فضیلت زیارت امام حسین در اربعین حسینی

امام محمد باقر علیه السلام فرموده‌اند: اِنّ الحُسَینَ صاحِبَ کَربَلا قُتِلَ مَظلوما، مَکروبا عَطشانا، لَهفانا فآلَی اللّه‏ُ عَزَّوَجلّ عَلی نَفسِهِ اَن لا یاتیَهُ لَهفانٌ و لا مَکروبٌ و لا مُذنِبٌ و لا مَغمومٌ و لا عَطشانٌ و لا مَن بِهِ عاهَهٌ ثُمَّ دَعا عِندَهُ و تَقَرَّبَ بِالحُسَینِ بنِ عَلیٍّ علیه السلام اِلَی اللّه‏ِ عَزَّوَجَلَّ إلاّ نَفَّسَ اللّه‏ُ کُربَتَهُ وَ اَعطاهُ مَسأَلَتَهُ و غَفَرَ ذَنبَهُ وَ مَدَّ فی عُمُرِهِ وَ بَسَطَ فی رِزقِهِ فَاعتَبِروا یا اُولـِی الاَبصار.

حسین  (ع)، بزرگ مرد کربلا، مظلوم و رنجیده خاطر و لب تشنه و مصیب ‏زده به شهادت رسید. پس خداوند، به ذات خود، قسم یاد کرد که هیچ مصیبت‏ زده و رنجیده خاطر و اندوهناک و تشنه ‏ای و هیچ بَلا دیده ‏ای به خدا روی نمی‏ آورد و نزد قبر حسین علیه السلام دعا نمی ‏کند و آن حضرت را به درگاه خدا شفیع نمی ‏سازد، مگر این‏که خداوند، اندوهش را برطرف و حاجاتش را برآورده می‏ کند و گناهش را می‏ بخشد و عمرش را طولانی و روزی ‏اش را گسترده می ‏سازد. پس ای اهل بینش، درس بگیرید!

مستدرک الوسایل و مستنبط المسایل ج ۱۰، ص ۲۳۹ – بحارالأنوار (ط-بیروت) ج ۹۸، ص ۴۶، ح ۵