لنگرگاهی در شن‌روان

برگزاری انواع مراسم یادبود و بزرگداشت و ابراز همدردی با بازماندگان یکی از بهترین‌ شیوه‌های عبور از لحظات سخت فقدان است. طی چند سال گذشته و با شیوع همه‌گیری کرونا در سراسر جهان هم بر تعداد سوگ‌ها افزوده شد و هم امکان برگزاری هیچ مراسمی‌ وجود نداشت. «لنگرگاهی در شن‌روان» منتشر شده در نشر اطراف تصویری از مواجهه‌ شش شخصیت برجسته‌ با سوگ پیش چشم‌مان می‌گذارد؛ تجربه‌هایی که در قالب جستار، خاطره‌پردازی و نامه‌نگاری روایت شده‌اند. جستار «یادداشت‌های سوگ»، روایت چیماماندا انگزی آدیچی است از تجربه‌ سوگ پدرش در عصر پاندمی. «پس از زندگی» جستاری است از جون دیدیون درباره‌ سوگ شوهرش.

"برگزاری انواع مراسم یادبود و بزرگداشت و ابراز همدردی با بازماندگان یکی از بهترین‌ شیوه‌های عبور از لحظات سخت فقدان است"«آکواریوم» جستار کم‌نظیری است از الکساندر همن، درباره‌ مرگ دختر خردسالش ایزابل. «تجربه» جستار بلندی است از رالف والدو امرسون و حاصل تامل و ژرف‌اندیشی بلندمدت او درباره‌ تجربه‌ از دست دادن پسر خردسالش امرسون در این جستار به مضامینی کلی‌تر می‌پردازد و فقط اشاره‌هایی به تجربه‌ سوگ فرزندش می‌کند. «سه‌‌بیوه‌زن» ترجمه‌ منتخبی است از خرده‌روایت‌های خاطره‌پردازانه‌ جویس کرول اوتس درباره‌ تجربه‌ سوگ شوهرش، که در کتابی به همین نام منتشر شده‌اند.