کمی هم به ما بدهید!؛ احمد زیدآبادی - Gooya News

کانال تلگرام نویسنده

زن بینوا با لهجۀ همشهری‌های خودم گفت:
"حالا که یی اورانیوم را می‌گن شصت درصد غنی کردن، نمی‌شه یه انزراتو از اونو بفرستن دمِ خونۀ ما تا بدم به این بچّام، بگیرن پشت لقمۀ نونشون تا بلکی یه کم جون بگیرن؟ به خدا یی طفلیا خیلی وقته یه لقمۀ مقوی از گلوشون پایین نرفته! بچه یتیمن، گناه دارن به خدا! حالا چرا دروغ؟ راستش سه هفته پیش رفتم دمِ قصابی و نیم کیلو پوست مرغ استودم، آوردم چرخشون کردم و براشون چغوت‌بریزو درست کردم. متوجه نشدن و تا تهش رِ لیسیدن! ولی یی فاطلو ورپریده نمی‌فهمم از کج راه برده بود که اینا پوست مرغن تو دهنش نکرد! هر چی گفتم دختر، حالا زهر که نیستن، یک لقمه بخور بلکی رنگت بیاد سر جاش، پاش رِ کرد تو یه کفش که الّا و بالّله نمی‌خورم. می‌گفت؛ نمی‌دونم کج خوانده که به این مرغا هورمون می‌زنن و بعد تمام هورمونشون جمع می‌شه تو پوستشون و اگه او بخوره، صداش کلفت می‌شه و بلانسبت ریش و سبیل در میاره و بعد هیچکی نمی‌ستونتش و بعد ورِ دلم باد می‌کنه! عجب ورپریده‌های هستن دخترای یی دوره زمونه! بچۀ ایقدرو کوچکو، یه چیزای راه می‌بره که ما بزرگترا راه نمی‌بریم!
خلاصه چه دردسرتون بدم؟ اگه می‌شه یه انزراتو از یی اورانیوم شصت درصدی بفرستن دمِ خونۀ ما تا بدم به این بچّای یتیم بلکی....."
گفتم: "مادر اورانیوم غنی شده که برا خوردن نیست!"
پوزخندی زد و گفت: "منه ساده گیر آوردی! مَ خودم بهتر از همه راه می‌برم! می‌خواستم ببینم اینا خجالتم سرشون می‌شه........"