وزنه‌های وزارتی به پاهای دختر باد

آیا موج‌های مهاجرتی و بی‌سابقه ورزشکاران زن ایرانی، باعث احساس مسئولیت و ایجاد نگرانی برای وزارت ورزش و کمیته المپیک جمهوری اسلامی ایران شده‌ است؟

کیمیا علیزاده، میترا حجازی‌پور، سارا خادم، شیوا امینی، یکتا جمالی و پریسا فرشیدی، نمونه‌هایی از زنان پرتعداد ملی‌پوش در ورزش ایران هستند که پناهندگی را به تحمل حجاب اجباری، ذیل پرچم جمهوری اسلامی ترجیح دادند.

آیا سران ورزش کشور، غیر از اخذ وثیقه‌های سنگین، طرح و ایده‌ای هم برای حفظ سایر قهرمانان دارند؟

مروری بر مصاحبه‌‌های ورزشکاران در خبرگزاری‌های ایران، نشان می‌دهد که آنها از معیشت تا کیفیت اردوها و وضعیت اعزام‌ها، شرایط خود را نگران کننده‌تر از سالیان پیشین می‌دانند. از آن جمله می‌توان به روزهای اخیر و گلایه‌های اقتصادی ناهید کیانی، اولین زن ایرانی که قهرمان تکواندوی جهان شده است، اشاره کرد.

سارا عبدالملکی ملی‌پوش اسبق راگبی که در پی آسیب نخاعی به قایقرانی روی آورد، به خبرگزاری ایسنا گفته: «شورای شهر کرج، کتری و قوری به من دادند که تا ده روز حالم بد بود.»

فرزانه فصیحی از برجسته‌ترین ستارگان حال حاضر ورزش زنان ایران است. او با وجود اثرات منفی و سرعت‌گیرِ البسه اضافی و اجباری، در دو سال اخیر، در اغلب رویداد‌های بین‌المللی که دویده، یکی از نشان‌های سه رنگ را به گردن آویخته است.

فصیحی با صعود به رتبه ۳۹ اتحادیه جهانی دوومیدانی، اولین زن ایرانی است که جواز حضور در مسابقات قهرمانی جهان را به دست آورده است.

پیش از آن نیز، اولین زن ایرانی شده بود که جواز مسابقات جهانی داخل سالن را به دست آورده است. عنوان اولین زن ایرانی که بعد از المپیک ۱۹۶۴ در این رقابت‌ها دویده نیز در اختیار «دختر باد» است.

او تنها زن ایرانی است که مدال طلای ۶۰ متر آسیا را گرفته و تنها زن ایرانی که در دوهای سرعت فضای باز، توانسته از سکوی آسیایی بالا برود.

«دختر باد»، چهار بار در ماده ۶۰ متر، سه بار در ۱۰۰ متر و دو مرتبه هم چهار در ۱۰۰ متر امدادی، رکورد ایران را شکسته. البته هیچ یک از این موفقیت‌ها در ایران، پخش تلویزیونی نداشته.

او مدت‌هاست در هر تورنمنتی که دویده مدال گرفته.

"البته هیچ یک از این موفقیت‌ها در ایران، پخش تلویزیونی نداشته.او مدت‌هاست در هر تورنمنتی که دویده مدال گرفته"در بازی‌های کشورهای اسلامی که احسان حدادی و حسن تفتیان از دستیابی به مدال بازماندند، فصیحی روی سکوی دوم ایستاد، به انضمام طلا و نقره تاریخی در داخل سالن و فضای باز آسیا. همچنین مجموعه‌ای از مدال‌های بین‌المللی در تورنمنت‌های مختلف، از ترکیه تا صربستان.

با این حال، در روزی که او برای نخستین بار در تاریخ دوومیدانی زنان ایران روی سکوی دوهای سرعت آسیا می‌ایستد، وزیر ورزش فقط عنوان دومی بسکتبال نوجوانان در دیویژن B را تبریک می‌گوید، رویدادی برای تیم‌های رده پایین آسیا که بدون حضور ۹ تیم برتر قاره برگزار شد.

