خوشحالم کنترل می‌شوم
صبوری با بازی در سریال تلویزیونی آخر خط به کارگردانی علیرضا مسعودی، نخستین تجربه‌اش را با ایفای نقش سیامک در عرصه بازیگری کسب کرد که این شب‌ها از شبکه سه سیما پخش می‌شود.
به همین دلیل با او درباره بازی در این سریال، فعالیتش در دنیای اینستاگرام، تعهد ده ساله‌اش به تلویزیون، رویاهایش در آینده و... به گفت‌و‌گو نشسته‌ایم.
شما استندآپ کمدی هستید و با بازی در سریال تلویزیونی آخر خط، نخستین تجربه‌تان را در حوزه بازیگری طنز به دست آورده‌اید. آیا در حوزه بازی از بازیگر چهره‌ای الهام گرفته‌اید؟
نه، از کسی در حوزه بازی الگو نگرفته‌ام و مدل خودم را بازی کرده‌ام. هیچ‌وقت علاقه نداشتم ادای کسی را دربیاورم. به همین دلیل شما در سریال آخر خط فقط علی صبوری را می‌بینید که مشغول بازی است.
ولی برخی بر این اعتقادند که شما در بازیگری ادای رضا عطاران را در می‌آورید و حتی جنس بازی‌تان را به بازی او نزدیک می‌کنید؟
نه، به‌هیچ‌وجه چنین چیزی امکان ندارد.
"به گفت‌و‌گو نشسته‌ایم.شما استندآپ کمدی هستید و با بازی در سریال تلویزیونی آخر خط، نخستین تجربه‌تان را در حوزه بازیگری طنز به دست آورده‌اید"اتفاقا سر پروژه‌ای از نزدیک رضا عطاران را دیده‌ام و اصلا بازی‌ام شبیه بازی این هنرمند نیست و سبک و سیاق خودم است.
یعنی با رضا عطاران همکاری داشتید؟
نه، سر فیلم سینمایی زیر نظر همراه با علی مسعودی یک روز سر پروژه رفتیم و او را دیدیم، اما با هم همکاری نداشتیم. ضمن این‌که من برای چه باید از آقای عطاران در بازی الگو بگیرم، چون عطاران خودش بهترین است و من برای چه باید کپی بهترین باشم!
در سریال آخر خط به نظر می‌رسد شما در برخی صحنه‌ها همراه با عباس جمشیدی‌فر و امیر نوری بداهه‌گویی دارید. کارگردان دست‌تان را برای بداهه‌گویی باز گذاشته بود؟
خوشبختانه آقای مسعودی در بازی تعامل بسیار خوبی با بازیگر دارند و در هر صحنه‌ای که لازم به بداهه‌گویی بود از قبل با آقای مسعودی مشورت می‌کردیم و بعد از تایید بداهه داشتیم. بداهه‌گویی کمک زیادی به بانمک شدن فضای سریال آخر خط کرده و همه شوخی‌ها را چک می‌کردیم. البته منظورم این نیست که طبق متن پیش نمی‌رفتیم، بلکه در بخشی از صحنه‌ها که بداهه ضرورت داشت، انجام می‌دادیم و با همفکری انجام می‌شد.
به همین دلیل بین من و عباس جمشیدی‌فر بده و بستان‌های خوبی صورت می‌گرفت که خوشبختانه مورد توجه مردم هم قرار گرفته و بانمک شده است.
این بداهه به‌ویژه در یکی از صحنه‌های سریال که سیامک و فرامرز (شما و عباس جمشیدی‌فر) مقابل مازیار (امیر نوری) قرار می‌گیرند و می‌خواهند شاخ اینستاگرام شوند، بیشتر دیده می‌شود.
من دقیق یادم نمی‌آید در چه صحنه‌هایی ما بداهه داشتیم. همان‌طور که تاکید کردم طبق متن جلو رفتیم و شوخی‌ها را کم یا زیاد می‌کردیم بنا به فراخور صحنه.
