نسخه‌ای از مثنوی مولوی در کتابخانه ملی با عمری ۶۰۰ ساله/ عکس 

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، دومین «مثنویِ» تاریخ‌دار با تاریخ کتابت ۲۰ شعبان ۸۳۸ قمری، توسط کارشناسان و فهرست‌نویسان سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران، شناسایی شده است.

حمزه مرادی‌بهرام، فهرست‌نویس نسخ خطی سازمان اسناد و کتابخانه ملی، با اعلام این خبر گفت: «کتابخانه ملی ایران دارای نسخه‌های فراوانی از مثنوی است که تاریخ کتابت آن‌ها از قرن هشتم تا سیزدهم قمری را شامل می‌شود.»

او افزود: «قدیمی‌ترین نسخه تاریخ‌دار موجود از «مثنوی»، در کتابخانه ملی ایران مربوط به سال ۷۱۵ و ۷۱۶ قمری (حدود ۳۸ سال پس از مرگ مولانا) است و اخیرا نیز دومین نسخه تاریخ‌دار با تاریخ کتابت ۲۰ شعبان ۸۳۸ قمری شناسایی شده است.»

مرادی بهرام، ادامه داد: «این نسخه نویافته مثنوی، از دو جهت کتابشناسی و نسخه‌شناسی قابل بررسی است. کتاب، هر شش دفتر مثنوی را دربردارد و در آغاز هر مثنوی نیز دیباچه هر دفتر به خط رقاع آمده است.»

فهرست‌نویس نسخ خطی سازمان اسناد و کتابخانه ملی، افزود: «از جهت نسخه‌شناسی، نسخه در ۳۰۱ برگ بر روی کاغذ بخارایی نخودی به خط نستعلیق چهارستونی به خط محمدبن‌علا قرطاسی کتابت شده است. همچنین صفحه افتتاح هر دفتر دارای سرلوح و کتیبه مذهب و مرصّعِ دوره تیموری و به سبک شیراز است.»

مرادی بهرام در ادامه توضیح داد: «آغاز نسخه با بیت معروف نی‌نامه «بشنو این نی چون شکایت می‌کند / از جدایی‌ها حکایت می‌کند» آغاز شده و با بیت «جان را ریزد اندر بحر جان / تا شوی دریای بی‌حد و کران» پایان می‌پذیرد.»

او در پایان افزود: «کتاب «مثنوی معنوی»، اثر مولانا جلال‌الدین بلخی، شاعر و عارف پارسی‌گوی است. این کتاب دارای ۲۶ هزار بیت و شش دفتر است و یکی از برترین کتاب‌های ادبیات عرفانی و حکمت ایرانی پس از اسلام است.»

۵۷۵۷