نشست انسیه خزعلی با فعالان اصولگرا در حوزه زنان

لیلا سادات زعفرانچی عضو هیات علمی اقتصاد و فعال حوزه زنان و خانواده؛ در گفتگو با خبرنگار حوزه زنان و خانواده خبرگزاری دانشجو؛ عنوان کرد: حوزه زنان و خانواده دچار تحولی عظیم، نه تنها در ابعاد ملی بلکه در ابعاد جهانی شده است. همچنین متاثر از نظام فکری چند دهه قبلِ حوزه زنان تاکنون، کنشگران این حوزه موظف‌اند که پاسخگوی مسائل زنان و خانواده باشند. از این رو؛ می‌بینیم که کاندید‌های ریاست جمهوری به نوعی سعی داشتند قبل از انتخابات، برنامه‌های خود را ارائه کنند و این بدین معناست که حوزه زنان از حالت شعارگونه خارج شده است. همچنین بانوان نیز انتظار کار اجرایی در زمینه های مختلف را دارند و عملکرد را در اولویت و بسیار مهم می‌بینند.

دولت سیزدهم، باید متناسب با بانوی ترازِ جهوری اسلامی، طرح تحولی خود را مطرح کند

وی ادامه داد: اکنون در حوزه حاکمیت، تحول بزرگی صورت گرفته که بخشی از آن به رویکرد بانوان نسبت به حوزه زنان برمی گردد. همچنین یکی از ویژگی‌های قابل توجه در بیانیه گام دوم رهبری، بحث زنان است که به صورت اختصاصی به آن اشاره شده و زنان و جوانان به یک ماده، بند و تبصره محدود نشده است.

"همچنین متاثر از نظام فکری چند دهه قبلِ حوزه زنان تاکنون، کنشگران این حوزه موظف‌اند که پاسخگوی مسائل زنان و خانواده باشند"بنابراین؛ در این بیانیه طرح عظیمی درباره زنان و خانواده است که دولت سیزدهم نیز، باید درباره آن و زن متعالی و تراز مورد نظر جهوری اسلامی ایران، طرح تحول خود را مطرح کنند.

همچنین ما دو رویکرد عمده و تاریخی در حوزه زنان و خانواده روایت کردیم. مورد اول اینکه؛ رویکردی که به تعصی از نظام جهانی در مورد الگو‌هایی که می‌تواند خانواده و زن را متحول کند و به مقصد مطلوب برساند، اعتماد می‌کنیم و به نوعی خود را به جریان نظام جهانی می‌سپاریم و معتقدیم بهترین مسیر را در حوزه زنان ترسیم می‌کند. اما با توجه به تجربیات دیگر کشور ها نیز، بسیاری ازآن ها معتقدند؛ این‌ها تجربه خوبی نیست و حداقل بر اساس آرمان‌های بومی و ملی نمی‌توان به آن‌ها در جامعه تحقق بخشید.

اما مورد دوم؛ رویکری که به تعصی از ارزش‌ها در جهت ارتقای تکامل محور زنان و خانواده صورت گرفته، همچنین آسیب و مسئله شناسی که در دهه اول و دوم، بعد از پیروزی انقلاب کار خود را انجام داده است. اما به نظرم آسیب رویکرد دوم متوقف ماندن آن است و درواقع؛ نتوانستیم مسائل را به خوبی تبیین و راه حل‌هایی را ارائه دهیم. همچنین در نظام غرب، بحث تکامل زن، خلاصه در کلمه برابری است.

بدین معنا که بر اساس چشم انداز آرمانی غرب در نظام جهانی، زن باید تامین کننده و برابر در کنار مردان باشد. از این رو؛ برگه برنده نظام جمهوری اسلامی ایران، مطرح نبودن بحث برابری بین زنان و مردان بوده و شعار نظام در همه این سال ها، عدالت جنسیتی است.

اما علت اینکه بحث عدالت جنسیتی نتوانسته وارد بخش مدیریتی و کلان کشور شود، این است که بحث عدالت در برابر، برابری بسیار کیفی است و نیاز به برنامه‌ای مشخص و دقیق داریم تا ابعاد مختلف زنان و خانواده را بتواند با شاخصه‌های عدالت به صورت کیفی بررسی و آن را تحقق بخشد.

حوزه زنان و خانواده نیازمندِ یک بدنه قوی در بخش سیاست‌گذاری است

زعغرانچی گفت: یکی از موضوعاتی که به شدت ذهن بنده و فعالان را در حوزه زنان و خانواده مشغول کرده، این است که استخراج نظام مسائل و اولویت مشکلات و... در این حوزه،  بر عهده چه کسی خواهد بود. همچنین در حوزه معاونت زنان و خانواده در دولت ها از گذشته تاکنون؛ به دنبال فردی بودیم که مسئولیتی را بدون برنامه مشخص و کارشناسی شده و شاید بیشتر با رویکرد سیاسی تقبل می کند. اما به نظر می‌رسد که امروزه باید به دنبال کسی باشیم که آشنا با حوزه زنان و خانواده و فارغ از مسائل سیاست زده حاکم در حوزه زنان باشد.

"از این رو؛ می‌بینیم که کاندید‌های ریاست جمهوری به نوعی سعی داشتند قبل از انتخابات، برنامه‌های خود را ارائه کنند و این بدین معناست که حوزه زنان از حالت شعارگونه خارج شده است"همچنین در مرحله اول؛ به دنبال اولوبت بندی مشکلات و استخراج مسائل باشند تا  بتوانیم مشکلات را حل کنیم. اما نکته حائز اهمیت این است که ما اگر دنبال فرد، تنها با یک برنامه باشیم، نتیجه مطلوبی حاصل نمی شود. بلکه نیازمندِ تیمی هستیم  که بتوانند برنامه تحولی خود را در حوزه زنان و خانواده ارائه کنند. امروز با مسائل پر دغدغه، تنوع و گرایشات مختلفِ موضوعی در حوزه زنان و خانواده، واقعاً شایسته نیست که ما به یک فرد با یک برنامه خاص بسنده کنیم. بنابراین؛ معاونت حوزه زنان و خانواده در این دوره، باید به سیستم کارشناسی اعتماد کرده و در نهایت مدیریت تیم ها و مجموعه زنان و خانواده، بر عهده یک نفر یعنی معاون زنان و خانواده باشد.

از این رو؛ در حوزه زنان باید درپی گروه‌ها و پژوهشکده‌های نخبگانی که نقش اول را ایفا می‌کنند، باشیم.