مردی ۱۴ ساعت در اقیانوس آرام با 'نگهداشتن زباله شناور در دریا' زنده ماند

مردی ۱۴ ساعت در اقیانوس آرام با 'نگهداشتن زباله شناور در دریا' زنده ماند۳ ساعت پیش

منبع تصویر،

Getty Images

توضیح تصویر،

ملوان که از روی عرشه کشتی به دریا سقوط کرده بود با اتکا به "تکه ای از زباله‌ دریا" زنده ماند

یک ملوان که از روی عرشه کشتی به دریا سقوط کرده بود با اتکا به "تکه ای از زباله‌های دریا" زنده مانده است.

ویدام پروریتیلوف پس از آنکه در ساعات اولیه صبح از عرشه کشتی باری به اقیانوس آرام سقوط کرد، ۱۴ ساعت را در آب گذراند.

این مرد ۵۲ ساله که جلیقه نجات به تن نداشت تصمیم خود برای شنا به سمت "نقطه سیاه" در چند کیلومتر دورتر را عامل نجات جان خود می‌داند.

معلوم شده تکه زباله‌ای که او تا زمان نجات با اتکای به آن حرکت کرده بود، یک شناور ویژه ماهیگیری بوده است.

پسرش مارات به سایت خبری استاف نیوزلند گفت: "او وقتی پیدا شد حدود ۲۰ سال پیرتر و بسیار خسته به نظر می‌رسید اما زنده بود."

آقای پرورتیلوف، لیتوانیایی و مهندس ارشد کشتی "سیلور ساپورتر" است که محموله ای را در مسیر بندر "تارانگای" نیوزیلند و قلمرو "پیتکرن" متعلق به بریتانیا جابجا می‌کرد.

پسرش گفت: "او در شیفت شب خود در موتورخانه کشتی در حال پمپاژ سوخت، احساس گرما و سرگیجه کرده بود. او سپس حدود ساعت ۰۴:۰۰ بامداد ۱۶ فوریه قبل از سقوط به دریا به روی عرشه رفت تا بهبود یابد."

مارات، که جزئیات داستان زنده ماندن پدرش را از طریق چت‌ دریافت کرده، معتقد است که پدرش ممکن است غش کرده باشد، زیرا پدرش به خاطر نمی‌آورد که این کار را انجام داده است.

آقای پرورتیلوف پس از تلاش برای شناور ماندن تا زمان طلوع خورشید ، متوجه لکه سیاه در افق شد و تصمیم گرفت به سمت آن شنا کند.

حدود شش ساعت طول کشید تا خدمه کشتی متوجه شوند مهندس آنها گم شده است و بعد از آنکه فهمیدند، کاپیتان کشتی را برگرداند.

بر اساس گزارشها، خدمه محل تقریبی او را با مشاهده یادداشت‌های مربوط به کار آقای پرورتیلوف مشخص کردند، که نشان می داد او آخرین بار در ساعت چهار صبح در کشتی بوده است. مختصات کشتی در آن زمان حدود ۴۰۰ مایل دریایی در جنوب جزایر استرال پلینزی فرانسه بوده است.

سپس پیامهایی به کشتیهای منطقه منتقل شد. هواپیماهای نیروی دریایی فرانسه از تاهیتی به جستجو پیوستند و سرویس هواشناسی فرانسه الگوهای احتمالی رانش و بادها را مطالعه و محاسبه کرد.

اما در نهایت این کشتی خودش بود که او را پیدا کرد.

وقتی آقای پرورتریلوف سرانجام کشتی خود را دید، دست تکان داد و صدا زد. یکی از مسافران کشتی "فریاد ضعیف انسانی" را شنید.

بعداً آنها دستی را که بالا رفته بود مشاهده کردند و سرانجام ملوان را پیدا و سوار کشتی کردند.

مارات گفت: "اراده او برای زنده ماندن قوی بود ...

اگر من بودم احتمالاً بی‌درنگ غرق می‌شدم، اما او همیشه خود را سرحال و سالم نگه می‌داشت و فکر می‌کنم به همین دلیل توانست زنده بماند."