شما در اینستاگرام شناخته‌شده هستید. به نظرتان شخصیت سیامک سریال آخر خطر تا چه میزان به شخصیت واقعی علی صبوری در زندگی‌اش نزدیک است و فکر نمی‌کنید شخصیت واقعی‌تان هم روی نقش‌تان تاثیر گذاشته است؟
سیامک خود واقعی علی صبوری است. من هم در زندگی شخصی‌ام بسیار خونسرد هستم و رفتارهایم خیلی شبیه سیامک است و دور از او نیستم.
یعنی خونسردی‌تان به حدی است که حرص بقیه را در می‌آورید. چون سیامک خیلی حرص خاله‌اش (شهین تسلیمی) را درمی‌آورد؟
(با خنده) راستش نمی‌دانم حرص کسی را در می‌آورم.
"آیا در حوزه بازی از بازیگر چهره‌ای الهام گرفته‌اید؟نه، از کسی در حوزه بازی الگو نگرفته‌ام و مدل خودم را بازی کرده‌ام"اما کلا خونسرد هستم. ضمن این‌که باید به موضوع اشاره کنم که مخاطبان تلویزیون با مخاطبانی که در اینستاگرام داشته‌ام تفاوت زیادی دارند.
از چه لحاظ تفاوت دارند؟
مخاطبان فضای مجازی تندهستند. زیرا وقتی هنرمندی پستی در اینستاگرام می‌گذارد با نظرات مختلفی رو‌به‌رو می‌شود، حتی برخی تاکید می‌کنند حق فلان بازیگر نبوده که بالا بیاید. در حالی که در عالم واقعیت همان بازیگر افتخار بازیگری سینما و تلویزیون ماست. به نظرم مخاطبان فضای مجازی خیلی واقعی نبوده و جعلی هستند.
یعنی به نظرتان مخاطبان اینستاگرام واقعی نیستند؟
نه، منظورم این نیست.
مخاطبان اینستاگرام هم مردم هستند، اما محدود به همان فضا می‌شود. اما وقتی شما به‌واسطه برنامه خندوانه یا بازی در یک سریال تلویزیونی محبوب می‌شوید، مردم کوچه و خیابان نسبت به شما بازخورد دارند و همه اقشار بیننده تلویزیون هستند و محبوبیت و شهرت‌تان تمام جامعه را در بر می‌گیرد، اما مخاطبان اینستاگرام بیشتر از جوانان هستند. به همین دلیل جنس مخاطبان رسانه‌ای همچون تلویزیون با شبکه‌های اجتماعی تفاوت دارد.
حال شما که اولین تجربه بازی را با سریال آخر خط کسب کردید. بیشتر مخاطبان تلویزیون را دوست دارید یا شبکه‌های اجتماعی را؟
به نظرم هیچ رسانه‌ای قوی‌تر از رسانه تلویزیون نیست و قدرت این رسانه، کل جامعه را در بر می‌گیرد. به‌عنوان مثال وقتی خندوانه پخش می‌شد، کل جامعه حتی مردمی که در روستاهای دور افتاده زندگی می‌کنند هم این برنامه را دوست دارند.
"بداهه‌گویی کمک زیادی به بانمک شدن فضای سریال آخر خط کرده و همه شوخی‌ها را چک می‌کردیم"پس طبیعی است مخاطبان تلویزیون برای من هم به‌عنوان کمدین مهم است و دوست دارم مردم من را به‌عنوان بازیگر کمدی بشناسند و در حد توانم سعی کنم آنها را بخندانم.
علاقه‌مند هستید در کنار نقش‌های کمدی، تجربه نقش‌های جدی هم داشته باشید؟
فقط دوست دارم نقش کمدی بازی کنم و اصلا به نقش جدی علاقه‌ای ندارم. حتی اگر به من صد میلیارد هم بدهند، نمی‌خواهم نقش جدی بازی کنم.
