فریبی در کار نبود، اصغر جیلو - Gooya News

نظریه "فریب خوردن" مردم و نیروهای مخالف شاه ازروح الله خمینی درهر سالگر۲۲ بهمن، فضای رسانه‌ای مخالفان جمهوری اسلامی را اشباع میکند، بدون اینکه بتواند نوری برتاریکیهای موجود در این زمینه به تاباند.
نمونه‌ای از چنین نظری را میتوان در مصاحبه تلویزیون ایران-انترنشنال، با تعدادی از فعالین سیاسی، تحت عنوان "خمینی چگونه مردم وسیاسیون را فریب داد"

در اینجا

دید (۱).
موضوع این نوشته راست آزمایی نظریه فریب خوردن مردم از خمینی نیست. بحث ما در اینجا بر ادعای فریب خوردن نیروهای سیاسی از او متمرکز است. مرتب گفته می‌شود که نیروهای سیاسی شرکت کننده در انقلاب۱۳۵۷، دو گرایش متضاد را نمایندگی میکردند، اولی رو به "تجدد و آزادی" داشت که نیروهای جبهه ملی، نهضت آزادی و طیفی از نیروهای چپ گرا را شامل میشد و دیگری نیرویی که به دنبال تحمیل ارزشهای دینی وسنتی و استبدادی خود بر جامعه ایران بود؛ خمینی رهبر این نیرو، رقبای خود را در پروسه کسب قدرت فریب داد و موفق شد انقلاب را از مسیرآزادیخواهانه آن منحرف کرده و استبداد دینی را به جای استبداد شاهی بر کشور حاکم کند. این جوهره گفتمانی است که طی بیش از ۴۰ سال، از سوی طیف وسیع سرکوب شدگان جمهوری اسلامی که در تحقق آن انقلاب شرکت داشتند، در فرمهای گوناگون ارائه شده است (۲).