پرداخت حق عضویت‌های پروژه‌های بین‌المللی نظیر «سرن» و «سزامی» از طریق راهکارهای نوآورانه

رییس مرکز تعاملات بین‌المللی علم و فناوری معاونت علمی ریاست‌جمهوری پیگیری پرداخت حق عضویت‌ها در پروژه‌های مشترک بین المللی را از برنامه های این مرکز ذکر کرد و گفت: برای همه پرداخت حق عضویت ها در پروژه های بین المللی راه حل هایی وجود دارد، ولی اعلام عمومی این راهکارها امکان پذیر نیست.

دکتر حسین میرآبادی در گفت و گو با ایسنا در خصوص مشارکت ایران و پرداخت حق عضویت ها در پروژه های بین المللی اظهار کرد: موانع و محدودیت های بین المللی ناشی از اعمال تحریم های یک جانبه باعث شده است که در زمینه پرداخت حق عضویت ها چالش هایی ایجاد شود.

وی ادامه داد: این امر در برخی موارد برای کشور چالش هایی را ایجاد کرده است، ولی در موارد متعددی پرداخت حق عضویت ها مرتفع شده است و این هم به دلیل عزم جدی کشور برای حضور در عرصه های بین المللی وجود دارد.

میرآبادی خاطر نشان کرد: برای همه پرداخت حق عضویت ها در پروژه های بین المللی راه حل هایی وجود دارد، ولی اعلام عمومی این راهکارها امکان پذیر نیست؛ چون برای هر کدام از این چالش ها راهکارهای نوآورانه ای ارائه می شود تا چالش ها برطرف شود.

رییس مرکز تعاملات بین‌المللی علم و فناوری معاونت علمی در خصوص مشارکت ایران در پروژه های سرن و سزامی گفت: ادامه مشارکت ایران در این پروژه ها در دستور کار قرار دارد و در حال پیگیری هستیم.

به گزارش ایسنا، معاون پژوهشی وزیر علوم، تحقیقات و فناوری، اعلام کرد که ایران به‌ دلیل عدم پرداخت حق عضویت در معرض اخراج از سازمان‌های بین‌المللی همچون سرن، سزامی و توآس است که دانشمندان ما با زحمت زیاد کرسی‌های آن‌ها را به دست آورده‌اند.

پروژه سزامی طرح مشترک بین ۸ کشور منطقه با هدف ساخت یک ماشین سنکروترون (ماشین عظیم تولید پرتو ایکس با فرکانس قابل تنظیم) برای استفاده در کاربردهای علمی است. این پروژه جزء علوم مهندسی پیشرفته فیزیک ذرات شمرده می شود و در اجرای پروژه هایی در حوزه های علمی همچون پزشکی، محیط زیست و کشاورزی قابل استفاده است.

ایران در سال ۱۳۸۶ به عضویت پروژه سزامی (تابش نور سنکروترون) درآمد، ولی حالا با نپرداختن حق عضویت درحال از دست دادن صندلی در این پروژه است.

دکتر آفریده، مجری طرح سیکلوترون با اشاره به عدم پرداخت حق عضویت در پروژه سزامی تاکید دارد که عدم پرداخت حق عضویت سبب می شود که ایران صندلی خود را از دست دهد.

وی بدهی ایران به سزامی را حدود ۸ تا ۹ میلیون دلار عنوان می کند و می گوید: این که ما بدهکار هستیم و حق عضویت را پرداخت نکرده ایم، زیاد مناسب نیست؛ چون پژوهشگران و پژوهشگران ایرانی زمانی که می خواهند از خدمات سزامی استفاده کنند، به آنها اعلام خواهد شد که آنها حق عضویت نداده اند و برخورد با محققان ایرانی در سطح شهروندان درجه ۲ خواهد بود.

مجری طرح کلان سیکلوترون ادامه می دهد: بمنظور ادامه همکاری ایران با این پروژه مشترک بین المللی پیشنهاد می دهم که این حق عضویت در قالب وجه نقد ارائه نشود، بلکه با اجرای طرح های تحقیقاتی و خدمات به سزامی این همکاری ادامه یابد.

وی با اعلام اینکه از این طریق می توان از خدمات بیشتر سزامی استفاده کرد، تصریح کرد: وزارت علوم، تحقیقات و فناوری متولی این امر است و این وزارتخانه باید دولت را برای پرداخت این پول قانع کند و از طرف دیگر نماینده ایران در سزامی، رایزنی های لازم را انجام دهد تا نیازهای تکنیکال این پروژه بین المللی را دریافت و این نیازها را به کشور معرفی کند.

وی افزود: با معرفی این نیازمندی ها هر کدام از مراکز پژوهشی، دانشگاه ها و مراکز صنعتی که توانمندی لازم را دارند، می توانند در جهت حل این نیازمندی ها مشارکت کنند.

به گفته این استاد دانشگاه صنعتی امیرکبیر، دولت بجای آنکه ۸ تا ۹ میلیون دلار حق عضویت به سزامی دهد، این هزینه را به این مراکزی که در رفع نیازمندی ها مشارکت دارند، بپردازد تا از این طریق هم بدهی ایران به سزامی کم شود و هم از مراکز تحقیقاتی کشور حمایت شده است.

انتهای پیام