مون لافرته؛ خواننده شیلیایی که سرکوب را به چالش می‌کشد

مون لافرته؛ خواننده شیلیایی که سرکوب را به چالش می‌کشد۱۸ اردیبهشت ۱۴۰۰ - ۸ مه ۲۰۲۱

منبع تصویر،

Getty Images

توضیح تصویر،

مون لافرته، خواننده شیلیایی در مراسم اهدای جایزه لاتین گرمی در سال ۲۰۱۹ دست به اعتراض زد. روی سینه او نوشته شده "در شیلی، شکنجه و تجاوز می‌کنند و می‌کشند"

مون لافرته، بزرگترین خواننده پاپ شیلی که اقبال جهانی دارد به این مشهور است که حرفش را بلند می‌زند و برای انجام این کار از هیچ چیزی فروگذار نمی‌کند.

آخرین آلبوم او با نام سیس که شخصی‌ترین و شجاعانه‌ترین آلبوم اوست، موضوعات پیچیده‌ای مانند زن‌ستیزی، سرکوب و بی‌عدالتی را به چالش می‌کشد که از تجربه‌های زیسته خودش الهام گرفته است.

لافرته که سه بار برنده جایزه لاتین گرمی شده است، از این نمی‌ترسد که با شرکت در تظاهرات حقوق زنان و حرف زدن درباره آزار نهادینه شده، طرفداران محافظه‌کارتر خود را گریزان کند.

او در مراسم اهدای جایزه لاتین گرمی در سال ۲۰۱۹، با این جمله نقش بسته بر سینه عریان خود ظاهر شد که "در شیلی، شکنجه و تجاوز می‌کنند و می‌کشند" تا نقض حقوق بشر در سرکوب خشونت‌آمیز اعتراض‌‌ها به بی‌عدالتی، بهداشت و درمان و آموزش را تقبیح کند.

به دنبال سرکوب این اعتراض‌ها، هزاران نفر از مردم عادی مجروح شدند، که صدها نفر از آنها با اسلحه پلیس نابینا و ده‌ها نفر نیز کشته شدند.

اعتراض‌های شیلی در سال ۲۰۱۹

• در پرجمعیت‌ترین این اعتراض‌ها حدود یک میلیون و دویست‌هزار نفر شرکت کرده‌اند
• هر روز به مدت یک ماه تظاهرات در اعتراض به نابرابری‌های گسترده برقرار بود
• صدها نفر از تظاهرکننده‌ها با گلوله‌های پلاستیکی پلیس نابینا شدند
• تظاهرات‌ها در اعتراض به نابرابری‌ها ماه‌ها برقرار بود و تنها با شروع همه‌گیری جهانی کرونا متوقف شد

• شیلی تسلیم خواست معترضان برای برگزاری همه‌پرسی شد

لافرته که با خواسته‌های این جنبش همسو شد و به تظاهرات پیوست، می‌گوید: "من اهل یک منطقه فقیر در شیلی هستم که در آن فرصت‌های زیادی وجود ندارد.

"آخرین آلبوم او با نام سیس که شخصی‌ترین و شجاعانه‌ترین آلبوم اوست، موضوعات پیچیده‌ای مانند زن‌ستیزی، سرکوب و بی‌عدالتی را به چالش می‌کشد که از تجربه‌های زیسته خودش الهام گرفته است""

در همان زمان، پلیس شیلی از او شکایت کرد چرا که در یک مصاحبه اشاره کرده بود که نیروهای مسلح در آتش زدن و غارت در جریان ناآرامی‌ها دست داشته‌اند. در پاسخ به این اتهام‌ها که بعدتر پس گرفته شد، لافرته در هنگام پخش تلویزیونی یک فستیوال اعلام کرد:‌ "اگر می‌خواهند مرا برای گفتن آنچه فکر می‌کنم دستگیر کنند، بگذارید بکنند. "

• ویکتور خارا؛ نیم‌قرن دادخواهی برای مردی که به‌خاطر موسیقی‌اش کشته شد
• مردانی که پینوشه را سرنگون کردند
• مرسدس سوسا درگذشت

کنسرت او به خاطر پیش‌درآمد سیاسی آن خبرساز شد. او با قربانیان خشونت پلیس اعلام همبستگی و تلاش حکومت برای ساکت کردن صدای او را محکوم کرد. جمعیت با شعارهای معروف اعتراضی از او حمایت کردند.

