ماجرای وقف بیمارستان در مزرعه پرورش خرگوش

روند ساخت مریضخانه در ایران از ابتدا تاکنون با فراز و نشیب‌هایی همراه بوده است؛ اما در تمام ۱۵۰ سال گذشته صفت "وقفی" در کنار نام بیمارستان‌های مهمی در کشور به چشم می‌خورد؛ چنانچه بیمارستان محله "سادات آباد" که این روزها با عنوان سعادت‌آباد از آن یاد می‌کنیم هم از این قاعده مستثنی نیست...

به گزارش ایسنا، اگر همچنان هم مفهومی تحت عنوان "وقف" یا مکان "وقفی" به گوش‌مان می‌خورد خوب است بدانیم این موضوع نشات گرفته از سنتی است که تقریبا از دوره قاجارها به بعد بیش از گذشته رونق گرفت. در این بین موضوع بهداشت و درمان، بیماری‌های واگیرداری همچون وبا، سل و... از مهم‌ترین عوامل موثر بر زندگی مردمان در این دوره زمانی بود که مورد توجه کافی قرار نمی‌گرفت و همین امر هم برخی از افراد سرشناس این دوره را مجاب به وقف زمین برای ساخت مریضخانه می‌کرد؛ چنانچه همچنان‌ هم بیمارستان‌های مهمی در پایتخت همچون بیمارستان امیراعلم، شفایحیائیان، فارابی و ... یادگار وقفی برخی از افراد دغدغه‌مند آن روزگار است.

پس از آن نیز هرچند که عمده تمرکز مریضخانه‌های وقفی در محدوده مرکزی پایتخت بود اما بعدتر بیمارستان‌های دیگری در سایر مناطق نیز ساخته شد.

بیمارستان سعادت‌آباد سابق و شهید مدرس امروزی هم از جمله همین مراکز درمانی است که حدود نیم قرن قبل در زمین‌های وقفی سیدضیاالدین طباطبایی (سیاست‌مدار ایرانی و نخست‌وزیر ایران در دوره احمدشاه قاجار) در محله "سادات آباد" که در آن کشاورزی،‌ باغ‌داری و پرورش خرگوش انجام می‌شد، ساخته شد؛ محله‌ای که اکنون با نام "سعادت‌آباد" شناخته می‌شود.