ولی دنیای بازیگری غیر‌قابل پیش‌بینی است. ممکن است نقش خوب جدی از سوی یک کارگردان بسیار کار بلد ایران به شما پیشنهاد شود. باز هم نمی‌پذیرید؟
نه، نقش جدی من را وسوسه نمی‌کند. فعلا در ذهنم به کمدی فکر می‌کنم و این‌که می‌خواهم یکی از شاخص‌های این حوزه باشم.
همچنین علاقه‌مند به کارگردانی سریال‌های طنز هم هستم و می‌خواهم گروه جوانی جمع کنم و با هم کارهای شاخص در حوزه کمدی تلویزیون انجام بدهیم. البته با حضور نسل جوان.
فکر می‌کنید چند سال دیگر این پروژه محقق شود؟
حدود یک یا دو سال دیگر وارد عرصه کارگردانی می‌شوم، البته با تیم خودم.
یعنی می‌خواهید برند خودتان را در کمدی تلویزیون داشته باشید؟!
منظورم برند نیست، بلکه می‌خواهم جنس کمدی خودم را برای تلویزیون بسازم. در عرصه طنز ما مهران مدیری و رضا عطاران شاخص را داریم که بعدها محسن تنابنده هم اضافه شد. من نمی‌خواهم شبیه کارهای طنز آنها بسازم، بلکه می‌خواهم چهارمین نفر شاخص این عرصه شوم و سبک جدیدی را به طنز تلویزیون اضافه کنم.
فکر نمی‌کنید این رویای بزرگی است؟
نه، من گام به گام در مسیر زندگی‌ام جلو آمده‌ام و می‌خواهم جنس کمدی خودم را داشته باشم.
برای ادامه کار در حوزه بازیگری و ورود به کارگردانی آیا به دانش‌تان در این حوزه اضافه کردید و در این رشته دوره‌های حرفهای را گذرانده‌اید؟
خیلی‌ها فکر می‌کنند من به‌واسطه خندوانه استندآپ کمدین شدم. در حالی که من قبل از این‌که فعالیتم را در اینستاگرام شروع کنم، تئاتر کار می‌کردم و فیلم کوتاه می‌ساختم.
از چند سالگی تئاتر را شروع کردید؟
از ۱۶ سالگی.
"البته منظورم این نیست که طبق متن پیش نمی‌رفتیم، بلکه در بخشی از صحنه‌ها که بداهه ضرورت داشت، انجام می‌دادیم و با همفکری انجام می‌شد"البته در دانشکده علوم پزشکی رشته بیهوشی می‌خواندم و به خاطر تمرین تئاتر خراسان اخراج شدم.
چرا اخراج شدید؟
به خاطر این‌که من روزهایی که باید بیمارستان می‌رفتم، نمی‌رفتم و با استادان صحبت کرده بودم و به من نمره می‌دادند، اما بعد مدیر گروه متوجه این مساله شد و بعد از گرفتن مچم من را اخراج کردند. بنابراین من قبل از این‌که وارد اینستاگرام شوم یا برنامه خندوانه، در این زمینه کار می‌کردم. همچنین در یکی از جشنواره‌های فیلم با این‌که کارشناسان ارشد ادبیات نمایشی شرکت کرده بودند، جایزه اول فیلمنامه‌نویسی را کسب کردم. بنابراین بر‌خلاف افکار عمومی من در این حوزه کار کرده‌ام. ضمن این‌که هنر ذاتی است.
خیلی از بازیگران رشته‌های مختلفی خوانده‌اند. مثلا شهاب حسینی روان‌شناسی خوانده، رضا عطاران رشته طراحی صنعتی خوانده، اما به سمت هنر آمدند. من هم مثل بقیه شرایط حضور برایم فراهم شد و وارد این عرصه شده‌ام. اگر هم بخواهم سریالی را کارگردانی کنم، با تسلط کامل کارم را انجام می‌دهم، حتی نیاز به کارگردان تلویزیونی هم ندارم.
ولی فکر نمی‌کنید اعتماد به نفس‌تان خیلی بالاست؟
نه، وقتی فردی به کارش تسلط داشته باشد، مشکلی نیست و من با اطمینان خاطر صحبت می‌کنم.
شما در سریال آخر خط به هجویات شبکه‌های اجتماعی اشاره می‌کنید. با توجه به این‌که شما از این طریق هم کسب درآمد می‌کنید.
"همان‌طور که تاکید کردم طبق متن جلو رفتیم و شوخی‌ها را کم یا زیاد می‌کردیم بنا به فراخور صحنه.شما در اینستاگرام شناخته‌شده هستید"نظرتان در این باره چیست؟
من هم به این مساله اعتقاد دارم که در کنار فواید، در اینستاگرام درگیر ابتذال هم هستیم و همه موارد در شبکه‌های اجتماعی را قبول ندارم. برایتان مثالی می‌زنم. وقتی در دوران قرنطینه یک نوجوان ۱۲ تا ۱۴ساله وارد اینستاگرام می‌شود، ناخودآگاه وارد لایوهای ابتذال هم خواهد شد. همین لایوها، تاثیرات منفی روی نوجوانان می‌گذارد و عواقب منفی به دنبال خواهد داشت. ضمن این‌که والدین نمی‌توانند روی اینستاگرام کنترل داشته باشند و بچه‌ها ناخودآگاه با دسترسی به این فضا ممکن است الگوهای نادرست دریافت کنند.
برخی شوخی‌های تکراری شبکه‌های اجتماعی در سریال آخر خط هم شنیده می‌شود.
مثلا در صحنه بازداشتگاه به محض ورود هر نفر، یکی با صدای بلند فریاد می‌زند که گنده‌لات... وارد می‌شود. به نظرتان چنین شوخی‌های تکراری ضرورت داشت؟
من نویسنده و کارگردان سریال نیستم و فقط بازیگرم. بنابراین فقط از بازی خودم می‌توانم دفاع کنم، ولی به این موضوع اعتقاد دارم که تکیه‌کلام‌ها از تکرار نشأت می‌گیرد و ملکه ذهن مردم هم می‌شود. در این سریال عباس جمشیدی‌فر کلمه ناناز را می‌گوید و من هم مرتب این جمله را تکرار می‌کنم که آشنای جناب‌سرهنگ خسروی هستم.
"به نظرتان شخصیت سیامک سریال آخر خطر تا چه میزان به شخصیت واقعی علی صبوری در زندگی‌اش نزدیک است و فکر نمی‌کنید شخصیت واقعی‌تان هم روی نقش‌تان تاثیر گذاشته است؟سیامک خود واقعی علی صبوری است"تکرار این تکیه‌کلام‌ها باعث شده تا در زبان مردم بیفتد و این کلمات را در کوچه و خیابان تکرار می‌کنند.
یعنی ضرورتی دارد در جامعه چنین تکیه‌کلام‌هایی تکرار شود؟
به هر حال تعدادی تکیه‌کلام‌ها بانمک هستند و به نظرم ایرادی ندارد که نقل محافل شود، چون فضای صحبت آن جمع را صمیمی‌تر می‌کند.
شما تعهد قرارداد ۱۰ ساله با صدا و سیما دارید. به خاطر این قرارداد چه امتیازی کسب کرده‌اید؟
امتیازم این است که قرارداد درست است.
یعنی چه قرارداد درست است؟
یعنی به‌واسطه این قرارداد کنترل می‌شوم.
یعنی با این مدل نظارت مشکلی ندارید؟
نه، دوست دارم. وقتی فردی ساختارشکنی می‌کند با مخالفانی هم رو‌به‌رو است و برای من که در فضای مجازی فعالیت داشته‌ام، خوب است کنترل شوم و در مسیر درست قدم بر دارم. از مدیران رسانه به‌خاطر اعتمادی که به من داشتند و برایم فضای تازه‌ای را باز کرده‌اند، تشکر می‌کنم. بنابراین چرا ناراحت باشم از این‌که در مسیر درست قدم برمی‌دارم.
