سوره حاقه با صدای عبدالباسط عبدالصمد

کد ویدیو دانلود

فیلم اصلی کیفیت ۴۸۰ کیفیت ۲۸۴

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم

الْحَاقَّةُ ﴿١﴾ مَا الْحَاقَّةُ ﴿٢﴾ وَمَا أَدْرَاکَ مَا الْحَاقَّةُ ﴿٣﴾ کَذَّبَتْ ثَمُودُ وَعَادٌ بِالْقَارِعَةِ ﴿٤﴾ فَأَمَّا ثَمُودُ فَأُهْلِکُوا بِالطَّاغِیَةِ ﴿٥﴾ وَأَمَّا عَادٌ فَأُهْلِکُوا بِرِیحٍ صَرْصَرٍ عَاتِیَةٍ ﴿٦﴾ سَخَّرَهَا عَلَیْهِمْ سَبْعَ لَیَالٍ وَثَمَانِیَةَ أَیَّامٍ حُسُومًا فَتَرَی الْقَوْمَ فِیهَا صَرْعَی کَأَنَّهُمْ أَعْجَازُ نَخْلٍ خَاوِیَةٍ ﴿٧﴾ فَهَلْ تَرَی لَهُمْ مِنْ بَاقِیَةٍ ﴿٨﴾ وَجَاءَ فِرْعَوْنُ وَمَنْ قَبْلَهُ وَالْمُؤْتَفِکَاتُ بِالْخَاطِئَةِ ﴿٩﴾ فَعَصَوْا رَسُولَ رَبِّهِمْ فَأَخَذَهُمْ أَخْذَةً رَابِیَةً ﴿١٠﴾ إِنَّا لَمَّا طَغَی الْمَاءُ حَمَلْنَاکُمْ فِی الْجَارِیَةِ ﴿١١﴾ لِنَجْعَلَهَا لَکُمْ تَذْکِرَةً وَتَعِیَهَا أُذُنٌ وَاعِیَةٌ ﴿١٢﴾ فَإِذَا نُفِخَ فِی الصُّورِ نَفْخَةٌ وَاحِدَةٌ ﴿١٣﴾ وَحُمِلَتِ الأرْضُ وَالْجِبَالُ فَدُکَّتَا دَکَّةً وَاحِدَةً ﴿١٤﴾ فَیَوْمَئِذٍ وَقَعَتِ الْوَاقِعَةُ ﴿١٥﴾ وَانْشَقَّتِ السَّمَاءُ فَهِیَ یَوْمَئِذٍ وَاهِیَةٌ ﴿١٦﴾ وَالْمَلَکُ عَلَی أَرْجَائِهَا وَیَحْمِلُ عَرْشَ رَبِّکَ فَوْقَهُمْ یَوْمَئِذٍ ثَمَانِیَةٌ ﴿١٧﴾ یَوْمَئِذٍ تُعْرَضُونَ لا تَخْفَی مِنْکُمْ خَافِیَةٌ ﴿١٨﴾ فَأَمَّا مَنْ أُوتِیَ کِتَابَهُ بِیَمِینِهِ فَیَقُولُ هَاؤُمُ اقْرَءُوا کِتَابِیَهْ ﴿١٩﴾ إِنِّی ظَنَنْتُ أَنِّی مُلاقٍ حِسَابِیَهْ ﴿٢٠﴾ فَهُوَ فِی عِیشَةٍ رَاضِیَةٍ ﴿٢١﴾ فِی جَنَّةٍ عَالِیَةٍ ﴿٢٢﴾ قُطُوفُهَا دَانِیَةٌ ﴿٢٣﴾ کُلُوا وَاشْرَبُوا هَنِیئًا بِمَا أَسْلَفْتُمْ فِی الأیَّامِ الْخَالِیَةِ ﴿٢٤﴾ وَأَمَّا مَنْ أُوتِیَ کِتَابَهُ بِشِمَالِهِ فَیَقُولُ یَا لَیْتَنِی لَمْ أُوتَ کِتَابِیَهْ ﴿٢٥﴾ وَلَمْ أَدْرِ مَا حِسَابِیَهْ ﴿٢٦﴾ یَا لَیْتَهَا کَانَتِ الْقَاضِیَةَ ﴿٢٧﴾ مَا أَغْنَی عَنِّی مَالِیَهْ ﴿٢٨﴾ هَلَکَ عَنِّی سُلْطَانِیَهْ ﴿٢٩﴾ خُذُوهُ فَغُلُّوهُ ﴿٣٠﴾ ثُمَّ الْجَحِیمَ صَلُّوهُ ﴿٣١﴾ ثُمَّ فِی سِلْسِلَةٍ ذَرْعُهَا سَبْعُونَ ذِرَاعًا فَاسْلُکُوهُ ﴿٣٢﴾ إِنَّهُ کَانَ لا یُؤْمِنُ بِاللَّهِ الْعَظِیمِ ﴿٣٣﴾ وَلا یَحُضُّ عَلَی طَعَامِ الْمِسْکِینِ ﴿٣٤﴾ فَلَیْسَ لَهُ الْیَوْمَ هَا هُنَا حَمِیمٌ ﴿٣٥﴾ وَلا طَعَامٌ إِلا مِنْ غِسْلِینٍ ﴿٣٦﴾ لا یَأْکُلُهُ إِلا الْخَاطِئُونَ ﴿٣٧﴾ فَلا أُقْسِمُ بِمَا تُبْصِرُونَ ﴿٣٨﴾ وَمَا لا تُبْصِرُونَ ﴿٣٩﴾ إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ کَرِیمٍ ﴿٤٠﴾ وَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَاعِرٍ قَلِیلا مَا تُؤْمِنُونَ ﴿٤١﴾ وَلا بِقَوْلِ کَاهِنٍ قَلِیلا مَا تَذَکَّرُونَ ﴿٤٢﴾ تَنْزِیلٌ مِنْ رَبِّ الْعَالَمِینَ ﴿٤٣﴾ وَلَوْ تَقَوَّلَ عَلَیْنَا بَعْضَ الأقَاوِیلِ ﴿٤٤﴾ لأخَذْنَا مِنْهُ بِالْیَمِینِ ﴿٤٥﴾ ثُمَّ لَقَطَعْنَا مِنْهُ الْوَتِینَ ﴿٤٦﴾ فَمَا مِنْکُمْ مِنْ أَحَدٍ عَنْهُ حَاجِزِینَ ﴿٤٧﴾ وَإِنَّهُ لَتَذْکِرَةٌ لِلْمُتَّقِینَ ﴿٤٨﴾ وَإِنَّا لَنَعْلَمُ أَنَّ مِنْکُمْ مُکَذِّبِینَ ﴿٤٩﴾ وَإِنَّهُ لَحَسْرَةٌ عَلَی الْکَافِرِینَ ﴿٥٠﴾ وَإِنَّهُ لَحَقُّ الْیَقِینِ ﴿٥١﴾ فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّکَ الْعَظِیمِ ﴿٥٢﴾

