راه رفتن کلاغ در مناظره انتخاباتی

بعثت حضرت رسول (ص) بر اساس مکارم اخلاق انجام شد و پیامبر اعظم به‌عنوان اسوه حسنه بشریت بودند. مولای متقیان حضرت علی (ع) حکومت دنیایی را از عطسه بز و کفش وصله زده بی‌ارزش‌تر می‌دانستند.
به ما گفته بودند مرجع بزرگواری از دنیا رفت و به فقیه فرهیخته‌ای مراجعه شد ایشان زعامت را نپذیرفت که فلانی از من بهتر مطالب را درک می‌کرد و به مازندران آمدند تا قبای مرجعیت بر او بپوشانند. فرمود مدتی است از نجف دور بوده‌ام و دانشم به‌روز نیست و نپذیرفت.

اقبال نسل قبل از ۵۷ از انقلاب به خاطر شناخت این‌چنینی از اسلام بود نه سیاست‌بازی و توهین و تحقیر و وعده دروغ و تخریب شخصیت رقیب و...دستیابی به یک صندلی به هر قیمت.
بگذریم که نسل‌های بعد از ۵۷ بسیاری از ملاک‌های ما را از اساس قبول ندارند ولی به‌هرحال لازم است کاندیداهای ریاست جمهوری که در نبود رقبای اصلی به میز خطابه دست‌یافته‌اند مواظب قضاوت نسل جدید از مسلمان و مؤمن و برگزیدگان شورای نگهبان نظام جمهوری اسلامی باشند و چنان عمل نکنند که جامعه را به دره هولناک عقب‌ماندگی اخلاقی و عقب افتادن توسعه اقتصادی و اجتماعی سوق دهند و لااقل اگر در مسیر اعتلای جامعه قدمی برنمی‌دارند در جهت انحطاط حرکت نکنند.

الگوی مناظره ما باید مستقل از روش‌های دنیاگرایانه و فردگرایان مبتنی بر اصالت نفع آمریکایی باشد که راه رفتن آن‌ها راه رفتن کلاغ است نه کبک!
راه رفتن طاووس را بیاموزید و آموزش دهید.
آقایان کاندیداهای محترم تا اینجای کار صلاحیت شما برای بسیاری از رأی‌دهندگان احراز نشده و اگر بر همین منوال پیش برود بوتاکس و شعار و تهمت و تخریب دولت‌های قبل و حمله به رقیب و گریه و بغض و فریاد کشیدن و زیر میز زدن صلاحیت نخواهد آورد. دیر نشده است فرصت جبران هست.