شعر، زبانی گویا در بیان حرف دل

ایسنا/قم شعر، کلمه ای سه حرفی است که اما می تواند هزاران حرف دل را بیان کند، چه حرف ها و درد دل ها که جز با زبان شعر، زبان دیگری برای بیان آن نبوده و نیست، چه وصف ها که جز با زبان شعر بر هیچ زبانی نگنجد.

و اما شاعر، کسی که همواره غیراز زبان خود، زبانی رساتر و گویاتر و آهنگین برای بیان حرف دل دارد و چه شاعر ها که با زبان شعرشان حرف دل ها و سخنانی را بیان کرده اند که جز با شعر، زبان دیگری توانایی ادای حق آن مطلب را نداشته است و اما چه ترکیب دلنشینی است زمانی که زبان شیرین و بلیغ فارسی با زبان شعر درآمیزد.

شاعران بزرگ فارسی زبان با سروده های حماسی، معنوی، فلسفی، عاطفی و دینی خود همواره تمدن ایران را به بهترین نحو ممکن نمایان ساخته و به جهانیان معرفی کرده اند.

روز بیست و هفتم شهریور ماه، به تصویب شورای عالی انقلاب، همزمان با سالروز وفات استاد شهریار شاعر پرآوازه معاصر، روز ملی شعر و ادب فارسی نامگذاری شده است.

سید محمد حسین بهجت تبریزی در سال ۱۲۸۵ چشم به جهان گشود، شهریار در تهران تصمیم گرفت تخلص خود را تغییر دهد و تخلص "شهریار" را پس از دو رکعت نماز و تفأل از حافظ گرفت. در فال او آمده بود: 

غم غریبی و غربت چو بر نمی‌تابم روم به شهر خود و شهریار خود باشم

از این روی  شاعر ما بهجت را به شهریار تبدیل کرد و به همان نام هم معروف شد.

یکی از معروف ترین اشعار این شاعر گرانقدر شعر "علی آن شیر خدا شاه عرب.." است که در رابطه با سرودن این شعر توسط شهریار، داستان معروفی از رویای صادقه آیت الله مرعشی نجفی همزمان با سرودن شعر مذکور نقل شده است.

آیت‌الله مرعشی نجفی خواب می‌بینند که حضرت امیر(ع) به شعرای شیعه در مسجد کوفه بار می‌دهند، آیت‌الله مرعشی نجفی از این میان نام چند شاعر خاطرشان مانده است، از جمله  میرزا کاظم ازری، محتشم کاشانی و... که نشسته‌اند و حضرت می‌فرمایند: کجاست شاعر ما؟ شهریار را می‌آورند،‌ جار می‌زنند،‌ شهریار تبریزی و واردش می کنند، شهریار می‌نشیند و حضرت امیر(ع) می‌فرمایند که شعرت را بخوان. استاد نیز شعر «علی آن شیر خدا شاه عرب،‌ الفتی داشته با این دل شب...» را می‌خواند.

"که نشسته‌اند و حضرت می‌فرمایند: کجاست شاعر ما؟ شهریار را می‌آورند،‌ جار می‌زنند،‌ شهریار تبریزی و واردش می کنند، شهریار می‌نشیند و حضرت امیر(ع) می‌فرمایند که شعرت را بخوان"طبقه گفته آیت‌الله مرعشی این خواب همان شبی رخ داد که شهریار  این شعر را در  شب بیست و یکم ماه مبارک رمضان سروده بود. حضرت به شهریار برات می‌دهند و شهریار را مرخص می‌کنند.

شهریار در توضیح این خواب گفته است من همان شبی که این شعر را سرودم،‌ خودم نیز این خواب را دیده‌ام، علاوه بر آیت الله نجفی، دو سه نفر از علمای دیگر هم این خواب را دیده‌ بودند.

استاد شهریار بعد از سال ها فعالیت مستمر و مفید در سال ۱۳۶۷ چشم از دنیا فرو بست. شهریار شاعر ایرانی اهل آذربایجان بود و به چند زبان ترکی آذربایجانی و فارسی شعر می سرود. مهم ترین آثار استاد شهریار منظومه حیدر بابایه سلام  یا همان سلام به حیدر بابا که از نمونه شاهکارهای ادبیات ترکی آذربایجانی است.

انتهای پیام