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

(روز رستاخیز) روزی است که مسلما واقع می‏شود! (۱)

چه روز واقع شدنی! (۲)

و تو چه می‏دانی آن روز واقع شدنی چیست؟! (۳)

قوم «ثمود» و «عاد» عذاب کوبنده الهی را انکار کردند (و نتیجه شومش را دیدند)! (۴)

اما قوم «ثمود» با عذابی سرکش هلاک شدند! (۵)

و اما قوم «عاد» با تندبادی طغیانگر و سرد و پرصدا به هلاکت رسیدند، (۶)

(خداوند) این تندباد بنیان‏کن را هفت شب و هشت روز پی در پی بر آنها مسلط ساخت، (و اگر آنجا بودی) می‏دیدی که آن قوم همچون تنه‏های پوسیده و تو خالی درختان نخل در میان این تند باد روی زمین افتاده و هلاک شده‏اند! (۷)

آیا کسی از آنها را باقی می‏بینی؟! (۸)

و فرعون و کسانی که پیش از او بودند و همچنین اهل شهرهای زیر و رو شده (قوم لوط) مرتکب گناهان بزرگ شدند، (۹)

و با فرستاده پروردگارشان مخالفت کردند; و خداوند (نیز) آنها را به عذاب شدیدی گرفتار ساخت! (۱۰)

و هنگامی که آب طغیان کرد، ما شما را سوار بر کشتی کردیم، (۱۱)

تا آن را وسیله تذکری برای شما قرار دهیم و گوشهای شنوا آن را دریابد و بفهمد. (۱۲)

به محض اینکه یک بار در «صور» دمیده شود، (۱۳)

و زمین و کوه‏ها از جا برداشته شوند و یکباره در هم کوبیده و متلاشی گردند، (۱۴)

در آن روز «واقعه عظیم‏» روی می‏دهد، (۱۵)

و آسمان از هم می‏شکافد و سست می‏گردد و فرومی‏ریزد! (۱۶)

فرشتگان در اطراف آسمان قرارمی‏گیرند (و برای انجام ماموریتها آماده می‏شوند); و آن روز عرش پروردگارت را هشت فرشته بر فراز همه آنها حمل می‏کنند! (۱۷)

در آن روز همگی به پیشگاه خدا عرضه می‏شوید و چیزی از کارهای شما پنهان نمی‏ماند! (۱۸)

پس کسی که نامه اعمالش را به دست راستش دهند (از شدت شادی و مباهات) فریاد می‏زند که: «(ای اهل محشر!) نامه اعمال مرا بگیرید و بخوانید! (۱۹)

من یقین داشتم که (قیامتی در کار است و) به حساب اعمالم می‏رسم!» (۲۰)

او در یک زندگی (کاملا) رضایتبخش قرار خواهد داشت، (۲۱)

در بهشتی عالی، (۲۲)

که میوه هایش در دسترس است! (۲۳)

(و به آنان گفته می‏شود:) بخورید و بیاشامید گوارا در برابر اعمالی که در ایام گذشته انجام دادید! (۲۴)

اما کسی که نامه اعمالش را به دست چپش بدهند می‏گوید: «ای کاش هرگز نامه اعمالم را به من نمی‏دادند. (۲۵)

و نمی‏دانستم حساب من چیست! (۲۶)

ای کاش مرگم فرا می‏رسید! (۲۷)

مال و ثروتم هرگز مرا بی‏نیاز نکرد، (۲۸)

قدرت من نیز از دست رفت!» (۲۹)

او را بگیرید و دربند و زنجیرش کنید! (۳۰)

سپس او را در دوزخ بیفکنید! (۳۱)

بعد او را به زنجیری که هفتاد ذراع است ببندید; (۳۲)

چرا که او هرگز به خداوند بزرگ ایمان نمی‏آورد، (۳۳)

و هرگز مردم را بر اطعام مستمندان تشویق نمی‏نمود; (۳۴)

از این رو امروز هم در اینجا یار مهربانی ندارد، (۳۵)

و نه طعامی، جز از چرک و خون! (۳۶)

غذایی که جز خطاکاران آن را نمی‏خورند! (۳۷)

سوگند به آنچه می‏بینید، (۳۸)

و آنچه نمی‏بینید، (۳۹)

که این قرآن گفتار رسول بزرگواری است، (۴۰)

و گفته شاعری نیست، اما کمتر ایمان می‏آورید! (۴۱)

و نه گفته کاهنی، هر چند کمتر متذکر می‏شوید! (۴۲)

کلامی است که از سوی پروردگار عالمیان نازل شده است! (۴۳)

اگر او سخنی دروغ بر ما می‏بست، (۴۴)

ما او را با قدرت می‏گرفتیم، (۴۵)

سپس رگ قلبش را قطع می‏کردیم، (۴۶)

و هیچ کس از شما نمی‏توانست از (مجازات) او مانع شود! (۴۷)

و آن مسلما تذکری برای پرهیزگاران است! (۴۸)

و ما می‏دانیم که بعضی از شما (آن را) تکذیب می‏کنید! (۴۹)

و آن مایه حسرت کافران است! (۵۰)

و آن یقین خالص است! (۵۱)

حال که چنین است به نام پروردگار بزرگت تسبیح گوی! (۵۲)