مخالفانِ شاه را در قفس شیر نه، ولی در قفس خرس انداخته بودند

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، روز جمعه ۱۳ بهمن ۱۴۰۲، سید احمد خاتمی، امام جمعه‌ی موقت تهران در خطبه‌های نماز جمعه گفت: «برخی از مخالفان شاه را در قفس‌های شیرهای گرسنه باغ‌وحش می‌انداختند» عصر همان روز مهرداد خدیر در عصرایران احتمال داد که این تعبیر احمد خاتمی برگرفته از شنیده‌های او باشد چراکه او خود در آن برهه ۱۸ یا ۱۹ سال بیش‌تر نداشته، و در ادامه به آبشخور این حکایت پرداخت؛ یعنی قضیه‌ی پارک خرم که صاحب آن رحیم‌علی خرم در مقاطعه‌کاری‌ها با دربار ارتباط پیدا کرده بود و در جریان پیروزی انقلاب دستگیر،‌ محاکمه و اعدام شد. خدیر در این رابطه مخاطب را به روزنامه‌ی اطلاعات مورخ ۱۹ اردی‌بهشت ۱۳۵۸ ارجاع داد که در آن مشروح محاکمه‌ی خرم همراه با حبیب‌الله القانیان، سپهبد سعادت‌مند و دکتر بقایی یزدی پزشک ویژه‌ی ساواک منتشر شده بود؛ چهار نفری که صبح همان روز اعدام شدند.

در بخشی از محاکمه‌ی رحیم‌علی خرم از شاهدان خواسته می‌شود شهادت دهند. قضیه‌ی قفس شیر را یکی از کارکنان پارک خرم به عنوان شاهد مطرح می‌کند. خدیر بر این باور است که این ادعا در جای دیگری ثبت و ضبط نشده اما چون از قبل نیز زمینه‌ی ذهنی آن وجود داشته، گفته‌های این شاهد اثر زیادی بر افکار عمومی می‌گذارد و انکار خُرم برای تغییر آن بی‌فایده است.

بخش یادشده از گفته‌های شاهدِ دادگاه خرم، به نقل از روزنامه‌ی اطلاعات به تاریخ چهارشنبه ۱۹ اردیبهشت ۱۳۵۸ از این قرار است:

«با چشم‌های خودم دیدم شخصی به رفتار نگهبانان پارک خُرم اعتراض کرد و نگهبانان او را جلوی دو شیر درنده خُرم که در پارک نگه‌داری می‌شد افکندند و شیرها آن شخص را پاره‌پاره کردند. بعد نگهبانان، جسد پاره‌پاره‌شده‌ی آن شخص را به بیرون پارک بردند و سربه‌نیست کردند.

یک بار دیگر وقتی که به سردخانه‌ی پارک رفتم که مخصوص نگه‌داری مواد غذایی بود، دو جسد انسان را دیدم.»