کتاب «اندیشه هیدگر در درسگفتارهای اولیه» منتشر شد

به گزارش خبرنگار مهر، کتاب «اندیشه هیدگر در درسگفتارهای اولیه» تألیف بهمن پازوکی به همت مؤسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران با قیمت ۴۰ هزار تومان منتشر شد.

در پشت جلد این اثر در معرفی آن آمده است: هیدگر بی تردید سهم بزرگی در شکل گیری فلسفه عصر جدید داشته است و همچنان دارد. برای فهم بهتر اندیشه هیدگر، با توجه به این قول او که «هر آینده ای همواره از گذشته ای است.» پی گیری درسگفتارهای اولیه اش از اهمیت خاصی برخوردار است. این نوشته که فقط به بخشی از وجوه اندیشه هیدگر در دوران اولیه تدریس در فرایبورگ و ماربورگ می پردازد، از چهار بخش تشکیل شده است.

در بخش نخست، گزارشی از چگونگی انتشار درسگفتارهای هیدگر در قالب مجموعه آثار او آمده است. بخش دوم خلاصه ای از موضوع درسگفتارهای اولین دوره تدریس هیدگر در فرایبورگ به دست می دهد. سیر تفکر هیدگر تا انتشار کتاب وجود و زمان، نخست با وضع مفهوم واقع بودکی شروع می شود.

"برای فهم بهتر اندیشه هیدگر، با توجه به این قول او که «هر آینده ای همواره از گذشته ای است.» پی گیری درسگفتارهای اولیه اش از اهمیت خاصی برخوردار است"تا اینکه از سال ۱۹۲۱ به بعد و تحت تأثیر آرای ارسطو، هر چه بیشتر شکل وجودشناسی به خود می گیرد. تلقی هیدگر از پدیدارشناسی در این درسگفتارها مطالب بخش سوم این نوشته را شامل می شود. از میان موضوع های متفاوتی که هیدگر در این دوره از همه برجسته تر است. موضوع چهارم و آخر این نوشته برداشت هیدگر از مفهوم علم و نسبت آن با فلسفه است. پرسش از علم از وجهه نظرهای متفاوت سراسر آثار هیدگر به چشم می خورد و از اهمیت آن در هیچ یک از دوره های فکری اش کاسته نمی شود.

در این نوشته عمده تمرکز بر مفهوم علم در درسگفتارهای اولیه و کتاب وجود و زمان است و به تفاسیر بعدی هیدگر از علم مدرن ذیل پرسش از ذات تکنیک نمی پردازد.

فهرست این اثر عبارت است از:

مقدمه

چگونگی انتشار درسگفتار هیدگر

خلاصه ای از موضوع های درسگفتارهای اولین دوره تدریس در فرایبورگ

موضع هیدگر در قبال پدیدارشناسی در درسگفتارهای اولیه

مفهوم علم در درسگفتارهای اولیه در وجود و زمان

منابع

واژه نامه آلمانی – فارسی

واژه نامه فارسی – آلمانی

دوره تدریس هیدگر در درسگفتارهای اولیه که در فرایبورگ و ماربورگ بوده از سال ۱۹۱۹ آغاز شد و در سال ۱۹۴۴ خاتمه یافت، شامل سه مقطع زمانی می شود: دوره اول تدریس در فرایبورگ، از نیم سال اول تحصیلی و (به واسطه جنگ) اضطراری ۱۹۱۹ تا نیمسال اول تحصیلی ۱۹۲۳ است. دوره میانه تدریس در دانشگاه ماربورگ از نیمسال دوم تحصیلی ۱۹۲۳- ۱۹۲۴ شروع می شود و با نیمسال اول تحصیلی ۱۹۲۸ پایان می یابد. سرانجام دوره تدریس مجدد در فرایبورگ است که از نیمسال دوم تحصیلی ۱۹۲۸- ۱۹۲۹ تا نیمسال اول تحصیلی ۱۹۲۴ ادامه دارد.

با توجه به مضامین درسگفتارهای دوره اول تدریس او در فرایبورگ، می توان غایت آنها را دستیابی به مفهومی از فلسفه زندگی و حیث رویدادی آن دانست. هیدگر می کوشد مفهوم زندگی را به نحوی غیر از آنکه دیلتای و هوسرل بدان پرداخته بودند، تعریف کند. او خصوصیت زندگی را رویداد می نامد؛ عنوانی که او بعدها در دوره تفکر متأخر خود، در مورد حقیقت وجود به کار می گیرد.

"بخش دوم خلاصه ای از موضوع درسگفتارهای اولین دوره تدریس هیدگر در فرایبورگ به دست می دهد"اگرچه در درسگفتارهای اولیه پرسش از وجود هنوز به صراحت مطرح نشده است، می توان نشانه هایی از آنچه در کتاب وجود و زمان، «دازاین» خوانده می شود، در آنها یافت. پرسش از وجود را هیدگر در قالب وجودشناسی بنیادین و استعلائی، در دوره تدریس در ماربورگ مطرح می کند. پرداختن به درسگفتارهای اولیه به فرایبورگ از آن رو اهمیت پیدا می کند که در آنها می توان از سویی خطوط مهم چگونگی بسط اندیشه هیدگر را تا رسیدن به کتاب وجود و زمان دنبال کرد و از سوی دیگر دید که چگونه هیدگر از سال ۱۹۳۰ به بعد با تغییر وجهه نظر از وجودشناسی بنیادین و استعلائی به رویداد حقیقت وجود، به نوعی دوباره به نقطه اولیه درسگفتارهای خود و موضوع هایی که در آنها مطرح شده بود، باز می گردد.