گسترش و همگرایی جنبشهای اجتماعی بالاتر از همگرایی نیروهای سیاسی

چکیده :طیف‌هایی که اشتراک در هدف و خط مشی دارند می‌توانند بلوک‌های مستقل خودشان را تشکیل دهند. این بلوکها می‌توانند گفتگوی انتقادی و استعلایی داشته باشند و در مواقعی نیز روی مسائل حساس ملی با هم همکاری...

رضا علیجانی

«مشکل اصلی» کنونی «بحران انگیزه» برای غلبه بر ترس است نه مسئله رهبری.
آرزو و نیت خوب(همگرایی سیاسی) کافی نیست نقشه راه درست می‌خواهد.
«خودمرکزبینی»های چه فردی و چه جریانی یکی از آسیب‌ها و آفت‌های مهم همگرایی است.
در مرحله اول باید موجودیت و حق فعالیت همه جریانات از موتلفه تا مجاهدین و مشروطه‌خواهان را به رسمیت شناخت. البته هر کس غارت یا جنایتی کرده باید پاسخگو باشد.
جدا از مسائل رفتاری(مثل خودمرکزبینی)ِ، اختلافات دیگر ریشه سیاسی دارند: یا در اهداف یا در خط مشی‌ها.
اختلاف بین جمهوری‌خواهی و سلطنت‌طلبی(معتقد به مقامی مادام‌العمر) را نمی‌توان با شعبده بازی سیاسی «همه با هم» به آینده موکول کرد.
جنبش‌های داخلی دارند برای خودشان نماد و سخنگوی سیاسی پیدا می‌کنند.
طیف‌هایی که اشتراک در هدف و خط مشی دارند می‌توانند بلوک‌های مستقل خودشان را تشکیل دهند. این بلوکها می‌توانند گفتگوی انتقادی و استعلایی داشته باشند و در مواقعی نیز روی مسائل حساس ملی با هم همکاری کنند.