ستاره‌ها رنگی نیستند، چشمان شما رنگی می بینند!

تینا مزدکی_ هزاران سال پیش، ستاره شناسان رنگ ستارگان را یادداشت کردند، آن ها از عنصر آهن برای کامل کردن تحقیقات خود استفاده کردند، به این صورت که اگر یک میله آهنی را در برابر گرما قرار داده باشیم پس از چند دقیقه، میله آنقدر داغ می شود که به رنگ قرمز می درخشد. با افزایش دمای آن، بعداً به رنگ نارنجی، سپس زرد و در نهایتا ذوب شده و سفید می شود که این مرحله پر حرارت ترین مرحله آن است. ستاره شناسان باستانی با همین روش به این نتیجه رسیدند که شیوه رفتاری ستارگان میتواند بدین صورت باشد البته شاید بدون ذوب شدن.

بیشتر بخوانید:

عقاب ماهیگیر ارتش آمریکا به زمین افتاد/ عکس

رمزگشایی از مشهورترین کشف اینشتین / معادله‌ای که جهان را تغییر داد

همین دلیل باعث درخشیدن ستاره ها میشود. اگرچه واقعیت، به‌طور خارق‌العاده‌ای پیچیده‌تر از آن چیزی است که هر کسی در آن زمان می‌توانست رویاپردازی کند. در قرن نوزدهم، ستاره شناسان شروع به گرفتن طیف ستارگان کردند.

"با افزایش دمای آن، بعداً به رنگ نارنجی، سپس زرد و در نهایتا ذوب شده و سفید می شود که این مرحله پر حرارت ترین مرحله آن است"آن‌ها تلسکوپ‌هایی را به منشورها یا توری‌ها که صفحات شیشه‌ای مسطحی بودند که با خطوط بسیار ظریف حکاکی شده‌، مجهز کردند تا نور ستارگان ورودی را به محدوده‌های رنگی بسیار باریکی مانند یک رنگین کمان جدا شده تقسیم کنند. چرا که نموداری از روشنایی طیف ستاره، اندازه گیری رنگ ها را بسیار دقیق تر از اندازه گیری با چشم می کند.

ستاره شناسان سعی کردند ستارگان را بر اساس شکل و ساختار آن در نمودارهای طیفی ستاره ای طبقه بندی کنند، اما ثابت شد که این کار فوق العاده دشوار است. سرانجام کار اخترشناسانی مانند آنی جامپ کانن این طرح را ساده کرد و راه را برای دیگران هموار کرد تا متوجه شوند ویژگی هایی مانند رنگ تا حد زیادی به دلیل دمای یک ستاره ایجاد شده است. این ویژگی ها همان چیزی است که ستاره شناس سیسیلیا پین گاپوشکین را به این نتیجه رساند که ستارگان عمدتاً از هیدروژن و هلیوم ساخته شده اند. این اکتشاف عظیم، زمینه ساز نجوم ستارگان مدرن شد.

همچنین به همین دلیل است که سیستم طبقه‌بندی مدرن ستاره‌ها را از داغ‌ترین تا سردترین را با حروف O، B، A، F، G، K، M، L، T و Y فهرست می‌کند.

همه ستارگان پر حرارت هستند

همه ستارگان پر حرارت هستند، اما دمای متفاوت آنها رنگ های متفاوتی به آنها می دهد. ستارگان M، از سردترین ستارگان هستند در واقع دمای آنها چیزی حدود ۲۱۰۰ تا ۳۴۰۰ درجه سانتیگراد است. ستارگان K از حدود ۳۴۰۰ تا ۴۹۰۰ درجه سانتیگراد هستند و ستارگان G طبقه ای که به طور مشخص شامل خورشید ما می شود، ۴۹۰۰ تا ۵۷۰۰ درجه سانتیگراد هستند. با این حال دمای ستارگان می تواند بیش از ۱۰۰۰۰۰ درجه سانتیگراد باشد!

اما شاید جالب باشد که بدانید تفاوت رنگ ها مربوط به ستاره ها نیست، بلکه مربوط به چشمان ماست. انواع مختلفی از سلول ها در شبکیه چشم انسان وجود دارد.

"ستاره شناسان باستانی با همین روش به این نتیجه رسیدند که شیوه رفتاری ستارگان میتواند بدین صورت باشد البته شاید بدون ذوب شدن"به عنوان مثال، سلول های میله ای چشم به نور حساس هستند و حتی در سطوح نور بسیار کم نیز فعال می شوند. سلول های مخروطی رنگ را تشخیص می دهند، با این حال فعال شدن آنها به نور بسیار بیشتری نیاز دارد. با استفاده از چشم غیرمسلح، فقط درخشان‌ترین ستاره‌ها می‌توانند سلول های مخروطی شما را فعال کنند، به همین دلیل است که کم‌نورترها سفید به نظر می‌رسند، یعنی بی‌رنگ. آنها به اندازه کافی روشن هستند که میله های شما را به حرکت درآورند، اما به اندازه ای نیستند که بتوانید رنگ های ذاتی واقعی آنها را درک کنید.

منبع: scientificamerican

۲۲۷۳۲۳