اگر من درست رفتار کنم، جوانگرایی بیشتر پیگیری می‌شود و به دیگر جوانان اعتماد می‌شود. ضمن این‌که من کمدین هستم و فرد سیاسی نیستم. فقط دوست دارم به واسطه کمدی‌هایم مردم را بخندانم. اتفاقا خوب است که از بیرون کنترل می‌شوم و کارهایم در چارچوب باشد و بدون مجوز کاری را انجام ندهم.
برخی بازیگران بعد از چهره شدن وارد مباحث سیاسی می‌شوند. شما چطور؟
من حرف سیاسی نخواهم زد و وارد چنین مباحثی هم نخواهم شد.
یعنی وارد کمپ انتخاباتی هیچ نماینده در انتخابات ۱۴۰۰ نمی‌شوید؟ چون خیلی از هنرمندان وارد چنین کمپ‌هایی می‌شوند؟
نه، اصلا نمی‌روم.
"من هم در زندگی شخصی‌ام بسیار خونسرد هستم و رفتارهایم خیلی شبیه سیامک است و دور از او نیستم.یعنی خونسردی‌تان به حدی است که حرص بقیه را در می‌آورید"من سواد سیاسی و قدرت تشخیص سیاسی هم ندارم. بنابراین به این مباحث ورود نخواهم کرد.
شما در سریال آخر خط در یکی از صحنه‌ها لباس زنانه پوشیدید و حرکات موزون انجام دادید یا در صحنه ماساژ، این حرکات به شکل دیگر تکرار شد که در شبکه‌های اجتماعی بازخورد متفاوتی داشت. خودتان تحلیل‌تان چیست؟
قرار دادن چنین صحنه‌ای، نقد به چنین موضوعاتی در شبکه‌های اجتماعی است. ضمن این‌که این صحنه‌ها بامزه بود و در جریان هستم که مردم استقبال خوبی از سریال آخر خط کردند و دوست دارند.
بر چه مبنایی می‌گویید استقبال مردم از این سریال زیاد بوده است؟
وقتی در کوچه و خیابان مردم را می‌بینم مورد محبت و لطف آنها قرار می‌گیرم. همچنین بازخوردهای مثبت هم در فضای مجازی داشتم و بالای ۹۵ درصد نظرات مثبت و کمتر از ۵ درصد نظرات منفی است.
یعنی آن ۵ درصد به شما انتقاد کرده یا حرفهای زشت نثارتان کردند؟
(با خنده) به نظرم کسانی که چنین فرصتی نصیب‌شان نشده است، انتقاد داشتند.
به‌عنوان مثال، مدیر تولیدی که ۲۰ سال در این حرفه است وقتی می‌آید به من می‌گوید حق تو نیست، یعنی چه؟! مسلما چون خودش در این فضا به جایی نرسیده این‌گونه نقد می‌کند.
آدم‌های میلیونی
شنیده می‌شود که شما ماهانه از اینستاگرام درآمد ۵۰۰ میلیونی دارید. با توجه به این درآمد چه ضرورتی داشته که در تلویزیون کار کنید و تعهد به قرارداد ده ساله داشته باشید؟ بله. من چنین درآمدی دارم. ولی این‌طور نیست که کل این درآمد در جیبم برود. به‌عنوان مثال من کلیپی می‌سازم که بابت آن ۱۵۰ میلیون دریافت می‌کنم، اما چون برای ساخت از عوامل سینمایی استفاده می‌کنم، ۲۴۸ میلیون هزینه می‌کنم.
"چون سیامک خیلی حرص خاله‌اش (شهین تسلیمی) را درمی‌آورد؟(با خنده) راستش نمی‌دانم حرص کسی را در می‌آورم"من به خاطر پول کار نمی‌کنم، بلکه به خاطر علاقه‌ام فعالیت دارم. بگذارید برایتان مثال دیگری بزنم. وقتی شما پای حرف معلمان می‌نشینید آنها از درآمد کم گلایه می‌کنند، اما من ۲۰۰ معلم را می‌شناسم که ماهانه ۸۰۰ میلیون درآمد دارند. به هر حال در هر شغلی افرادی شاخص هستند و درآمدهای بالا دارند. در اینستاگرام هم این‌طور نیست که همه این درآمد را داشته باشند.