اگر این مبارزه نهایی لافرته با حاکمیت بود، او کسی بود که با گردن افراشته میدان را ترک می‌کرد.

منبع تصویر،

Getty Images

توضیح تصویر،

مون لافرته (که یکی دیگر از هنرمندان را در آغوش گرفته است) در یک کنسرت مردم شیلی به "مقاومت در خیابان"‌ فراخواند

اما کمتر از یک ماه بعد، او بالاخره مجبور به سکوت شد. نه از سوی مقامات شیلی، که به خاطر همه‌گیری جهانی کرونا.

آلبوم جدید او، سیس، در انزوای شهربندان نوشته شده است. لافرته روزهایش را در خانه‌اش در دهکده آرام کوهستانی تپوستلان در مکزیک گذراند. در این مدت هیچ همدمی نداشت جز صدای خواننده محبوب مکزیکی، چابلا بارگاس، که همراه با سرکشیدن یک بطری تکیلا گیتار می‌‌نواخت.

لافرته که در ۱۴ سال گذشته در مکزیک زندگی کرده است می‌گوید: "من فکر می‌کنم که همه‌گیری جهانی کرونا به این معنا بود که بسیاری از مردم در خانه ماندند و به آلبوم‌‌های موسیقی گوش دادند و این زمان را برای کاری که بیشترین لذت را از آن می‌بردند صرف کردند. "

این اولین آلبوم لافرته بعد از اعتراض‌های شیلی است و از بارگاس به عنوان الهام‌بخش اصلی خود نام می‌برد: "من همیشه با او احساس نزدیکی می‌کردم.

"" در همان زمان، پلیس شیلی از او شکایت کرد چرا که در یک مصاحبه اشاره کرده بود که نیروهای مسلح در آتش زدن و غارت در جریان ناآرامی‌ها دست داشته‌اند""

منبع تصویر،

Getty Images

توضیح تصویر،

خواننده فقید مکزیکی، چابلا بارگاس، الهام‌بخش آلبوم جدید لافرته بوده است

بارگاس که در سال ۲۰۱۲ در سن ۹۳ سالگی درگذشت، یک شخصیت انقلابی بود که در دهه پنجاه میلادی به شهرت رسید. او که با اجرای گسترده تصنیف‌های سنتی رنچرا در مکزیک شناخته می‌شود، با احساسی حیرت‌انگیز آواز می‌خواند و سکوت‌های تامل‌برانگیز را با اوج‌هایی دراماتیک درهم می‌تنید. ترانه‌هایش از عشق و دلشکستگی تعمدا خطاب به زنان است و او در سن ۸۱ سالگی اعلام کرد که لزبین است.

لافرته با ستایش سکوت‌ در ترانه‌های بارگاس توضیح می دهد که این‌ها "لحظه‌هایی برای مکاشفه هستند" و می‌گوید که "من تنهایی او را ارج می‌نهم. "

همان‌گونه که لافرته می‌گوید،‌ آلبوم سیس با تجسم دوباره سنت‌های موسیقی مکزیک، به دنبال واقعیت مدرن‌تری از مکزیک است که به گفته این هنرمند "مکزیک بسیار آزادتری از چیزی است که او می‌شناسد.

