شریعتی؛ سامانی به نابسامانی‌ها

در شروع دوره گذار فرهنگی که از یک سو به آمار باسوادان کشور اضافه می شد و از سوی دیگر دانشگاه ها به رشد کمی وکیفی روی آورده بودند و در جامعه ای که از یک سو اندیشه مارکسیسم گسترش می یافت و مائو بت بخشی از دانشجویان  شده بود و از سوی دیگر رشد سطح سواد و ناتوانی دریافت بعضی ازپاسخ ها وچرایی های مذهبی ومیل به خوش گذرانی بخشی از جامعه رابه سمت اباحه گری پیش برده بود.

مردی در این دیار از علی(ع) سخن گفت و تصویری از فاطمه (س) نشان داد و از مظلومیت حسین( ع) و ماموریت زینب( س) گفت و پرستش حضرت زین العابدین( ع) را به تصویرکشید. گفت از کجا آغاز کنیم و چه باید کرد؟ و مسئولیت شیعه بودن را آموخت و نقش پدرو مادر و اتهام  پدران و مادران دوران را برشمرد. و.......

مارکسیست ها خلع سلاح شده بودند و تخریبش می کردند. فرقان و آرمان مستضعفین به او می تاختند و ردیه نویسان متحجر برایش اتهام می تراشیدند. ولی جوانان جستجوگر مذهبی کتاب هایش را عمیق و دقیق می خواندند و رشد می یافتند و انرژی می گرفتند و امید می یافتند.

قصد پرداختن به محتوای دیدگاهش را ندارم که نه در این مقال می گنجد و نه در این مجال و البته دیکته نانوشته غلط ندارد و کسی که از دنیا رفت به راحتی نقد می شود چرا که امکان پاسخ گویی و تبیین مطالب خود را ندارد.

یادمان باشد که در کوران انقلاب کتاب های شریعتی روبروی دانشگاه تهران چونان طلا دست به دست می شد و عکسش دردست شرکت کنندگان درتظاهرات می درخشید و اورابه عنوان معلم شهید می نامیدند و.....

"گفت از کجا آغاز کنیم و چه باید کرد؟ و مسئولیت شیعه بودن را آموخت و نقش پدرو مادر و اتهام  پدران و مادران دوران را برشمرد"او بود که در آن دوران سامانی به نابسامانی‌ها بود.

آن گاه انقلاب پیروز شد. عده ای که بر خر مراد سوار شدند « انقلبتم علی اعقابکم» را برگزیدند اسمش را کم تر بردند و رسمش را به فراموشی سپردند و کتاب هایش را از کتاب خانه ها بیرون بردند و....
من اگر جای آن ها بودم که ادعای نماز شب خواندن را دارند حتما یکی از۴۰ مومن را شریعتی می دانستم و در قنوت نماز وتر برایش طلب تعالی روح میکردم.

یادش به خیر بعد از مراسم ختمش در مشهد با یکی از روحانیون ساکن مشهد به منزل مرحوم محمدتقی شریعتی رفتیم. پدر می گفت نیمه شبی صدای ناله علی به گوش رسید و نگران به سمت اتاقش رفتند. در حال نیایش بود و با خدایش از علی( ع) حرف می زد.
مردی با وجهه علم و دانش و معنویت از میان ما رفته است ولی یادش را هرگز نباید فراموش کرد. هرگز...