تعداد شاخصان کم است. شما فکر می‌کنید پر در‌آمدترین فرد در یوتیوب چه کسی است؟ آیا می‌دانید یک بچه شش ساله با معرفی اسباب‌بازی، ماهانه شش میلیون دلار درآمد دارد؟ در مجموع من به کارم علاقه‌مند هستم و با عشق کار می‌کنم.
دور بودن تلویزیون از حاشیه
بعد از سریال آخر خط آیا باز هم مثل قبل در فضای اینستاگرام فعالیت می‌کنید؟ مسلما نه. چون مسیر تازه‌ای را شروع کرده‌ام. نمی‌خواهم به عقب برگردم. ایده‌آل‌گرا هستم، چون می‌خواهم شاخص شوم.
"ضمن این‌که باید به موضوع اشاره کنم که مخاطبان تلویزیون با مخاطبانی که در اینستاگرام داشته‌ام تفاوت زیادی دارند.از چه لحاظ تفاوت دارند؟مخاطبان فضای مجازی تندهستند"بنابراین اعتقاد ندارم در طول یک‌سال چند سریال بازی کنم. معتقدم از بین پیشنهادها می‌توان بهترین را انتخاب و بازی کرد. از سوی دیگر چون اول راه هستم، خیلی ترسویم. خیلی با احتیاط قدم‌هایم را برمی‌دارم. عوامل در ساخت یک سریال خیلی مهم هستند و ما بهترین عوامل را در سریال آخر خط داشتیم.
حتی اگر پیشنهاد سینمایی هم به من شود، ریسک‌پذیری ندارم، چون می‌ترسم و می‌خواهم در این مسیر درست پیش بروم. پژمان جمشیدی با تلویزیون شروع کرد و با انتخاب‌های درست، در حال حاضر در سینما می‌درخشد. از سوی دیگر بی‌حاشیه بودن او کمک زیادی به شرایطش کرد. متاسفانه اینستاگرام منجر به شکل‌گیری حاشیه می‌شود، اما در تلویزیون آنچه اهمیت دارد، بی‌حاشیه بودن است. افرادی در تلویزیون موفق هستند که بدون حاشیه هستند.
"زیرا وقتی هنرمندی پستی در اینستاگرام می‌گذارد با نظرات مختلفی رو‌به‌رو می‌شود، حتی برخی تاکید می‌کنند حق فلان بازیگر نبوده که بالا بیاید"در مجموع اگر هم بخواهم در اینستاگرام فعالیتی داشته باشم، حتما با مجوز صدا و سیما انجام می‌دهم. ممنونم از رامبد جوان که من را جدی گرفت. از مدیران قدردانی می‌کنم که این فرصت را در اختیار من قرار دادند. همچنین از علی مسعودی به خاطر اعتمادی که به من کرد و نقش سیامک را به من سپرد، قدردانی می‌کنم. من موفقیت الانم را لطف خدا و مدیون امام رضا(ع) می‌دانم.
واقعا، معجزه را در زندگی‌ام دیدم. از خوانندگان روزنامه جام‌جم هم درخواست دارم که هیچ‌وقت ناامید و دلسرد نشوند و همیشه توکل‌شان به خدا باشد. گاهی موفقیت در جوانی رخ می‌دهد و گاهی در ۴۰ سالگی. به هر حال قدر لحظات‌مان را بدانیم.
فاطمه عودباشی - رسانه / روزنامه جام جم
- ۱۰ تیر ۱۳۹۹ اخبار مرتبط
دیگر اخبار این روز
حق کپی © ۲۰۰۱-۲۰۲۴ - Sarkhat.com - درباره سرخط - آرشیو اخبار - جدول لیگ برتر ایران
