کانون نویسندگان ایران: به‌دلیل بی‌توجهی عامدانه در روند درمانی، وضعیت جسمانی بکتاش آبتین وخیم‌تر شده است

کانون نویسندگان ایران در اطلاعیه‌ای از وخیم‌تر شدن وضعیت جسمانی بکتاش آبتین، عضو هیئت دبیران این کانون که در زندان به کرونا مبتلا و پس از تأخیر چند روزه برای درمان به بیمارستان منتقل شده است، خبر داد و اعلام کرد: «مسئولیت جان و سلامت بکتاش آبتین، عضو پیشین هیئت دبیران کانون نویسندگان ایران، بر عهده‌ حکومت است». بر اساس اعلام کانون نویسندگان روز گذشته، ۱۱ دی ماه، «پزشکان برای ادامه‌ روند درمان او را در وضعیت کمای مصنوعی قرار دادند. خستگی تنفسی و مشکلاتی که در آزمایش‌های اخیر او دیده شد، به خصوص آزمایش گازهای خونی و اسیدوز تنفسی، پزشکان را وادار به اینتوبیشن و وابسته کردن آبتین به دستگاه کرد.». خانواده بکتاش آبتین بیست روز قبل یعنی ۲۲ آذر ماه پس از پیگیری‌های چندروزه موفق شدند برای او مرخصی بگیرند تا او ۱۰ روز پس از تشخیص ابتلا به کرونا و با وضعیتی وخیم به بیمارستان منتقل شود. کانون نویسندگان تأخیر در روند درمان بکتاش آبتین را «بی توجهی عامدانه» خواند و نوشت «فشاری که در این ۱۰ روز از سر گذرانده بود، درگیری بالای ریه و پایین بودن جدی سطح اکسیژن خون باعث شد که با وجود تلاش شبانه‌روزی کادر درمان، آبتین روزهای بعد را بی هیچ نشانه‌ای از بهبود سپری کند.

"بر اساس اعلام کانون نویسندگان روز گذشته، ۱۱ دی ماه، «پزشکان برای ادامه‌ روند درمان او را در وضعیت کمای مصنوعی قرار دادند"اکنون کادر درمان، خانواده، اعضای کانون و دوستان آبتین امیدوارانه به روزهای پس از این خواب مصنوعی اجباری چشم دوخته‌اند.» کانون نویسندگان ایران که در حال حاضر علاوه بر بکتاش آبتین، سه عضو دیگر آن یعنی کیوان باژن، رضا خندان مهابادی و آرش گنجی، نیز در زندان هستند، اعلام کرد: «رنجی که آبتین در این یک ماه متحمل شده است، نتیجه‌ مستقیم عملکرد حکومت و زندانبانان آبتین است. مسیری که حکومت با احضارها و بازجویی‌های متعدد، پرونده‌سازی، صدور حکم درازمدت، اجرای حکم زندان در زمان همه‌گیری کرونا و با وجود آگاهی از بیماری زمینه‌ای او آغاز کرده بود، تنها به دو بار ابتلای آبتین به کرونا ختم نشد. چهار روز سرگردانی او در زندان اوین میان بند و بهداری بدون دریافت کوچک‌ترین درمانی، انتقال شبانه‌ او به بیمارستان طالقانی و به زنجیر کشیدن او بر تخت بیمارستان، بی‌خبر نگه‌داشتن خانواده و هم‌بندانش از وضعیت او و سوزاندن روزها و لحظات حیاتی آبتین و خانواده‌اش در تلاش برای گرفتن مرخصی، بخشی از عملکرد آگاهانه و عامدانه‌ی حکومت و زندانبانانش در به خطر انداختن جان آبتین است.» آبتین متولد ۱۳۵۳ در شهرری است و تاکنون ساخت چندین فیلم مستند را در کارنامه هنری خود دارد، از جمله فیلم‌های «۱۳اکتبر ۱۹۳۷» مستندی درباره لوریس چکناواریان، رهبر ارکستر و آهنگساز سرشناس ایرانی؛ «همایون خرم»، مستندی درباره این آهنگساز نامی ایران و «آنسور» که بخشی از آن درباره زندگی علیشاه مولوی، شاعر فقید عضو کانون نویسندگان ایران است. بکتاش آبتین از میانه دهه ۷۰ خورشیدی تاکنون چندین مجموعه شعر نیز منتشر کرده که می‌توان به مجموعه‌های «مژه‌ها، چشم‌هایم را بخیه کرده‌اند»، «و پای من که قلم شد نوشت برگردیم»، «خلوت»، «پتک» و «در میمون خودم پدربزرگم» اشاره کرد.