سوره الرحمن با صدای عبدالباسط عبدالصمد

کد ویدیو دانلود

فیلم اصلی کیفیت ۴۸۰ کیفیت ۲۸۴

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم

الرَّحْمَنُ ﴿١﴾ عَلَّمَ الْقُرْآنَ ﴿٢﴾ خَلَقَ الإنْسَانَ ﴿٣﴾ عَلَّمَهُ الْبَیَانَ ﴿٤﴾ الشَّمْسُ وَالْقَمَرُ بِحُسْبَانٍ ﴿٥﴾ وَالنَّجْمُ وَالشَّجَرُ یَسْجُدَانِ ﴿٦﴾ وَالسَّمَاءَ رَفَعَهَا وَوَضَعَ الْمِیزَانَ ﴿٧﴾ أَلا تَطْغَوْا فِی الْمِیزَانِ ﴿٨﴾ وَأَقِیمُوا الْوَزْنَ بِالْقِسْطِ وَلا تُخْسِرُوا الْمِیزَانَ ﴿٩﴾ وَالأرْضَ وَضَعَهَا لِلأنَامِ ﴿١٠﴾ فِیهَا فَاکِهَةٌ وَالنَّخْلُ ذَاتُ الأکْمَامِ ﴿١١﴾ وَالْحَبُّ ذُو الْعَصْفِ وَالرَّیْحَانُ ﴿١٢﴾ فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿١٣﴾ خَلَقَ الإنْسَانَ مِنْ صَلْصَالٍ کَالْفَخَّارِ ﴿١٤﴾ وَخَلَقَ الْجَانَّ مِنْ مَارِجٍ مِنْ نَارٍ ﴿١٥﴾ فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿١٦﴾ رَبُّ الْمَشْرِقَیْنِ وَرَبُّ الْمَغْرِبَیْنِ ﴿١٧﴾ فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿١٨﴾ مَرَجَ الْبَحْرَیْنِ یَلْتَقِیَانِ ﴿١٩﴾ بَیْنَهُمَا بَرْزَخٌ لا یَبْغِیَانِ ﴿٢٠﴾ فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿٢١﴾ یَخْرُجُ مِنْهُمَا اللُّؤْلُؤُ وَالْمَرْجَانُ ﴿٢٢﴾ فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿٢٣﴾ وَلَهُ الْجَوَارِ الْمُنْشَآتُ فِی الْبَحْرِ کَالأعْلامِ ﴿٢٤﴾ فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿٢٥﴾ کُلُّ مَنْ عَلَیْهَا فَانٍ ﴿٢٦﴾ وَیَبْقَی وَجْهُ رَبِّکَ ذُو الْجَلالِ وَالإکْرَامِ ﴿٢٧﴾ فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿٢٨﴾ یَسْأَلُهُ مَنْ فِی السَّمَاوَاتِ وَالأرْضِ کُلَّ یَوْمٍ هُوَ فِی شَأْنٍ ﴿٢٩﴾ فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿٣٠﴾ سَنَفْرُغُ لَکُمْ أَیُّهَا الثَّقَلانِ ﴿٣١﴾ فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿٣٢﴾ یَا مَعْشَرَ الْجِنِّ وَالإنْسِ إِنِ اسْتَطَعْتُمْ أَنْ تَنْفُذُوا مِنْ أَقْطَارِ السَّمَاوَاتِ وَالأرْضِ فَانْفُذُوا لا تَنْفُذُونَ إِلا بِسُلْطَانٍ ﴿٣٣﴾ فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿٣٤﴾ یُرْسَلُ عَلَیْکُمَا شُوَاظٌ مِنْ نَارٍ وَنُحَاسٌ فَلا تَنْتَصِرَانِ ﴿٣٥﴾ فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿٣٦﴾ فَإِذَا انْشَقَّتِ السَّمَاءُ فَکَانَتْ وَرْدَةً کَالدِّهَانِ ﴿٣٧﴾ فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿٣٨﴾ فَیَوْمَئِذٍ لا یُسْأَلُ عَنْ ذَنْبِهِ إِنْسٌ وَلا جَانٌّ ﴿٣٩﴾ فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿٤٠﴾ یُعْرَفُ الْمُجْرِمُونَ بِسِیمَاهُمْ فَیُؤْخَذُ بِالنَّوَاصِی وَالأقْدَامِ ﴿٤١﴾ فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿٤٢﴾ هَذِهِ جَهَنَّمُ الَّتِی یُکَذِّبُ بِهَا الْمُجْرِمُونَ ﴿٤٣﴾ یَطُوفُونَ بَیْنَهَا وَبَیْنَ حَمِیمٍ آنٍ ﴿٤٤﴾ فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿٤٥﴾ وَلِمَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ جَنَّتَانِ ﴿٤٦﴾ فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿٤٧﴾ ذَوَاتَا أَفْنَانٍ ﴿٤٨﴾ فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿٤٩﴾ فِیهِمَا عَیْنَانِ تَجْرِیَانِ ﴿٥٠﴾ فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿٥١﴾ فِیهِمَا مِنْ کُلِّ فَاکِهَةٍ زَوْجَانِ ﴿٥٢﴾ فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿٥٣﴾ مُتَّکِئِینَ عَلَی فُرُشٍ بَطَائِنُهَا مِنْ إِسْتَبْرَقٍ وَجَنَی الْجَنَّتَیْنِ دَانٍ ﴿٥٤﴾ فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿٥٥﴾ فِیهِنَّ قَاصِرَاتُ الطَّرْفِ لَمْ یَطْمِثْهُنَّ إِنْسٌ قَبْلَهُمْ وَلا جَانٌّ ﴿٥٦﴾ فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿٥٧﴾ کَأَنَّهُنَّ الْیَاقُوتُ وَالْمَرْجَانُ ﴿٥٨﴾ فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿٥٩﴾ هَلْ جَزَاءُ الإحْسَانِ إِلا الإحْسَانُ ﴿٦٠﴾ فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿٦١﴾ وَمِنْ دُونِهِمَا جَنَّتَانِ ﴿٦٢﴾ فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿٦٣﴾ مُدْهَامَّتَانِ ﴿٦٤﴾ فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿٦٥﴾ فِیهِمَا عَیْنَانِ نَضَّاخَتَانِ ﴿٦٦﴾ فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿٦٧﴾ فِیهِمَا فَاکِهَةٌ وَنَخْلٌ وَرُمَّانٌ ﴿٦٨﴾ فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿٦٩﴾ فِیهِنَّ خَیْرَاتٌ حِسَانٌ ﴿٧٠﴾ فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿٧١﴾ حُورٌ مَقْصُورَاتٌ فِی الْخِیَامِ ﴿٧٢﴾ فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿٧٣﴾ لَمْ یَطْمِثْهُنَّ إِنْسٌ قَبْلَهُمْ وَلا جَانٌّ ﴿٧٤﴾ فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿٧٥﴾ مُتَّکِئِینَ عَلَی رَفْرَفٍ خُضْرٍ وَعَبْقَرِیٍّ حِسَانٍ ﴿٧٦﴾ فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿٧٧﴾ تَبَارَکَ اسْمُ رَبِّکَ ذِی الْجَلالِ وَالإکْرَامِ ﴿٧٨﴾