"

لافرته همچنین می‌گوید که این آلبوم یک معنای زیرین کوییر هم دارد. ترانه "بگذار عشق ما شناخته شود" به آزادی عشق ورزیدن، به طور آشکار و غیرمتعارف می‌پردازد. لافرته که ترجیح می‌دهد از برچسب زدن به گرایش جنسی خود پرهیز کند، به طور خودمانی تصدیق می‌کند که "من می‌توانم به هر کسی ابراز تمایل کنم و دوستش داشته باشم. "

او باور دارد که هنوز فشار زیادی برای عشق ورزیدن متعارف وجود دارد، "به خصوص در این منطقه از جهان. " منظور او آمریکای لاتین است که باورهای کاتولیک هنوز در آنجا به طور قوی تاثیرگذار است.

"در پاسخ به این اتهام‌ها که بعدتر پس گرفته شد، لافرته در هنگام پخش تلویزیونی یک فستیوال اعلام کرد:‌ "اگر می‌خواهند مرا برای گفتن آنچه فکر می‌کنم دستگیر کنند، بگذارید بکنند"

علاقه لافرته به رویارویی با هنجارهای اجتماعی، مضمون تکرارشونده آلبوم جدید اوست. ترانه "زن" در ستایش از زنانی است که "مطابق انتظار جامعه" نیستند.

ویدیوی این ترانه که خواننده مکزیکی، گلوریا تروی،‌ در آن حضور دارد،‌ فضانوردی را نشان می‌دهد که ناشیانه تلاش می‌کند پرچمی را کنار لافرته به اهتزاز در آورد. لافرته در توضیح می‌گوید: ‌"این فضایی است که متعلق به آن مرد نیست. "

منبع تصویر،

Marya Ortiz

توضیح تصویر،

مون لافرته آخرین آلبوم خود، سیس،‌ را در مکزیک و در طول شهربندان کووید-۱۹ آماده کرد

آلبوم سیس همچنین شامل ترانه‌هایی است که لافرته در زمان اعتراض‌های شیلی نوشته است.

زمانی که او فعالیت‌های از پیش برنامه‌ریزی شده خود را به حال تعلیق درآورد،‌ تا به کشورش برود و کنسرت‌های رایگان در سراسر شیلی برگزار کند.

او ترانه "زندگی از کف می‌رود" را بعد از اجرای برنامه در یک زندان زنان در والپارایسو نوشت؛ یک شهر بندری در نزدیکی جایی که او در آن بزرگ شده است.

لافرته می‌گوید:‌ "وقتی آنجا را ترک کردم، پر از خشم بودم. آنها فقرا را در بند کرده بودند. مردمی که از جامعه طرد شده‌اند و همدلی بسیار کمی هم با آنها وجود دارد. "

این ترانه اندوهگین که آکنده از ناامیدی است، در افسوس زندگی‌هایی است که از "دختربچه‌ها و مادربزرگ‌هایی" گرفته شده که در سلول‌هایی اسیر هستند که حتی "سیمان هم برای این بی‌عدالتی گریه می‌کند.

""ویکتور خارا؛ نیم‌قرن دادخواهی برای مردی که به‌خاطر موسیقی‌اش کشته شدمردانی که پینوشه را سرنگون کردندمرسدس سوسا درگذشتکنسرت او به خاطر پیش‌درآمد سیاسی آن خبرساز شد"" در دقیقه سوم این ترانه،‌ وقتی که شنونده با آهسته و قطع شدن صدای خواننده فریب می‌خورد که ترانه تمام شده است، ارکستر فوق‌العاده زنان مکزیک ترانه را به اوج می‌برد.

یکی از دستاوردهای آلبوم سیس در آن چیزی نهفته است که پیش از لافرته، بارگاس به آن دست یافته بود؛ کاوش در عمق موسیقی سنتی آمریکای لاتین و حک کردن تجربه‌های کاملا شخصی بر روی آنها تا واقعیت‌های متفاوت را بازتاب دهد.

لافرته می‌گوید:‌ "این فرصتی عالی است که مردم می‌توانند موسیقی سنتی گوش دهند، اما در متن آن موضوعات پیشرو را بشنوند. من دوست دارم که سر گفت‌وگو را باز کنم. "

خبرهای بیشتر را در کانال تلگرام بی‌‌بی‌سی فارسی دنبال کنید