برای تو ای آزادی؛ نامه‌ای از صبا کردافشاری و عسل محمدی در حمایت از اعتراضات مردمی

اعتراضات مردمی به قتل حکومتی مهسا (ژینا) امینی و سرکوب خشن معترضان از سوی نیروهای نظامی و حکومتی کماکان ادامه دارد. تداوم این اعتراضات، حمایت و همبستگی زنان زندانی را در روزهای اخیر به همراه داشته است.

صبا کردافشاری و عسل محمدی، دو تن از زنان زندانی سیاسی در زندان اوین، به تازگی با نگارش نامه‌ای از زندان، ضمن حمایت از مطالبات شهروندان معترض، روایتی از تحصن یکشنبه ۱۷ مهرماه زنان بند سیاسی زندان اوین در حمایت از خیزش مردمی ارائه کرده‌اند.

این دو زندانی سیاسی در نامه خود، تحصن زندانیان زن محبوس در بند سیاسی این زندان را روایت کرده و نوشتند:

«زنان بند سیاسی زندان اوین مورخ ۱۷ مهر ۱۴۰۱ در محوطه زندان، با سر دادن شعارهایی از قبیل ژن، ژیان، ئازادی/ زن، زندگی، آزادی و آزاد باد ایران، از زندان تا خیابان، نان، کار، آزادی، اداره شورایی و ایران غرق خونه، رژیم سرنگونه، از مردم معترضی که سلاحی جز جانشان در دست ندارند اعلام حمایت کردند.»

در این نامه آمده، این تجمع و تحصن با حضور طیف‌های مختلف سیاسی انجام شد و با «سر دادن شعارهایی علیه نظام سرکوب‌گر و فوق استبدادی اسلامی» ادامه یافت.

در بخش دیگری از این نامه چنین آمده است:

«برای زنانی که به شوق در آغوش گرفتن تو، جان بر کف، طعمه خاک شدند
برای مردانی که به خاطر تو به زنجیر کشیده شده‌اند
برای کودکانی که برای مبارزه با تو هرگز زاده نشده‌اند
برای تو ای آزادی، برای دختران سرزمین‌مان، مهسا، نیکا، سارینا؛ برای زنان و مردان دیگری که برای تحقق رویای آزادی، برابری، زندگی و کرامت انسانی در هر کوچه و خیابانی در کشورمان به‌دست مزدوران و جلادان حکومتی که بی‌رحمانه، کمر به قتل‌عام توده‌های مردم، به‌خصوص جوانان خواهان گسستن از قیود بردگی، بسته‌اند».

صبا کردافشاری و عسل محمدی در بخش پایانی این نامه با بیان اینکه اعتراض و همراهی زنان زندان اوین تا آخرین روز انقلاب در جریان مردمی خاموش نخواهد شد، نوشتند:

«شهامتی که در دل تک‌تک مبارزان نستوه، در کف خیابان‌ها، از زن و مرد، تا پیر و جوان در کنار هم آزادی را فریاد می‌زنند، شوق مبارزه را در دلشان دو صد چندان زنده کرد. زنانی که پیشگام انقلاب نوین‌اند و مردانی که فارغ از تمام رسومات کهن و ارتجاعی زن‌ستیزانه هم‌پا و هم‌رزم زنان برای آزادی جان فدا می‌کنند.»

پیش از این، هستی امیری، سپیده قلیان و ملیحه جعفری از دانشجویان و فعالان مدنی که اکنون دوران محکومیت خود را در بند زنان اوین سپری می‌کنند، با نگارش نامه‌ای نسبت به اعتراضات مردمی اخیر در ایران واکنش نشان دادند.

این سه دانشجو و فعال مدنی در این نامه اعلام کردند که در اعتراض به محاصره دانشگاه و شلیک مستقیم به دانشجویان تا پایان سرکوب در دانشگاه، آزادی بی‌قید و شرط دانشجویان بازداشت‌شده و تضمین ممنوعیت ورود نیروهای نظامی، شبه نظامی و انتظامی به دانشگاه، مقابل در خروجی بند زنان تحصن می‌کنند.

عسل محمدی، فعال حامی کارگران از بازداشت‌شدگان اعتراضات آبان ۹۸ جهت تحمل دوران محکومیت خود دوشنبه ۲۰ تیرماه راهی زندان اوین شد.

عسل محمدی نیز پیش‌تر توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به اتهام «تبلیغ علیه نظام و اجتماع و تبانی علیه امنیت کشور» به ۱ سال و ۸ ماه حبس و دو سال محرومیت از عضویت در گروه‌‌های سیاسی و اجتماعی محکوم شده بود. حکم صادره برای او اردیبهشت امسال توسط شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر استان تهران عینا تایید شد که با اعمال ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی، مجازات اشد یعنی ۱ سال زندان برای او قابل اجرا شده است.

صبا کردافشاری، فعال مدنی و از مخالفان حجاب اجباری هم پیشتر توسط دادگاه انقلاب تهران به دلیل اعتراض به حجاب اجباری و عضویت در کمپین چهارشنبه‌های سفید، جمعا به ۲۴ سال حبس که ۱۵ سال آن به عنوان اشد مجازات قابل اجراست. او به محرومیت از برخی خدمات اجتماعی نیز محکوم شده است.