اودا باشی در بازار تاریخی تبریز احیا می‌شود

مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی آذربایجان‌شرقی گفت: بر اساس هماهنگی‌های انجام شده با هیئت امنای بازار تبریز، مقرر شد تا اودا باشی‌ها (سرایدار‌ها) در سراها، تیمچه‌ها و دالان‌های این بازار تاریخی برقرار شود.

به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران  جوان از تبریز،احمد حمزه زاده  مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی آذربایجان‌شرقی  احیای اوداباشی‌ها را در راستای صیانت از این مجموعه تاریخی از گزند‌ها و حوادث طبیعی و غیرطبیعی عنوان کرد.

او با بیان اینکه حفاظت همه جانبه از بازار جهانی تبریز با هم‌افزایی دستگاه‌های اجرایی استان محقق می‌شود، گفت: با همکاری نیروی انتظامی شهرستان تبریز گشت شبانه پشت بام بازار هم اجرایی خواهد شد.

او با اشاره به اینکه جلسه هماهنگی بازار تبریز با محوریت تبیین اقدامات لازم جهت پیشگیری از وقوع هرگونه حوادث احتمالی با حضور مدیران و نمایندگان میراث فرهنگی، دادگستری، توزیع برق، سازمان صمت، سازمان آتش نشانی و شهرداری تبریز در محل دادگستری تبریز برگزار شد، اعلام کرد: با پیشنهاد سازمان آتش نشانی شهرداری تبریز، مقرر شد تا با همکاری مجموعه بازار تبریز، پست‌های ثابت آتش نشانی در بازار تاریخی مستقر شود تا در صورت وقوع هرگونه حادثه در سریعترین زمان اقدام لازم انجام شود.

حمزه زاده با اشاره به آسیب شناسی‌های انجام شده در خصوص بازار سرپوشیده تبریز توسط این اداره کل، گفت: در این جلسه مقرر شد تا اداره توزیع برق استان در خصوص نحوه پست گذاری، انشعابات و جلوگیری از برداشت‌های غیر مجاز برق در اسرع وقت اقدام کند.

مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی آذربایجان شرقی در ادامه با اشاره به اینکه یکی از عوامل پر خطر در حاشیه بازار تبریز، استقرار انبار‌های مواد اشتعال زا است، گفت: اقدامات لازم برای ساماندهی و جمع‌آوری انبار‌های موجود در جوار بازار تبریز با همکاری سازمان صمت و شهرداری تبریز انجام خواهد شد.

بازار تاریخی تبریز با داشتن حدود پنج هزار و ۵۰۰ باب حجره، مغازه و فروشگاه، ۴۰ گونه شغل، ۳۵ باب سرا، ۲۵ باب تیمچه، ۳۰ باب مسجد، ۲۰ باب راسته و راسته‌بازار، ۱۱ باب دالان، ۵ باب حمام و ۱۲ باب مدرسه به عنوان اصلی‌ترین مرکز داد و ستد مردم تبریز و ایران شناخته می‌شود.
این مجموعه با نام مجموعه بازار تبریز در ۲۵ شهریور ۱۳۵۴ با شماره ثبت ۱۰۹۷ به عنوان یکی از آثار ملی ایران ثبت شد و در سال ۲۰۱۰ نیز این مجموعه با شماره ثبت ۱۳۴۶ به عنوان یکی از میراث جهانی ایران در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسید.

انتهای پیام/