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

خداوند رحمان، (۱)

قرآن را تعلیم فرمود، (۲)

انسان را آفرید، (۳)

و به او «بیان‏» را آموخت. (۴)

خورشید و ماه با حساب منظمی می‏ گردند، (۵)

و گیاه و درخت برای او سجده می ‏کنند! (۶)

و آسمان را برافراشت، و میزان و قانون (در آن) گذاشت، (۷)

تا در میزان طغیان نکنید (و از مسیر عدالت منحرف نشوید)، (۸)

و وزن را بر اساس عدل برپا دارید و میزان را کم نگذارید! (۹)

زمین را برای خلایق آفرید، (۱۰)

که در آن میوه‏ ها و نخلهای پرشکوفه است، (۱۱)

و دانه‏هایی که همراه با ساقه و برگی است که بصورت کاه درمی‏آید، و گیاهان خوشبو! (۱۲)

پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را تکذیب می‏کنید (شما ای گروه جن و انس)؟! (۱۳)

انسان را از گل خشکیده ‏ای همچون سفال آفرید، (۱۴)

و جن را از شعله‏ های مختلط و متحرک آتش خلق کرد! (۱۵)

پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‏کنید؟! (۱۶)

او پروردگار دو مشرق و پروردگار دو مغرب است! (۱۷)

پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‏کنید؟! (۱۸)

دو دریای مختلف (شور و شیرین، گرم و سرد) را در کنار هم قرار داد، در حالی که با هم تماس دارند; (۱۹)

در میان آن دو برزخی است که یکی بر دیگری غلبه نمی‏کند (و به هم نمی‏ آمیزند)! (۲۰)

پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‏کنید؟! (۲۱)

از آن دو، لؤلؤ و مرجان خارج می‏شود. (۲۲)

پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‏کنید؟! (۲۳)

و برای اوست کشتیهای ساخته شده که در دریا به حرکت درمی‏ آیند و همچون کوهی هستند! (۲۴)

پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‏کنید؟! (۲۵)

همه کسانی که روی آن ( زمین) هستند فانی می‏شوند، (۲۶)

و تنها ذات ذوالجلال و گرامی پروردگارت باقی می‏ماند! (۲۷)

پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‏کنید؟! (۲۸)

تمام کسانی که در آسمانها و زمین هستند از او تقاضا می‏کنند، و او هر روز در شان و کاری است! (۲۹)

پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‏کنید؟! (۳۰)

بزودی به حساب شما می‏پردازیم ای دو گروه انس و جن! (۳۱)

پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‏کنید؟! (۳۲)

ای گروه جن و انس! اگر می‏توانید از مرزهای آسمانها و زمین بگذرید، پس بگذرید، ولی هرگز نمی‏توانید، مگر با نیرویی (فوق العاده)! (۳۳)

پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‏کنید؟! (۳۴)

شعله‏ هایی از آتش بی‏دود، و دودهایی متراکم بر شما فرستاده می‏شود; و نمی‏توانید از کسی یاری بطلبید! (۳۵)

پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‏کنید؟! (۳۶)

در آن هنگام که آسمان شکافته شود و همچون روغن مذاب گلگون گردد (حوادث هولناکی رخ می‏دهد که تاب تحمل آن را نخواهید داشت)! (۳۷)

پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‏کنید؟! (۳۸)

در آن روز هیچ کس از انس و جن از گناهش سوال نمی‏شود (و همه چیز روشن است)! (۳۹)

پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‏کنید؟! (۴۰)

مجرمان از چهره ‏هایشان شناخته می‏شوند; و آنگاه آنها را از موهای پیش سر، و پاهایشان می‏گیرند (و به دوزخ می‏افکنند)! (۴۱)

پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‏کنید؟! (۴۲)

این همان دوزخی است که مجرمان آن را انکار می‏کردند! (۴۳)

امروز در میان آن و آب سوزان در رفت و آمدند! (۴۴)

پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‏کنید؟! (۴۵)

و برای کسی که از مقام پروردگارش بترسد، دو باغ بهشتی است! (۴۶)

پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‏کنید؟! (۴۷)

(آن دو باغ بهشتی) دارای انواع نعمتها و درختان پرطراوت است! (۴۸)

پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‏کنید؟! (۴۹)

در آنها دو چشمه همیشه جاری است! (۵۰)

پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‏کنید؟! (۵۱)

در آن دو، از هر میوه‏ای دو نوع وجود دارد (هر یک از دیگری بهتر)! (۵۲)

پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‏کنید؟! (۵۳)

این در حالی است که آنها بر فرشهایی تکیه کرده‏ اند با آسترهائی از دیبا و ابریشم، و میوه ‏های رسیده آن دو باغ بهشتی در دسترس است! (۵۴)

پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‏کنید؟! (۵۵)

در آن باغهای بهشتی زنانی هستند که جز به همسران خود عشق نمی‏ورزند; و هیچ انس و جن پیش از اینها با آنان تماس نگرفته است. (۵۶)

پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‏کنید؟! (۵۷)

آنها همچون یاقوت و مرجانند! (۵۸)

پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‏کنید؟! (۵۹)

آیا جزای نیکی جز نیکی است؟! (۶۰)

پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‏کنید؟! (۶۱)

پایین تر از آنها، دو باغ بهشتی دیگر است. (۶۲)

پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‏کنید؟! (۶۳)

هر دو خرم و سرسبزند! (۶۴)

پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‏کنید؟! (۶۵)

در آنها دو چشمه جوشنده است! (۶۶)

پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‏کنید؟! (۶۷)

در آنها میوه‏ های فراوان و درخت خرما و انار است! (۶۸)

پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‏کنید؟! (۶۹)

و در آن باغهای بهشتی زنانی نیکو خلق و زیبایند! (۷۰)

پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‏کنید؟! (۷۱)

حوریانی که در خیمه ‏های بهشتی مستورند! (۷۲)

پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‏کنید؟! (۷۳)

هیچ انس و جن پیش از ایشان با آنها تماس نگرفته (و دوشیزه ‏اند)! (۷۴)

پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‏کنید؟! (۷۵)

این در حالی است که بهشتیان بر تختهایی تکیه زده‏اند که با بهترین و زیباترین پارچه‏ های سبزرنگ پوشانده شده است.

(۷۶)

پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‏کنید؟! (۷۷)

پربرکت و زوال ‏ناپذیر است نام پروردگار صاحب جلال و بزرگوار تو! (۷۸)