۰ هزار ظرفیت دارد که تقریبا بیشترین ظرفیت برای تهران است.

وی در مورد شرایط فعلی مجموعه گفت: روزی که تکه تکه اینجا را می‌ساختیم دیدم قطر کابل هایی که از پیلون به زمین می‌آید خیلی کم است و با باد می‌تواند حرکت کند؛ گفتم قطر آن را ۴-۵ برابر انتخاب ‌کردند. تربیت بدنی دور این کابل ها لوله کشیده بودند تا حفاظت کند و پرنده‌ها از بالا به داخل آن رفته بودند و لانه کرده بودند و فضولات‌شان سه لایه از این کابل ها را خورده بود و پاره شده بود. وقتی به من گفتند خیالم راحت بود چون قطر آن را پنج برابر کرده بودم و یک برابر و نیم آن باز شده است.

بنابراین گذاشتیم روزی که ممکن باشد شخصی آنها را جمع کند و سر‌ جایش ببرد و بست بزند ولی هیچ خطری متوجه آن نیست.