شیربچه‌های ایران میان غول‌های فوتبال جهان/ انگیزه بالا برای درخشش

به گزارش خبرنگار مهر، نوزدهمین دوره جام جهانی زیر ۱۷ سال پسران قرار است از ۱۹ آبان تا ۱۱ آذر با حضور ۲۴ تیم در کشور اندونزی برگزار شد و تیم ملی زیر ۱۷ سال ایران در گرو ه C این مسابقات با تیم‌های «برزیل»،» «انگلیس» و «کالدونیای جدید» هم‌گروه است.

میزبانی که به حقش رسید

تا همین اوایل امسال از جمعیت ۲۷۵ میلیون نفری اندونزی کسی فکر نمی‌کرد که این کشور قرار است در سال ۲۰۲۳ میزبان یک رویداد بزرگ فیفا باشد.

دوم آبان ۱۳۹۸ در نشست فیفا که در کشور چین برگزار شد میزبانان مسابقات جام جهانی زیر ۱۷ سال و زیر ۲۰ سال پسران تعیین شد. قرار بر این بود که این میزبانی در سال ۲۰۲۱ به پرو سپرده شود و جام جهانی زیر ۲۰ سال ۲۰۲۱ هم در اندونزی برگزار شود. اما به دلیل بحران کرونا این مسابقات لغو شد تا برگزاری آن به سال ۲۰۲۳ موکول شود اما میزبانان تغییری نکردند.

۳۰ اردیبهشت ۱۴۰۲ اندونزی قرار بود میزبان جام جهانی جوانان (زیر ۲۰ سال) باشد اما میزبانی از این کشور مسلمان گرفته شد. اندونزی به دلیل آنکه رژیم صهیونیستی به دور پایانی مسابقات صعود کرده بود اعلام کرد اجازه حضور نمایندگان این رژیم را به کشورش نخواهد داد و فیفا میزبانی اندونزی را پس گرفت و میزبانی را به آرژانتین سپرد. این تصمیم برای این تصمیم دشواری بود اما دولت این کشور با حمایت جامعه و نخبگان بر این تصمیم ماندند تا جام جهانی ۲۰۲۳ در آرژانتین برگزار شود.

جام جهانی زیر ۱۷ سال در سال جاری هم قرار بود در پرو برگزار شود اما در تاریخ ۱۳ فروردین ۱۴۰۲ فیفا بعد از بررسی زیرساخت‌های این کشور به این نتیجه رسید تا زمان برگزاری مسابقات در آبان، پرو نخواهد توانست تعهدات خود را عملی کند و زیرساخت‌های مناسب را فراهم آورد.

"قرار بر این بود که این میزبانی در سال ۲۰۲۱ به پرو سپرده شود و جام جهانی زیر ۲۰ سال ۲۰۲۱ هم در اندونزی برگزار شود"لذا این میزبانی از این کشور سلب شد و فیفا به دنبال این بود که میزبان جدیدی را جایگزین کند.

زمان زیادی تا برگزاری این مسابقات بازی نمانده بود و فیفا باید تکلیف میزبان را مشخص می‌کرد. اندونزی مناسب‌ترین گزینه بود اما دو چالش وجود داشت. نخست آنکه اندونزی بر عقیده خود مبنی بر عدم امکان حضور نمایندگان رژیم صهیونیستی در این کشور ایستاده بود و دوم فاجعه‌ای بود که چند ماه قبل در یکی از ورزشگاه‌های این کشور اتفاق افتاد.
چند ماه پیش از این در مهر ۱۴۰۱ شاهد یکی از مرگبارترین و تلخ‌ترین اتفاقات تاریخ فوتبال جهان در اندونزی بودیم. در جریان مسابقه‌ای بین تیم‌های «آرما

اف سی» و «پرسبایا

سورابایا» در ورزشگاه «کانجوروهان» پس از این که داور سوت پایان را به صدا درآورد، هواداران خشمگین تیم میزبان به زمین یورش بردند که موجب درگیری با پلیس شد و در هیاهو و تکاپوی خروج از استادیوم، بسیاری دچار خفگی شدند و فاجعه‌ای تلخ رقم خورد. به دنبال این اتفاق حداقل ۱۸۴ نفر کشته و حدود ۱۸۰ نفر زخمی شدند.

پس از این حادثه، اندونزی تلاش کرد زیرساخت‌های خود را بهبود ببخشد و به دنیا نشان بدهد این فاجعه اتفاقی بیش نبوده است و همینطور هم شد.

آنها زیرساخت‌ها را محیا کردند و هر آنچه را که نیاز بود فراهم کردند تا چنین حوادثی دیگر تکرار نشود.

بازگشت فیفا به اندونزی

آماده نبودن زیرساخت‌های پرو، عدم صعود رژیم صهیونیستی به مرحله نهایی جام جهانی و برطرف کردن آنچه که موجب پدید آمدن فاجعه ورزشگاه «کانجوروهان» شده بود و مهم‌تر از همه، محیا بودن زیرساخت‌های این کشور فیفا را بر آن داشت تا میزبانی جام جهانی زیر ۱۷ سال در سال ۲۰۲۳ را به اندونزی بسپرد تا بدین ترتیب جام جهانی زیر ۱۷ سال در چهارمین کشور پرجمعیت جهان و پرجمعیت‌ترین کشور مسلمان برگزار شود.

جام جوانان زیر ۱۷ سال هر دو سال یک بار برگزار می‌شود و این ششمین میزبانی یک کشور آسیایی است و نخستین بار است که کشوری از جنوب شرق آسیا میزبان این مسابقات خواهد بود.