ناوشکن سهند؛ سیمرغی که از زیر خاکستر اوج گرفت + فیلم

به گزارش  خبرنگار دفاعی امنیتی گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان، نیرو‌های مسلح جمهوری اسلامی ایران چندین سال است با توجه به تهدیدات موجود در پیرامون ایران اسلامی و فرامنطقه اقدام به طراحی و ساخت تجهیزات جدید و نوسازی و حتی بهینه سازی تجهیزات جدید اقدام کرده‌اند. حوزه دریایی و اهمیت سیادت ایران بر خلیج فارس و دریای عمان و همچنین دریای خزر نیروهای مسلح کشورمان را واداشته تا به روزترین فناوری های و تجهیزات را در حوزه دریایی داشته باشند.  به همین دلیل هم فعالیت های جدی نیروهای مسلح کشورمان برای ساخت  از ابتدای انقلاب آغاز شده و تاکنون هم ادامه هم دارد.

ناوگان دریایی ایران؛ محافظ تمامیت ارضی کشور

دریا‌های پیرامونی ایران از دیرباز تاکنون  برای ما اهمیت داشته و حفاظت از آن‌ها امری ضروری است. به همین دلیل هم از ابتدای قرن حاضر ارتش پهلوی اقدام به خرید ناوگان مدرن دریایی برای حفاظت از دریا‌های کشورمان کرده بود. این فعالیت‌ها تا ۱۳۵۷ با خرید کشتی‌ها و شناور‌های خارجی ادامه داشت و تمام امور مربوط به آن‌ها توسط مستشاران خارجی انجام می‌شد. این مستشاران خارجی همچون سایر عرصه‌های نظامی در عرصه دریایی نیز حضور داشتند و به افسران ایرانی اجازه ورود به تعمیرات اساسی و اورهال این تجهیزات را نمی‌دادند.

پیروزی انقلاب اسلامی این فرصت و ظرفیت را برای متخصصان ایرانی ایجاد کرد تا بتوانند با دانش خود تجهیزات و تسلیحات دریایی همچون ناوشکن‌ها و ناوچه‌های خود را اورهال کرده و از طریق مهندسی معکوس بتوانند انواع جدیدی از آن‌ها را بسازند.

"به همین دلیل هم از ابتدای قرن حاضر ارتش پهلوی اقدام به خرید ناوگان مدرن دریایی برای حفاظت از دریا‌های کشورمان کرده بود"این تلاش‌ها در دوران جنگ تحمیلی به اورهال یا بازآماد شناور‌ها اختصاص داشت و در سال‌های پس از جنگ به سوی طراحی و ساخت انواع جدیدی از شناور‌ها معطوف شد. ناوشکن جماران را می‌توان اولین و موفق‌ترین تلاش ایران در طراحی و ساخت ناوشکن‌های بومی دانست. این تلاش‌ها در ادامه به ساخت ناوشکن بومی سهند نیز منجر شد که در سال ۱۳۶۷ توسط نیرو‌های آمریکایی در خلیج فارس مورد اصابت قرار گرفت.

متخصصان نیروی دریایی ارتش در ساخت زیردریایی‌های جدید در کلاس‌های غدیر و فاتح نیز ورود کردند و به صورت خودکفا توانستند تا زیردریایی‌های روسی کیلوکلاس را بدون کمک خارجی اورهال کنند.  

ناوشکن سهند یکی از ناوشکن‌های بومی و تولید داخل کشورمان است که توسط متحصصان نیروی دریایی ارتش در سال ۱۳۹۷ رونمایی و به ناوگان نیروی دریایی ارتش الحاق شد.

ناوشکن سهند؛ سیمرغ دوباره برمی‌خیزد

دوشنبه ۲۹ فروردین ۶۷، ناوشکن سهند در درگیری با ناوگان دریایی آمریکا در خلیج فارس مورد هدف قرار می‌گیرد و پس از آتش گرفتن به اعماق خلیج فارس فرو می‌رود. حالا سال ۱۳۹۷ است و چندین سال از آن روز تلخ گذشته که متخصصان ایرانی نیروی دریایی ارتش تجربه موفق ساخت ناوشکن جماران را این بار در ناوشکن سهند تکرار و آن را دوباره احیا می‌کنند، اما با ساخت نمونه کاملا ایرانی.

ناوشکن سهند از چه بخش‌هایی تشکیل شده است؟

ناوشکن سهند سومین ناوشکن از کلاس موج است که در ۷ آذرماه سال ۱۳۹۷ با حضور فرماندهان ارتش رونمایی و به ناوگان منطقه یکم امامت نداجا الحاق شد.

ابعاد ناوشکن سهند

ناوشکن سهند یکی از ناوشکن های کلاس فریگیت در مقیاس بین الملل محسوب می شود که با طول ۹۴ متر، عرض ۱۱ متر و ارتفاع ۱۶ متر از چهار دک در زیر و سه دک بالای دک اصلی تشکیل شده است. 

