یادهای یک روز، تاسف‌های امروز – گفتگو با سیروس آموزگار و هوشنگ اسدی

تبلیغ بازرگانی

در چهلمین سالگرد انقلاب اسلامی در ایران، دو روزنامه‌ نگار را که در آن روزهای پُرتلاطم، نشسته بر کشتی ایران، هر یک بسوئی پارو می‌زد، امروز پس از چهل سال، در برابر هم نشانده‌ایم. این هر دو زمان درازیست که از آن کشتی بیرون رانده شده، اما غمِ زخم‌های پایداری را که شلاق‌های غضب و تعصب بر پیکر آن نهاده، در دل دارند. و هر دو با نگرانی و مِهر بدان می‌نگرند.

چهل سال پیش، بهنگام برآمدنِ طوفانی که به انقلاب منجر شد، یکی از آنان داستان و نمایشنامه و روزنامه می‌نوشت و در دانشگاه درس می‌گفت. دیگری معاونت سردبیری روزنامۀ کیهان را بر عهده داشت. یکی هواخواه اندیشه های جبهۀ ملّی و خواستار اجرای کامل قانون اساسی مشروطه بود.

"تبلیغ بازرگانیدر چهلمین سالگرد انقلاب اسلامی در ایران، دو روزنامه‌ نگار را که در آن روزهای پُرتلاطم، نشسته بر کشتی ایران، هر یک بسوئی پارو می‌زد، امروز پس از چهل سال، در برابر هم نشانده‌ایم"دیگری دل در گرو حزب توده داشت. یکی در کنار شاپور بختیار ایستاد، به امید آنکه کشتیِ دستخوشِ امواجِ طوفانی کشور خود را به ساحل آرام برساند. دیگری طوفانی تر شدن دریا را می‌خواست و نجات کشتی را در به آب انداختن ناخدا و سرنگون ساختن آن می‌دید.

آن یک، وزارت اطلاعات و جهانگردی را در آخرین دولت پیش از انقلاب پذیرفت و این دیگری در عضویت شورای سردبیری روزنامۀ کیهان در راه فرو انداختن همان دولت تلاش می‌کرد.

این دو، سیروس آموزگار و هوشنگ اسدی، امروز در یکی از استودیوهای رادیو بین‌المللی فرانسه رو در روی هم نشسته‌اند. هر یک روز ٢٢ بهمن ۵٧ را به خوبی به یاد می‌آورد و امروز به دیگری می‌گوید که در آن روز چه کرده است. روزی که آنهنگام در کام سیروس آموزگار تلخ و ناگوار آمد و به مذاق هوشنگ اسدی طعم شهد و شرنگ داشت.

سیروس آموزگار در آن روز وزارت خود را خالی یافت و پس از گفتگوئی امید بخش و تاثرآور با ماموران انتظامی ساختمان به خانه بازگشت.

هوشنگ اسدی که وی نیز همزمان به محل کار خود رسیده بود، دفتر کیهان را خالی یافت و سردبیر همگرایش او به وی گفت «امروز، روز کار نیست، روز جنگ است...». پس با شتاب به خیابان آمد و ...

این هر دو پس از انقلاب به زندان رفته‌اند، یکی کمتر، دیگری بسی بیشتر. اینک اما هر دو با فرود ترکه‌های دوری از زادگاه، درد همسانی دارند.

این دو در گفتگوی امروز خود تنها به ورق زدن برگ‌های گذشته بسنده نمی‌کنند. به کارنامۀ چهل سالۀ جمهوری اسلامی و آینده نیز نظر دارند و هر یک می‌گوید که جای دیگری را در نوشتن برگ آیندۀ تاریخ چگونه می‌بیند.

با بکار انداختن پیکانۀ خوانش، گوش کنید...

دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید

آبونه شوید

اخبار جهان را با بارگیری اَپ ار.اف.ای دنبال کنید