استعفای مرضیه برومند از مدیرعاملی خانه سینما / او بعد از هو شدن به خانه سینما نرفته بود + یادداشت برومند

هیات مدیره خانه سینما در حالی با استعفای مرضیه برومند پس از کمتر از هشت ماه از مدیرعاملی خانه سینما موافقت کرده که بر اساس شنیده‌های «تابناک» تصمیم قطعی برومند برای نماندن پس از حواشی مراسم تشییع داریوش مهرجویی اخذ شده و هیات مدیره علی رغم میل باطنی این استعفاء را پذیرفته است.

به گزارش «تابناک»؛ با وجود شایعات درباره استعفای مدیرعامل خانه سینما، این موضوع برای زمان قابل توجهی مسکوت گذاشته شده بود اما شنیده‌های خبرنگار «تابناک» حکایت از آن دارد که پس از آنکه مرضیه برومند در مراسم تشییع داریوش مهرجویی در ۲۶ مهر هو شد، ظاهراً تصمیم قطعی‌اش را گرفته و از آن پس به خانه سینما نرفته، تا هیات مدیره علی رغم میل باطنی مجبور به پذیرش این استعفاء شود.

هیات رئیسه خانه سینما امروز همزمان با پذیرش این استعفاء اطلاعیه منتشر کرد در آن تاکید شده است: «در تاریخ ۱۰ مهرماه ۱۴۰۲ سرکارخانم مرضیه برومند مدیرعامل محترم خانه سینما، استعفای خود را به هیات رئیسه اعلام نمودند. شرایط پیچیده حاکم بر سینمای ایران، تناقضات مدیریتی، مشکلات اقتصادی و فضاهای هیجانی تحمیل شده بر پیکر سینمای ایران، عرصه بسیار سختی را برای مدیریت این نهاد صنفی فراهم می کند که در طول این دوره نیز سخت و پیچیده تر شد و علیرغم تلاش های بی وفقه و دلسوزانه ی خانم برومند کار را برای ایشان دشوار کرد. هیات رئیسه خانه سینما با درک این وضعیت و پس از جلسات متعدد، با احترام به جایگاه و شأن ارزشمند همکار گرامی مان، ضمن قدردانی از تلاش های هشت ماهه صورت گرفته، با استعفای ایشان موافقت کرد.»

پس از این اطلاعیه مرضیه برومند در یادداشتی علت آمد و رفتش را توضیح داد. در یادداشت برومند آمده است: «من در تاریخ دهم مهرماه از سمت مدیریت عامل خانه سینما استعفا دادم. اما چرا آمدم و چرا رفتم؟ آمدم تا هیئت مدیره را در عبور از بحران‌های سختی که پشت سر گذاشته و همچنان درگیر پیامدهایش بود، یاری کنم.

"در یادداشت برومند آمده است: «من در تاریخ دهم مهرماه از سمت مدیریت عامل خانه سینما استعفا دادم"آمدم آغوش باز کنم و خانواده سینما به ویژه جوان‌ها را از افتادن به دامی که از هرسو برایشان گسترده شده به سلامت به در ببرم و نگذارم بیش از این از روح و روانشان هزینه بدهند. آمدم تا هرآنچه احترام و اعتبار دارم به کار ببندم و از مدیران و مسئولین فرهنگی بخواهم از لجبازی و عناد و بی‌مهری و رفتارهای تند و اهانت‌آمیز با هنرمندان مخصوصا با خانم‌های بازیگر دست بردارند و به آنان هشدار بدهم؛ راهی که پیش گرفته‌اند جز عمیق‌تر شدن شکاف‌ها و نابودی سینما حاصلی ندارد. اما متاسفانه گوش شنوایی نبود، یا بود و تصمیم گیرندگان اصلی کسان دیگری بودند.

آمدم تا با پرهیز از گرفتار شدن در چرخه روزمرگی و برآوردن خواسته‌های ابتدایی و کوتاه مدت برخی از اعضا، مطالبات اصلی و بنیادین صنوف سینمایی را پیش ببرم و برنامه‌های کلان هیئت مدیره را که در اولویت خواسته‌های صنوف هم بود، دنبال و اجرا کنم، اما حاشیه‌ها و حوادث و رویدادهای غم‌انگیز پی‌درپی و جریانات و اختلاف نظرهای درونی خانه سینما منجر به توقف اجرای برخی از برنامه‌های کلان هیئت مدیره و محول شدن آن به آینده‌ای نامعلوم شد. ناتوانی من در درک پیچیدگی‌ها و تناقض‌های درونی خانه سینما که در لغو رویداد سالانه موسوم به جشن سینما خود را نشان داد و هم‌چنین خودداری سازمان سینمایی از پرداخت‌های به موقع تکلیفی به دلایل مختلف مزید بر علت شد و احساس کردم بودن من دیگر نه تنها ثمر ندارد بلکه ممکن است به این نهاد صنفی با ارزش و یگانه آسیب وارد کند، بنابراین استعفای خودم را تقدیم کردم و قول دادم تا تاریخ بیستم آبان همچنان خانه سینما را اداره کنم و به قولم عمل کردم.

برای خانه و خانواده پرافتخار سینما آرزوی سلامتی و موفقیت می‌کنم و همچنان در خدمت مردم و فرهنگ و هنر این سرزمین هستم.»

پیش از انتخاب برومند، تعداد قابل توجهی از مدیران و سینماگران پیشنهاد مدیرعامل شده بودند؛ اما هیچ‌ یک از این گزینه‌های مطلوب حاضر به پذیرش مدیرعاملی خانه سینما نشدند و هیات مدیره روی دیگر گزینه‌ها به توافق نرسیدند و به همین دلیل، انتخاب مدیرعامل جامعه اصناف سینمای ایران به درازا کشید و در نهایت برومند انتخاب شد. حساسیت به برومند نسبت به منوچهر شاهسواری مدیرعامل اسبق، در میان جریان‌های مختلف صنف کم بود و جریان مخالف مدیرعامل اسبق خانه سینما که در صنف فعال است، اقدامی علیه برومند انجام نداد و فضای عمومی نیز به نفع برومند بود. با این حال او نتوانست کاری از پیش ببرد و صحنه را ترک کرد.

با توجه به انبوه چالش‌های سینمایی و غیرسینمایی که صنوف و سینماگران با آنها درگیر هستند و نیاز به تدابیر جدی دارد، انتظار می‌رود هیات مدیره در انتخاب جایگزین سرعت عمل به خرج دهد و خانه سینما دوباره برای ماه‌های متمادی فاقد مدیرعامل نباشد و در بلاتکلیفی به سر نبرد. با توجه به ابعاد چالش‌ها، تصور می‌شد انتخاب مدیرعاملی که برش لازم را در مجموعه‌های مختلف کشور داشته باشد، یک ضرورت است.