چگونه رزمندگان ایران در حماسه کربلای ۱۰ پرچم ایران را بر قله‌ها برافراشتند؟ + ویدیو

عملیات کربلای ۱۰ یکی از صحنه‌های تاریخی سلحشوری رزمندگان جان بر کف ایران در دوران دفاع مقدس بود؛ آوردگاهی که فتح آن ثمره ایمان و از خودگذشتگی فراموش ناشدنی دلاورمردان سپاه اسلام برای چیرگی بر سخت‌ترین موانع در فتح قله‌های افتخار در جبهه غرب این نبرد عظیم بود.

به گزارش «تابناک»؛ تحرکات دشمن پس از عملیات «فتح ۱» بر پایه این تحلیل انجام می‌گرفت که در صورت عدم مقابله جدی، قوای نظامی ایران با تقویت نیرو به سمت «ازمر» و سپس سلیمانیه پیشروی خواهند کرد و بدین ترتیب، یک عملیات بزرگ در غرب کشور طراحی و با محوریت نیروی زمینی سپاه پاسداران اجرا شد. این عملیات که نخستین عملیات گسترده در غرب کشور پس از انتقال میدان اصلی جنگ از جنوب به شمال بود، هماهنگ با تک نیرو‌های منظم در جبهه «ماووت» و عملیات نامنظم قرارگاه «رمضان» انجام گرفت. 

استعداد نیرو و گسترش دشمن در این منطقه تا قبل از عملیات «والفجر ۹» که در پاییز سال ۱۳۶۴ توسط نیروی زمینی سپاه صورت گرفته بود، قابل توجه نبود، اما پس از آن و بویژه پس از دو عملیات «فتح ‌۱ و ۲» دشمن دوباره حساس شد و تلاش‌های نسبتاً وسیعی به منظور تصرف مناطق تحت تسلط کرد‌ها و مسدود کردن معابر وصولی به عمق خاک عراق انجام داد. چنان که تیپ‌های کماندویی سپاه هفتم و سوم و چند تیپ و گردان مستقل دیگر با نظارت شخص صدام طی ۱۰۰ روز بسیاری از ارتفاعات را به تصرف درآوردند.

منطقه عمومی این عملیات در محور بانه‌ - سردشت از شمال به رودخانه مرزی «گلاس» از جنوب به رودخانه «آوسیویل» از شرق به «سورکوه» و از غرب به ارتفاعات «گرده‌رش» و سپس ارتفاعات عمومی «آسوس» منتهی می‌شد. این منطقه دارای عوارض حساس و ارتفاعات نسبتاً بلند و صعب‌العبور است. تردد در این مناطق به خاطر نبود راه بسیار دشوار بود؛ اما به دلیل وجود درختان مرتفع در پایین ارتفاعات، وضعیت برای اختفای نیرو‌های عمل کننده و حتی تحرک و جابه‌جایی آن‌ها در روز، کاملاً مناسب تشخیص داده شد.

.