به تبعیت از وزیر ورزش، رئیس مجلس و سخنگوی دولت هم بسکتبال نوجوانان را دیدند اما تاریخ‌سازی در ۱۰۰ متر دوومیدانی را نادیده گرفتند.

حتی معاونت زنان وزارت ورزش هم اهمیتی برای افتخارات بی‌سابقه ستاره ورزش زنان ایران قائل نشده و واکنشی نشان نمی‌دهد.

شاید بخشی از این بی اعتنایی، به این علت باشد که فصیحی در قزاقستان، با پرچم جمهوری اسلامی ایران دور افتخار نزد و روی سکو هم بدون پرچم ایستاد.

اما این رفتارها و نادیده انگاری زن تندپای دوومیدانی ایران در ماده ۱۰۰ متر که اهمیتی نمادین دارد و از محبوب‌ترین رویدادهای ورزشی دنیاست، قبل از مسابقات یاد شده هم برقرار بوده.

فدراسیون دوومیدانی و کمیته ملی المپیک با وجود سال‌ها هزینه ارزی برای اردوهای اروپایی و آمریکایی احسان حدادی، تمایلی به حمایت از خانم فصیحی ندارند و او با هزینه شخصی، از سکوهای قاره‌ای بالا می‌رود.

وزارت ورزش نه تنها حمایت نمی‌کند، بلکه کنایه‌های خبرگزاری این وزارتخانه نیز همواره فرزانه فصیحی را هدف می‌گیرد و علاوه بر این، از اعزام‌ها به برخی مسابقات مهم بین‌المللی جلوگیری می‌شود.

سایت انتخاب به نقل از فصیحی نوشت:‌‌ «تمام پاداشی که از فدراسیون گرفتم ۵۰ میلیون تومان بود. ۳۰ میلیون هم کمیته المپیک. با این پول یورو خریدم. ۱۷۰۰ یورو هم خودم اضافه کردم تا بخشی از مطالبات مربی‌ام را بپردازم.»

دختر تیزپای اصفهانی با هزینه شخصی در باشگاه پارتیزان بلگراد تمرین کرد و برای قهرمانی آسیا هم از اردوی ترکیه راهی قزاقستان شد.

تیمور غیاثی که صدای حمید سجادی است، به جای بررسی ناکامی دوومیدانی ایران، موفق‌ترین چهره اعزامی را هدف قرار داده و به این سایت گفته: «مدال فصیحی مبارکش باشد اما هنر خاصی به خرج نداده و دیگر بعید می‌دانم در این مسیری که قرار دارد ادامه بدهد.»

آقای غیاثی پس از المپیک هم در وصف حسن تفتیان موفق‌ترین دونده مرد حال حاضر ایران و فرزانه فصیحی که به رغم تبعیض‌های سیاسی و مذهبی مدال می‌گیرد و در همه مسابقات نیز همسرش کنارش حاضر است، به خبرگزاری ایسنا گفته بود: «حاشیه‌های‌ تفتیان و فصیحی زیاد است.

مالی نیستند.»

فدراسیون سابق هم که علاقه‌ای به دوومیدانی زنان نداشت با ارسال نامه به صربستان، خواستار ابطال حدنصاب فصیحی شده بود! در حالی که آن رکورد رسمی بود و در سایت اتحادیه جهانی نیز به ثبت رسید.

این تحرکات و اظهارات، در اوج موفقیت‌های فصیحی رخ می‌دهد و بیان می‌شود. در حالیکه پیش‌تر وقتی مریم طوسی رکورددار اسبق این ماده را هم شکست می‌داد، می‌گفتند فصیحی دونده داخل سالنی است و مناسب ۱۰۰ متر نیست.

فصیحی درباره شرایط رقبای آسیایی خود به روزنامه اعتماد گفته: «تقریباً همگی تمرینات‌شان را در آمریکا پیگیری کردند. قطعاً هیچ‌کدام از آن‌ها پول پاداش خود را نگذاشتند تا پول مربی خود را بدهند و هیچ‌کدام با هزینه خودشان به آمریکا نرفتند.»