چرا حملات مرگبار گاو‌ها به انسان‌ها بر انتخابات هند اثر می‌گذارد؟

چرا حملات مرگبار گاو‌ها به انسان‌ها بر انتخابات هند اثر می‌گذارد؟
بی بی سی فارسی
بی بی سی فارسی - ۱۴ بهمن ۱۴۰۰

چرا حملات مرگبار گاو‌ها به انسان‌ها بر انتخابات هند اثر می‌گذارد؟

  • نیتین سری واتساوا
  • بی‌‌بی‌سی
۵ ساعت پیش

منبع تصویر،

Getty Images

توضیح تصویر،

گاو‌هایی که آزادانه در شهر‌ها و روستا‌ها پرسه می‌زنند منظرهٔ آشنایی در هند است

رام راچ عصر یک روز خنک در ماه نوامبر سال گذشته در خانه‌اش واقع در ایالت اوتار‌پرادش در شمال هند چای می‌نوشید که یک گاو به او حمله کرد.

هنوز چند دقیقه نگذشته بود که نوه‌های خردسال او جیغ‌کشان شاهد این بودند که حیوان چطور او را لگد‌مال می‌کند. کشاورز ۵۵ ساله بر اثر شدت جراحات در راه بیمارستان جان خود را از دست داد.

آنیتا کوماری، عروس او می‌گوید:"مرگ دردناکی بود، مادر‌شوهرم از آن زمان دیگر نتوانسته است درست غذا بخورد".

احتمال چنین حملاتی در ایالت‌های پر‌جمعیت هند زیاد است چرا که به دلیل ممنوعیت کشتار گاو‌ها جمعیت گله‌های آنها رو به افزایش است.

"هنوز چند دقیقه نگذشته بود که نوه‌های خردسال او جیغ‌کشان شاهد این بودند که حیوان چطور او را لگد‌مال می‌کند"این افزایش تا حدی است که بر انتخابات ایالتی پیش‌ رو که قرار است ۱۰ فوریه شروع شود هم اثر گذاشته است.

  • ذبح گاو در گجرات با حبس ابد مجازات می‌شود
  • پیرمرد مسلمان هندی مجبور به خوردن گوشت خوک شد
  • حمله به یک زوج مسلمان در هند به 'ظن حمل گوشت گاو'
  • زنانی که نقاب گاو می‌گذارند

هندو‌ها گاو را مقدس می‌شمارند اما بسیاری از کشاورزان گاو‌های پیر خود را به کشتارگاه می‌برند.

شیو پوجان، کشاورز شالیکار می‌گوید:"وقتی گاو‌ها دیگر شیر ندهند یا برای شخم زدن زمین مناسب نباشند آنها را می‌فروشیم. این کار نوعی پس‌انداز برای روزهای سخت است".

اما دولت و حزب حاکم ملی‌گرای هندو بهاراتیا جاناتا (بی‌جی‌پی) به رهبری نخست‌وزیر نارندرا مودی در راستای برنامه‌های راستگرایانهٔ هندو به‌شدت با کشتار گاو‌ها مقابله می‌کنند. در ۱۸ ایالت هند از جمله اوتار‌پرادش کشتن گاو‌ها غیر‌قانونی است.



منبع تصویر،

Getty Images

توضیح تصویر،

هندو‌ها گاو را حیوان مقدسی می‌دانند

از پادکست رد شوید و به خواندن ادامه دهیدپادکسترادیو فارسی بی‌بی‌سی

پادکست چشم‌انداز بامدادی رادیو بی‌بی‌سی

برنامه ها

پایان پادکست

یوگی آدیتیانات سر وزیر و از رهبران تندروی حزب بهاراتیا جاناتا (بی‌جی‌پی) پس از به قدرت رسیدن در سال ۲۰۱۷ چندین کشتار‌گاه غیر‌قانونی را تعطیل کرد هر چند این کسب‌و‌کار پر‌رونقی برای صادر‌کنندگان گوشت بوفالو در ایالت اوتار‌پرادش است.

عوامل خودسر وابسته به حزب حاکم بی‌جی‌پی یا گروه‌های راستگرای محلی بیشتر اوقات به فروشندگان دام که بیشتر آنها از مسلمانان یا دالیت‌ها هستند (پیشتر به آنها نجس‌ها می‌گفتند که پایین‌ترین طبقه در نظام کاستی هند بود) حمله می‌کنند و حتی آنها را به قتل می‌رسانند.

بیشتر آنها کسب‌و‌کار خود را رها کرده‌اند چون از خرید و نقل‌و‌انتقال گاو‌ها می‌ترسند و حالا کشاورزان گاو‌های پیر خود را که کارایی ندارند به حال خود رها می‌کنند.

آقای پوجان می‌گوید:" حالا دیگر خریداری در کار نیست پس راهی برای فروش گاو‌ها هم نیست" و اشاره می‌کند که خودش و دیگران گاو‌های پیر را در نزدیکی جنگل رها می‌کنند.

این گله‌های سرگردان گاو‌ها در اوپارپراداش به شهر‌ها و روستا‌ها حمله می‌کنند، کشاورزان و اهالی محلی می‌گویند این حیوانات گرسنه و مهاجم می‌شوند.

"آنیتا کوماری، عروس او می‌گوید:"مرگ دردناکی بود، مادر‌شوهرم از آن زمان دیگر نتوانسته است درست غذا بخورد""یکی از همین گاو‌ها وارد حیاط خانهٔ رام‌ راج شده است که او و خانواده‌اش وحشت‌زده شروع به فریاد زدن می‌کنند و گاو به او حمله می‌کند.