سازه ناوشکن سهند

سازه و کاسه ناوشکن سهند از فلز ساخته شده و استحکام بیشتری در برابر اصابت گلوله دارد.

سیستم انتقال قدرت ناوشکن سهند

گیربکس‌های ناوشکن سهند نیز از نسل گیربکس‌های جدید و بومی  ساخت سازمان صنایع دریایی وزارت دفاع و پشتیبانی نیرو‌های مسلح است که به علت ترکیبی بودن می‌توانند همزمان با دو موتور بر روی یک شَفت پروانه کوپل کنند. سیستم کنترل زاویه پروانه موتور‌های سهند این امکان را برای آن ایجاد می‌کند که فرآیند سوخت‌گیری و انتقال با یک واحد پشتیبانی به آسانی اجرا شده و در مدت زمان کوتاهی، سرعت این ناوشکن از حداقل سرعت به بیش از ۲۵ گره دریایی (۴۷ کیلومتر در ساعت) یعنی بیشینه سرعت برسد.

علاوه بر این‌ها، ناوشکن سهند از یک سیستم محرک ترکیبی بهره می‌برد که در شرایط متفاوت رزمی و وضعیت‌های مختلف آب و هوایی، قابلیت حفظ تحرک خوبی را به این شناور می‌دهد. قابلیت رادارگریزی این ناوشکن را هم باید به سایر قابلیت‌های این ناوشکن اضافه کرد.

جغرافیای ماموریت ناوشکن سهند

جغرافیای ماموریت این ناوشکن آب‌های شور است و به همین دلیل هم به شدت به پشتیبانی و رسیدگی مستمر نیاز دارد. همچنین به منظور دریانوردی‌های طولانی‌تر، علاوه بر یخچ‍ال‌های بزرگتر، مخزن‌های بیشتری برای ذخیره سوخت و آب در بدنه سهند ایجاد شده است و این ناوشکن تا ۱۵۰ روز دریامانی دارد.

ژنراتورهای تامین برق ناوشکن سهند

تأمین برق مورد نیاز ناوشکن سهند از طریق چهار ژنراتور که به صورت دو به دو در دو محل مجزا قرار دارند، انجام می‌شود. البته در سیستم برق این ناوشکن، تأمین نیاز‌های الکتریکی براساس نوع استفاده از دستگاه‌ها، ولتاژ و فرکانس خاصی به کار گرفته می‌شود.

"این فعالیت‌ها تا ۱۳۵۷ با خرید کشتی‌ها و شناور‌های خارجی ادامه داشت و تمام امور مربوط به آن‌ها توسط مستشاران خارجی انجام می‌شد"دو ژنراتور همواره فعال و دو ژنراتور نیز در حالت نیمه فعال هستند تا در صورت لزوم وارد مدار شوند.

تجهیزات دفاعی ناوشکن سهند

ناوشکن سهند از توپ‌های ضد سطحی و ضد هوایی، سامانه‌های موشکی و اژدر‌های بومی به همراه پرتابگر‌های آن‌ها که بهینه‌سازی شده اند، آماده بهره‌برداری و تأمین امنیت شناور‌های ایرانی و غیر ایرانی در آب‌ها هستند. بُرد موثر این سلاح‌ها، تا شعاع چهار کیلومتری برآورد می‌شود.

رادارگریز بودن سهند

یکی دیگر از ویژگی های راهبردی ناوشکن سهند این است که بازتاب رادار کمتری نسبت به ناوشکن جماران دارد و از این رو کمتر قابل شناسایی است.

سکوی بالگرد ناوشکن سهند

ناوشکن قبلی سهند فاقد پد فرود بالگرد بود و در این نمونه به علت اهمیت نشست و برخاست بالگرد این قسمت تعبیه شده است.

کارشناسان درباره ناوشکن سهند چه می‌گویند؟

شبکه تلویزیونی «یورونیوز» در گزارشی با اشاره به توانمندی‌های این ناوشکن خبر از رونمایی و الحاق آن توسط فرمانده کل ارتش خبر داد.

پایگاه آمریکایی «نشنال اینترست»، درباره الحاق سهند به نیروی دریایی ارتش و ویژگی‌های رزمی آن می‌نو‌یسد که حتی اگر ناوشکن سهند آغازگر تنش میان تهران و واشنگتن نباشد، نمایش موفقیت‌آمیز قابلیت‌های رادارگریزی این ناوشکن می‌تواند مایه شرمساری نیروی دریایی آمریکا شود.

پایگاه خبری «NRT» وابسته به اقلیم کردستان عراق هم طی مطلبی در توئیتر از ویژگی رادارگریزی ناوشکن سهند پرده برداشت.

انتهای پیام/