خطر بی‌تفاوتی مردم را جدی بگیریم!

انتخاباتی که در سال گذشته برای تشکیل مجلس جدید برگزار شد نسبت به انتخابات دوره‌ی قبلی مجلس، با افت شدید استقبال عمومی مواجه شد به طوری که یکی از ضعیف‌ترین انتخابات‌های کشور پس از انقلاب را شاهد بودیم و این رخداد نمونه‌ی بارزی از بی‌علاقه‌گی و بی‌اهمیت شدن سرنوشت کشور برای مردم است و اینجاست که العاقل بالاشاره نمود واقعی پیدا می‌کند.

صرف‌نظر از دلایل این واکنش مهم اجتماعی، باید بدانیم امروز اگر همه‌ی عوامل بی‌تفاوتی و قهر مردم از حاکمیت، انتخابات و مشارکت سیاسی را مرتفع نکنیم کشور و نظام با توجه به انتخابات حداکثری در آمریکا، در وضعیت شکننده‌ای قرار خواهد گرفت. برای سیاسیون شناسایی موانع حضور و مشارکت و عدم جنب و جوش مردم کار چندان دشواری نیست بنابراین عاقلانه است مجموعه حاکمیت به موقع و پیش از آنکه فرصت‌ها تلف شود توصیه‌ها و نگرانی‌ها را جدی بگیرد.

در دوره‌ی نوجوانی وقتی اصول عقاید می خواندیم در اثبات دلایل معاد مثال می زدند، که اگر کودکی نابالغ به ما بگوید عقربی در لباس‌مان پنهان شده، سریع جابه‌جا می شویم و همه جا را می‌گردیم تا مبادا خطری جان شیرین ما را تهدید کند. مسئولان نیز باید از آگاهان و دلسوزان کشور حرف‌هایی را که در مسئولیت‌ها کمتر شنیده می‌شود، حداقل در حد هشدار کودکی نابالغ، بشنوند و نگذارند مردم به سمت بی‌تفاوتی نسبت به سرنوشت خود و کشورشان کشیده شوند، جامعه در وضعیت کنونی آبستن حوادث تلخی است و این بی‌تفاوتی‌ها و بی‌رغبتی‌ها از سوی مردم اشاراتی از وقوع مخاطرات جدی است که باید هر چه سریع‌تر و قبل از وقوعی سهمگین مورد توجه قرار گیرد.

نگذارید دشمنان ایران شادمان شوند، تک‌تک ایرانی‌ها سرمایه زوال‌ناپذیر این کشور هستند و حاکمیت باید گوش‌های خود را برای شنیدن دغدغه‌ها و نگرانی‌های به ظاهر خاموش و خفته، تیزتر کند. عمیق‌تر شدن فاصله طبقاتی، شکسته شدن و انقراض طبقه متوسط و ضعیف در جامعه، خطر اصطکاک میان نیروهای جوان بیکار و فاقد امید به آینده را با اقشار مرفه افزایش داده است. اگر دو قطبی اقتصادی هم به دو قطبی سیاسی و اجتماعی افزوده گردد، اوضاع دشوارتری در پیش‌رو خواهد بود.

نهادهای تصمیم‌گیر همچون دولت، مجلس، دستگاه قضایی، سپاه و بسیج همه امروز در کنار هم باید به صورت ریشه‌ای و عاجل چاره‌جویی کنند و کشور را از فرو رفتن در باتلاق فرسودگی و بی‌تفاوتی خارج کنند.

ضمن اینکه توجه داشته باشیم ترامپ مار زخم‌خورده‌ای است که هنوز برای ترک کاخ سفید چند ماه فرصت دارد و ممکن است در ایام باقیمانده مشکلات جدیدی را با استفاده از هم‌مسلکان و هم‌فکران داخلی خود برای کشور به وجود آورد، اما باید توجه داشت که زیر نظر داشتن و دقت در شرایط بین‌المللی نباید به بهای غفلت از وضعیت نابسامان مردم در همه حوزه‌ها به ویژه مسائل معیشتی، اقتصادی و اجتماعی تمام شود و امیدواریم در صحنه‌ بین‌المللی اقدامات نسنجیده ترامپ عامل فروپاشی امپریالیسم در جهان و رهایی بشریت از ستمگری‌های این نظام سلطه‌گر باشد.