آقای پوجان خودش هم یک بار که تلاش می‌کرده است آنها را از مزرعه‌اش بیرون براند مورد حملهٔ یکی از این گله‌های سرگردان قرار گرفته است.

او در حالی‌که دست باند‌پیچی‌شده‌اش را نشان می‌دهد که هنگام عبور از سیم‌خاردار زخمی شده است، می‌گوید:"دو گاو می‌خواستند مرا زمین بزنند و من دویدم تا جانم را نجات بدهم".

آقای پوجان پیرو آئین هندو است و معتقد است گاو حیوان مقدسی است اما می‌گوید که از دستور دولت مبنی بر اینکه همهٔ آنها باید محافظت شوند دلزده و ناامید شده است.

کشاورزانی مانند او معتقدند گله‌های سرگردان گاو‌ها محصولات را خراب می‌کنند و باعث تصادفات جاده‌ای می‌شوند و با حمله به افراد آنها را می‌کشند.

منبع تصویر،

NITIN SRIVASTAVA/BBC

توضیح تصویر،

شیو پوجان می‌گوید گاو مقدس است اما این گله‌های سرگردان تهدیدی برای همه هستند

پونام دوبی که همسرش در حملهٔ گاو ولگرد کشته شده است، می‌پرسد:"پسر من حالا یتیم شده است چون این همه گاو ولگرد هست.

چه کسی از ما مراقبت می‌کند؟"

بوهوپندرا دوبی، ۳۶ ساله پس از اولین موج بیماری کوویدـ۱۹ در سال ۲۰۲۰ و بیکار شدن به روستای خود بازگشت. او با حملهٔ گاو در بازار محلی کشته شد. او به بازار محلی رفته بود تا برای پسرش شیرینی و شکلات بخرد.

حدود ۱۰۰ کیلومتر آن‌طرف‌تر رام کالی، هشتاد‌ ساله از سال ۲۰۱۹ به دلیل حملهٔ گاو در کماست. خانواده‌اش می‌گویند او هنوز نمی‌داند که تک پسرش بر اثر کوویدـ۱۹ سال گذشته فوت کرده است.

"احتمال چنین حملاتی در ایالت‌های پر‌جمعیت هند زیاد است چرا که به دلیل ممنوعیت کشتار گاو‌ها جمعیت گله‌های آنها رو به افزایش است"

جناح‌های مخالف به این موضوع در اوپارپراداش می‌پردازند چون منطقهٔ روستایی وسیعی است که کشاورزان آن وزنهٔ مهمی در انتخابات هستند.

سمیر سینگ سخنگوی حزب حاکم بی‌جی‌پی می‌گوید دولت در تلاش برای یافتن "استراتژی‌های جدید" برای مقابله با این مشکل است.

"به آنها نباید گاو‌های ولگرد گفت چون این حیوان به فرهنگ هندو تعلق دارد. ما هرگز سالمندان خود را به حال خود رها نمی‌کنیم تا بمیرند، چطور می‌توانیم گاو‌ها را سرگردان رها کنیم تا در کوی‌و برزن بمیرند؟"

گاو‌ها باید به پناهگاه‌های مخصوص گاو‌ها منتقل شوند. دولت آقای یوگی آدیتیانات میلیون‌ها روپیه برای ساخت چنین پناهگاه‌هایی هزینه کرده بود. آنها هم‌چنین مالیات جداگانه‌ای بر فروش نوشیدنی‌های الکلی وضع کرده بودند تا بتوانند هزینهٔ ساخت چنین پناهگاه‌هایی را در ایالت‌های گوناگون تأمین کنند.



منبع تصویر،

NITIN SRIVASTAVA/BBC

توضیح تصویر،

بیملا کوماری از کشاورزانی است که برای دور کردن گلهٔ گاو‌های سرگردان از مزرعه‌اش نگهبانی شبانه می‌دهد

با این کار مشکل رفع نشده است. یکی از این پناهگاه‌ها در ایالت ایودیا که بی‌بی‌سی هند از آن بازدید کرده است چنان پر بوده است که گاوها همدیگر را هل می‌دادند تا جا پیدا کنند.

شاتورگان تیواری که این پناهگاه را اداره می‌کند می‌گوید:"۲۰۰ گاو در این پناهگاه است که بیشترین ظرفیت این پناهگاه است. حدود ۷۰۰ تا ۱۰۰۰ گاو هنوز در این منطقه سرگردان هستند".

بسیاری از کشاورزان به طور شبانه‌روزی برای محافظت از مزارع خود نگهبانی می‌دهند.

"شیو پوجان، کشاورز شالیکار می‌گوید:"وقتی گاو‌ها دیگر شیر ندهند یا برای شخم زدن زمین مناسب نباشند آنها را می‌فروشیم"

آنها گروه‌هایی تشکیل داده‌اند که شب‌ها با وجود سرما و خطر مارها در مزارع نگهبانی بدهند.

بیملا کوماری، کشاورز ۶۴ ساله می‌گوید:"ما گروهی از افراد روستا هستیم که به نوبت این کار را می‌کنیم. گروه بعدی صبح می‌آید و جای ما را می‌گیرد و ما به خانه می‌رویم و استراحت می‌کنیم".

کشاورزان دیگر مانند دینا نات می‌گویند از این موضوع دیگر خسته شده‌اند و تصمیم دارند انتخابات را تحریم کنند.

"رأی دادن چه فایده دارد وقتی هیچ‌کدام از مشکلات ما برطرف نمی‌شود؟"

  • خبرهای بیشتر را در کانال تلگرام بی‌‌بی‌سی فارسی دنبال کنید
.

منابع خبر

اخبار مرتبط