تبعیض نظام‌مند دولت‌های اروپایی علیه پناهجویان

خبرگزاری میزان - اتحادیه اروپا و کشور‌های عضو آن الگو‌های تبعیض نظام‌مند علیه پناهندگان و پناهجویان را در سیاست‌های خود نشان می‌دهند و این امر در سال گذشته به دلیل شواهد فزاینده‌ای که اکنون اجتناب ناپذیر است، کاملاً روشن شده است. 

به گزارش «دیده‌بان حقوق بشر یورو مد»، از آغاز جنگ اوکراین، بیش از ۴ میلیون پناهنده اوکراینی وارد اتحادیه اروپا شدند و این تعداد ۳ برابر تعداد پناهجویانی است که در سال ۲۰۱۵ از بخش جنوبی جهان وارد بلوک اروپا شدند. 

تبعیض نظام‌مند

با این حال، کمیسیون اتحادیه اروپا عجله کرد تا ۱.۳ میلیون پناهجو را که در سال ۲۰۱۵ به دنبال پناهندگی بودند، به عنوان «بحران مهاجرت» اعلام کند.

این برچسب گذاری به دو دلیل یک اصطلاح مشکل‌ساز است؛ یکی از مسائلی که در مورد برچسب زدن پناهندگان و پناهجویان به عنوان «مهاجر» وجود دارد، این است که این اصطلاح با «مهاجران غیرقانونی» مرتبط است، ثانیا روایتی به «بحران» استناد می‌کند که پناهجویان را تهدیدی برای مدیریت مرز‌های اروپا، امنیت عمومی، اقتصاد و امنیت می‌داند.

پناهجویان غیراوکراینی باید یک فرآیند طاقت فرسا از معاینه، بازجویی و غربالگری را برای بررسی درخواست‌های پناهندگی خود طی کنند.

استفاده از «بحران مهاجران» در اشاره به پناهندگان غیر اوکراینی در مشروعیت بخشیدن به اقدامات افراطی غیر لیبرال و غیرقانونی با محوریت بازدارندگی، مسدود کردن، خنثی کردن و اخراج پناهجویان از جنوب جهانی کمک کرد. 

با این حال، اتحادیه اروپا در مورد پناهندگان اوکراینی این فقدان لفاظی را مورد استناد قرار داد و هیچ درخواستی در بروکسل مبنی بر «تقویت» مرز‌های خارجی اتحادیه اروپا با اوکراین برای مسدود کردن جریان پناهجویان انجام نشد.

دستورالعمل حفاظت موقت

علاوه بر این، اتحادیه اروپا عجله کرد تا دستورالعمل حفاظت موقت را به نفع پناهندگان اوکراینی فعال کند؛ این دستورالعمل به پناهندگان اجازه می‌دهد آزادانه به اتحادیه اروپا رفته و به هر کشور عضوی که اقامت فوری، حقوق برابر و مزایای کامل را دریافت می‌کنند، بدون زمان انتظار محدود سفر کنند.

برعکس، پناهجویان از بخش‌های جنوب جهانی برای رسیدن به اتحادیه اروپا از مسیر‌های خطرناک استفاده می‌کنند؛ این مسیر‌ها شامل مهاجرت‌های دریایی و قاچاق از طریق مرز‌ها با پای پیاده از طریق جنگل‌ها و رودخانه‌ها می‌شود. 

پناهندگان این شرایط را تحمل می‌کنند، زیرا نمی‌توانند بدون دریافت ویزا از قبل وارد بلوک اروپا شوند (به عنوان مثال برای گردشگری، تحصیل یا کار) و اکثر آن‌ها نمی‌توانند ویزا بگیرند و مطمئنا نمی‌توانند در خارج از مرز‌های اتحادیه اروپا درخواست پناهندگی دهند.

پناهجویان غیراوکراینی باید یک فرآیند طاقت فرسا و دردناک معاینه، بازجویی، بازجویی و غربالگری را طی کنند تا درخواست پناهندگی آن‌ها بررسی و در مورد آن تصمیم‌گیری شود. این روند گاهی اوقات ممکن است سال‌ها طول بکشد تا آن‌ها در کمپ‌های پر ازدحام پناهندگان منتظر بمانند. 

آن‌ها همچنین نمی‌توانند انتخاب کنند که کدام کشور عضو اتحادیه اروپا در آن اقامت داشته باشند، زیرا برخلاف پناهندگان اوکراینی، کشور‌های عضو اتحادیه اروپا می‌توانند از «توافق دوبلین» برای اخراج پناهجویان به اولین کشور اتحادیه اروپا استفاده کنند که در آن با مقامات تعامل داشته یا اطلاعات خود را ثبت کرده‌اند.

توجیه بی‌‎اساس اروپا

در حالی که برخی از مقامات اتحادیه اروپا ممکن است ادعا کنند که این دو وضعیت دارای تفاوت‌های خاصی هستند، این امر مطمئنا مقایسه درستی بر اساس قوانین بین‌المللی و اتحادیه اروپا نیست که حقوق پناهندگان را تضمین می‌کند و اصل عدم بازگشت را تأیید می‌کند. پناهجویان و پناهجویان اوکراینی و غیر اوکراینی انسان‌هایی هستند که از خطرات مرگبار فرار می‌کنند. آن‌ها سزاوار تمام حمایت‌هایی هستند که بر اساس قوانین بین‌المللی از آن‌ها در نظر گرفته شده است.

در سطح کشور‌های عضو اتحادیه اروپا، الگوی نگران کننده‌ای از تخلفات علیه پناهندگان غیر اوکراینی ثبت شده است. بسیاری از این تخلفات با بخشش، همدستی و تامین مالی اتحادیه اروپا اتفاق می‌افتد.

به عنوان مثال، دانمارک یک «سیاست پناهندگی تحمل صفر» سختگیرانه برای پناهندگان غیر اروپایی و قانونی به نام «قانون جواهرات» دارد که تنها برای پناهجویان غیر اوکراینی اعمال می‌شود، جایی که دولت به نام تأمین مالی اقامت آنها، اموال ارزشمند آن‌ها را مصادره می‌کند.

دولت دانمارک صد‌ها پناهجو از کشور‌هایی مانند افغانستان را در کمپ‌های پناهندگان زندانی کرده است که نمی‌توانند به کشورشان بازگردند.

این بدان معناست که آن‌ها حق تحصیل یا کار در دانمارک را ندارند و نمی‌توانند به کشور خود بازگردند و آن‌ها را در وضعیت دائمی بلاتکلیف قرار می‌دهد؛ این کمپ‌ها عمدا از شهر‌ها و مراکز زندگی دور هستند و زمانی که پناهجویان به طور مشترک وسایل نقلیه می‌خرند تا به شهر‌های مجاور بروند، دولت طبق قانون جواهرات، برخی از وسایل نقلیه را مصادره می‌کند.

سایر کشور‌های عضو اتحادیه اروپا مانند مجارستان، بلغارستان، رومانی، لهستان و کرواسی با خشونت از پناهجویانی که وارد کشورهایشان می‌شوند از درخواست پناهندگی جلوگیری می‌کنند، در حالی که پناهندگان اوکراینی به راحتی و بدون هیچ مانعی در مقایسه با آن‌ها پذیرفته می‌شوند.

انتهای پیام/