انگیزه‎‌های سیاسی غرب برای قطع بودجه آنروا؛ قحطی در انتظار غزه

خبرگزاری میزان -  تجاوز بی‌‎امان رژیم صهیونیستی به غزه بیش از ۸۵ درصد از جمعیت این منطقه را آواره کرده و بیش از ۲۷ هزار فلسطینی که عمدتا زن و کودک بودند، به شهادت رسیده‌اند.

این آوارگی غیرنظامیان را در وضعیتی وخیم با کمبود غذا، آب و دارو قرار داده که با سردی هوا تشدید شده است.

قحطی حتمی در نوار غزه

به گفته گزارشگر ویژه سازمان ملل در مورد حق غذا، قحطی در غزه قریب‌الوقوع بود و اکنون «حتمی» است.

در زمانی‎که غزه در حال گذر از یک بحران انسانی شدید، از جمله قحطی و بیماری‌های همه گیر است، کاهش ناگهانی بودجه آژانس امداد و کار سازمان ملل برای آوارگان فلسطینی (آنروا)، بر اساس اتهامات اثبات نشدهروی داده است.

این اقدام در تضاد با ارزش‌های بشردوستانه‌ای است که کشور‌های غربی و قع کننده بودجه آنروا معمولاً مدعی حمایت از آن هستند.

این تصمیم مغایر با اصول اولیه بشریت است و خطر بدتر شدن وضعیت اسفبار غیرنظامیان بیگناه غزه را در پی دارد.

تا به امروز، ۱۸ کشور، از جمله انگلیس، آمریکا و کانادا، کمک به آنروا را به دلیل اتهامات اثبات نشده رژیم صهیونیستی درباره دست داشتن تعدادی از کارکنان این آژانس، متوقف کرده‌اند.

در چند ماه گذشته، رژیم صهیونیستی به شدت «مجازات دسته‌جمعی» کل جامعه غزه را از طریق بمباران مداوم و محرومیت عمدی از کمک اتخاذ کرده است، که در هر شرایطی تحت قوانین بین‌المللی بشردوستانه ممنوع است.

فیلیپ لازارینی، کمیسر کل آنروا با اشاره به تعلیق کمک‌ها، می‎گوید: تحریم یک آژانس و کل جامعه‌ای که به آن خدمات می‌دهد به دلیل اتهامات جنایت‎کارانه علیه برخی افراد، به‌ویژه در زمان جنگ و آوارگی، بسیار غیرمسئولانه است.

تعلیق کمک به آنروا و تأثیر بالقوه آن

آنروا تنها یک سازمان نیست، این یک راه نجات برای دو میلیون نفر است که بیش از نیمی از آن‌ها کودکان غزه هستند؛ فراتر از سرفصل‌های پر زرق و برق و ادعا‌های اثبات نشده، آنروا چراغ امیدی برای مردم جنگ‌زده فلسطین است که در هر شرایطی کمک، سرپناه، غذا و مراقبت‌های بهداشتی ارائه می‌کند.

تعلیق کمک‌های مالی از سوی کشور‌های غربی، بر کمک‌های نجات دهنده جان میلیون‌ها غیرنظامی که به کمک‌های آنروا در غزه متکی هستند، تأثیر می‌گذارد.

علاوه بر این، کاهش کمک‌ها به‌طور قابل‌توجهی توانایی آن را برای حفظ عملیات تهدید می‌کند و به طور بالقوه به تعطیلی و ایجاد یک فاجعه انسانی غیرقابل تصور منجر می‌شود.

عامل مهمی که چرا رژیم صهیونیستی غزه را با خاک یکسان می‌کند، از جمله مدارس، بیمارستان‌ها و اماکن فرهنگی و مذهبی و به دنبال آن این کاهش کمک‌ها، شکستن فیزیکی و روانی غیرنظامیان است که به طور بالقوه منجر به آوارگی می‌شود.

