رفت سردار ولی راه سعادت باقیست ...

سلام. سلام بر مرد میدان، سلام بر شهید همیشه زنده، سلام برسردار دل‌ها، سلام و درودی بی‌پایان بر آن عزیز سفر کرده....

بی‌شک مهر بی‌بدیل سردار سلیمانی در کوچه‌های دل و ذهن ما، چون قطرات پاک و حیات بخش باران تا همیشه دوران نوید غزل آرامش می‌دهد.

گویی سردار رشید اسلام از افلاک به میان ما آمده بود تا تلخی و تیرگی دنیایمان را کمرنگ نماید، تا به قیمت خون سرخ خود از اسلام حقیقی و آسایش جسم و جان خیلی از مردمان زمین، پاسداری کند...

سردار ما اهل همت بود نه صحبت، مرد عمل بود نه شعار، سرباز میدان بود و برای مردمش مجاهدانه کوشید و در تمامی بحران‌ها سهم پررنگی در آرامش ما داشت.

هر جا عازم سفر می‌شد آنجا امن و آرام بود، تفاوتی نداشت اهواز باشد، حلب، بغداد، دمشق و یا اربیل ....

تاریخ را که ورق بزنیم با حیرت در می‌یابیم که هر ۲۰ سال یک سپهبد والا مقام به هدف و کمال مطلوب خود که همانا وصال جانان می‌باشد، دست یافته است ... شهید سپهبد ولی‌الله قرنی سال ۱۳۵۸، شهید سپهبد علی صیادشیرازی سال ۱۳۷۸ و شهید سپهبد حاج قاسم سلیمانی سال ۱۳۹۸، شهدای سپهبد سپهر ایران زمین هستند.

ای مرد خدا! داغ تو هیچگاه در دل ما سرد نمی‌شود و فراقت با هیچ مرهمی جبران نمی‌گردد ... بعد از هجرانت کاشانه دلمان آسوده نخواهد بود.

فرمانده پرمهرمان! زمین بی‌تو بهارش راگم کرده است. هوایمان را داشته باش که این روزها بسیار هوایت کرده‌ایم… ای اقتدار میهنم آسمانی شدنت مبارک ...

احتراماً شهادت مالک اشتر زمان، سردار رشید سپاه اسلام، حاج قاسم سلیمانی را به محضر مقدس حضرت‌ ولی‌عصر ارواحنافداه، مقام معظم رهبری و همه ارادتمندان آن سردار بزرگ، تبریک و تسلیت عرض می‌نمایم.

خط خون نقطه پایان سلیمانی نیست

بهراسید که این اول بسم الله است...

غزل مهرنژاد

۱۳ دی ماه ۱۴۰۱