داستان بیمارستان وقفیِ خواهرزاده ناصرالدین شاه

وقتی به شلوغی‌های میدان بهارستان می‌رسیم پس از ساختمان قدیمی و فعلی مجلس، اولین مکان شاخصی که توجه را به خود جلب می‌کند، یک بیمارستان قدیمی است؛ محلی که شاید تصورش هم سخت باشد در کمتر از ۲۰۰ سال قبل با عنوان باغ "سردار" شناخته می‌شده است ...

به گزارش ایسنا، مالک "باغ سردار" یکی از سرداران سرشناس ایران در جنگ‌های ایران و روس بود و این زمین‌ها را هم به پاس خدمت در جنگ‌ها از فتحعلی شاه قاجار هدیه گرفته بود. باغی که در گذر زمان توسط ورثه تقسیم شد و به فروش رسید و شاید هیچکس فکرش را هم نمی‌کرد که از اواخر دوره قاجار به بعد به یکی از مهم‌ترین نقاط پایتخت تبدیل شود.

ساخت اولین بیمارستان‌ در ایران به دوره قاجارها بازمی‌گردد؛ روندی که هرچند حکومت آغازگر آن بود اما به مرور زمان در بین اغنیا، جا ماندگان این سلسله منقرض شده، پزشکان و... به یک سنت نیکو تبدیل شد تا زمین‌ها و باغات خود را وقف ساخت بیمارستان کنند؛ قصه‌ای که برای بیمارستان شفایحیائیان هم تکرار شد.

حسین خان معتمدالملک یحیاییان، پسر یحیی خان مشیرالدوله و عزت‌الدوله ملک‌زاده خواهر تنی ناصرالدین شاه قاجار بود؛ مردی که در وزارت خارجه مشغول به کار بود. بیمارستان شفایحیاییان نیز جزو اموال وقفی او بود که توسط همسر سومش، زیور یحیاییان و پس از مرگ معتمدالملک در سال ۱۲۹۳ شمسی برای ساخت بیمارستان وقف شد و اولین ساختمان‌های بیمارستان در سال ۱۳۰۶ در زمینی به مساحت ۷۱۰۰ متر و زیربنای ۱۹ هزار و ۵۰۰ متر مربع ساخته شد و در اختیار وزارت بهداری آن زمان قرار گرفت.