به نظر می‌رسد رژیم صهیونیستی شرایط غیرقابل تحملی را برای فلسطینی‌ها در غزه ایجاد می‌کند و احتمالا آن‌ها را مجبور به ترک سرزمین می‌کند و یک مانع بزرگ در این طرح حضور و کار آژانس‌های سازمان ملل، به‌ویژه آنروا، در ارائه حمایت‌های بشردوستانه از مردم غزه است.

علاوه بر این، در درگیری‌های جاری، نزدیک به ۱۳۶ امدادگر آنروا کشته شده‌اند، همان‎طور که آنتونیو گوترش، دبیر کل سازمان ملل، گفت: ۱۳۶ نفر از همکاران ما در غزه در ۷۵ روز کشته شدند، چیزی که ما هرگز در تاریخ سازمان ملل ندیده‌ایم.

انگیزه سیاسی پشت پرده قطع بودجه آنروا

تصمیم به تعلیق بودجه همزمان با صدور حکم دیوان بین‌المللی دادگستری درباره اقدامات بالقوه نسل‌کشی رژیم صهیونیستی در غزه گرفته شد.

نمی‌توان انگیزه سیاسی پشت این اقدام را انکار کرد، زیرا رژیم صهیونیستی برای مدت طولانی علیه آن لابی می‌کند؛ این سازمان به عنوان تنها آژانس سازمان ملل که ماموریت خاصی برای ارائه کمک و حمایت از پناهندگان فلسطینی ثبت شده دارد، به عنوان یک تهدید به شمار می‌رود.

بنابراین، رژیم صهیونیستی قصد دارد آنروا را ببندد تا مسئله پناهندگان را از بین ببرد و حق بازگشت آوارگان فلسطینی را به سرزمین خود سلب کند.

یکی از مقام‎های سابق وزارت خارجه رژیم صهیونیستی در ژانویه، گفت: اگر ما آنروا را نابود نکنیم، پیروزی در جنگ غیرممکن خواهد بود، این تخریب باید فورا آغاز شود.

بنابراین، تمام کشور‌هایی که کمک خود به آنروا را متوقف می‌کنند، با یک برنامه سیاسی برای تضعیف آژانس و تلاش‌های آن هماهنگ هستند.

جنگ غزه که در چهارمین ماه خود قرار دارد، رنج بسیار زیادی را به بار آورده است؛ بسیاری از خانواده‌ها برای یافتن آرد تلاش می‌کنند، بسیاری تنها یک بار در روز غذا می‌خورند و برخی حتی به خوردن غذاهای ناسالم و غیربهداشتی متوسل شده‌اند.

طبق گزارش کمیته بین‌المللی نجات، این شدیدترین بحران گرسنگی است که تا به حال دیده شده است و علاوه بر این، رژیم صهیوینستی از گرسنگی به عنوان «سلاح جنگی» استفاده می‌کند که جنایت جنگی به شمار می‌رود.

انگیزه‌های ژئوپلیتیکی نباید مانع ملاحظات کمک‌های بشردوستانه شود؛ مجازات کل یک سازمان کمک‌رسانی و یک جامعه گرسنه و در حال مرگ، جنایت علیه بشریت است؛ کشور‌هایی مانند ایرلند و نروژ حمایت مداوم خود را از آنروا ابراز و تمایز بین اقدامات فردی و نقش حیاتی آژانس در غزه را برجسته کردند.

به گزارش میدل‎ایست‎مانیتور، جامعه جهانی به جای قطع بودجه حیاتی برای افراد نیازمند، باید خواستار آتش‌بس فوری و پایدار و دسترسی کامل به کمک‌های بشردوستانه شود.

زمان آن فرا رسیده است که کشور‌های غربی از استاندارد‌های دوگانه خود دوری کنند، چراکه نجات جان انسان‌ها باید بالاتر از هر چیزی باشد.

انتهای پیام/