هالیوود در قُرُقِ صهیونیسم

فارغ از قصه پرسوز‌و‌گدازی که با هدف مظلوم‌نمایی بیشتر یهودیان و بهره‌بردای سیاسی صهیونیست‌ها درباره هولوکاست روایت شد، آن نوشابه‌ای که بنینی در سکانس پایانی برای آمریکایی‌ها باز می‌کند و سربازانی از ایالات متحده، ناجی پسرک یتیم و بی‌پناه یهودی می‌شوند، برگ برنده نهایی فیلم در اسکار است و هالیوود و اروپا و یهودیت و صهیونیسم در ضیافتی برنامه‌ریزی شده، همدیگر را در آغوش می‌گیرند و به ریش دنیا می‌خندند. البته این فقط یکی از چشمه‌های گستردگی نفوذ یهودیت و صهیونیسم در هالیوود و سینمای آمریکا و سینمای اروپاست و برای یافتن رگ و ریشه، خاستگاه و آغاز این سلطه، باید به سال‌های دور و شروع به کار هالیوود فلاش‌بک زد و رجوع کرد. این‌که چطور یهودیان و صهیونیست‌ها در اقدامی استراتژیک و ایدئولوژیک، سینما و دیگر رسانه‌های مکتوب، دیداری و شنیداری را بهترین ابزار برای تثبیت جایگاه سلطه خود در آمریکا و دیگر نقاط جهان دیدند. محصولات خوش‌رنگ و لعاب کمپانی والت‌دیزنی که وارد خانه همه بچه‌های جهان شد، ناشی از نگاه و تفکر خالق یهودی‌اش والت‌دیزنی بود که برای تطهیر «موش کثیف» (عنوانی که به صهیونیست‌ها اطلاق می‌شد) موش‌های بامزه‌ای چون میکی‌ماوس و مینی‌ماوس را طراحی و در ابعادی وسیع و در قالب کارتون‌هایی جذاب منتشر کرد. اگر امتداد این خط را بگیرید به سینماگران مشهور دیگر در این سال‌ها و فیلم‌های جذاب ولی غلط‌اندازی چون «فهرست شیندلر» می‌رسید که ضمن شست‌وشوی مغزی مخاطبان جهان، به توجیهی برای جنایت‌های همیشگی صهیونیست‌ها در همه دنیا به‌ویژه در غزه و فلسطین تبدیل می‌شوند.

"تکسی مارس، افسر سابق نیروی هوایی آمریکا و یک کشیش مسیحی بنیادگراست که رهبانیت دو کلیسای واقع در تگزاس را نیز به‌عهده دارد"مقاله‌ پیش‌رو نوشته تکسی مارس که از یک سایت اینترنتی-رادیویی وابسته به یک کلیسای پروتستان تگزاس با موضوع روشنگری در مورد روایت‌های جریان اصلی رسانه به‌نام Power of Prophecy به‌معنای «قدرت پیشگویی» استخراج شده است، دقیق و با جزئیات و مصداق، نفوذ سلطه یهودیان و صهیونیست‌ها در هالیوود و رسانه‌های آمریکا را روایت می‌کند. تکسی مارس، افسر سابق نیروی هوایی آمریکا و یک کشیش مسیحی بنیادگراست که رهبانیت دو کلیسای واقع در تگزاس را نیز به‌عهده دارد. مارس در این مقاله قدمی کوچک در راستای افشای حقیقت تسلط یهود بر هالیوود و رسانه‌های آمریکا برداشته است که می‌تواند منبعی مناسب برای تحقیق در مورد یهودیان اداره‌کننده هالیوود و رسانه‌ها باشد.
   

آیا یهودیان صهیونیست مالک هالیوود و رسانه‌ها هستند؟

آیا آنها با تزریق مداوم تبلیغات صهیونیستی و جانبدارانه به برنامه‌های خبری، فیلم‌ها، نمایش‌های تلویزیونی و حتی کارتون‌ها و سرگرمی‌های کودکان از رسانه برای شکل‌دهی و قالب‌دهی به باورهای آمریکایی‌ها سود می‌برند؟جواب این سؤال که در نظر شما شاید حتی ارزش جست‌وجوکردن هم نداشته باشد، خیلی واضح است: «بله». البته اظهارات غیرمعمول از سوی میزبان میهن‌پرست یک گفت‌وگوی تلویزیونی که چندی پیش عنوان شد، مرا  وادار به درنگ و تفکر بیشتر کرد. آیا کسی وجود دارد (حتی در میان جنبش میهن‌پرستانه) که واقعا تا به این حد در گمراهی به سر ببرد و نفوذ یهود در رسانه را انکارکند؟!
اخیرا پس از این‌که یک مخاطب با بخش گفت‌وگوی تلویزیونی برنامه شبکه ارتباطات جنسیس تماس گرفت و نظر داد که: «یهودیان رسانه‌ها را کنترل می‌کنند»، میزبان برنامه از کوره در رفت.

او در حالی‌که از انگ نژادپرستی به‌عنوان برگ برنده استفاده می‌کرد، به پرخاش ادامه داد؛ او فرد تماس‌گیرنده و افرادی مانند او را که از نفوذ صهیونیسم بیزار بودند «نازیست» و «سامی‌ستیز» خواند. با عصبانیت، هرگونه دست‌داشتن یهود در هر توطئه‌ای را انکارکرد و آنها که گستاخانه می‌گویند: «یهودی‌ها هالیوود و رسانه‌ها را اداره می‌کنند»، را ریشخند کرد! سپس، این میزبانِ گفت‌وگوی تلویزیونی، که نمی‌توانست زهر خود را نریزد، از فرد تماس‌گیرنده و تمام کسانی که مثل او فکر می‌کنند درخواست کرد بیرون بروند و خود را حلق‌آویز کنند و به این ترتیب به برنامه‌ کاهش جمعیت کمک کنند! سپس گویی، این همه نفرت‌پراکنی کفایت نکرده‌باشد، میزبان صهیونیست‌گرای برنامه گفت تمام «نازیست‌ها و سامی‌ستیزها» که مخالف صهیونیسم و یهودی‌ها هستند: «باید یک دستگاه توستر برقی را به برق بزنند، به بدن خود بچسبانند سپس به داخل وان آب حمام بپرند و خوش بگذرانند» به بیان دیگر خود را بکشند!
یک وحشی‌بازی تمام‌عیار توسط یک میزبان به‌اصطلاح وطن‌پرست از سوی یک گفت‌وگوی تلویزیونی. و این همه، فقط به این خاطر که تماس‌گیرنده‌ بیچاره‌ برنامه جرأت کرده‌بود بحث نفوذ ناروای یهود بررسانه‌ها را مطرح کند!شنیدن اصل نطق گزنده‌ ضبط و پخش شده‌ این صهیونیست‌پرست سینه‌چاک، یک‌بار دیگر عزم مرا برای آگاه کردن انسان‌های پاک‌سرشت و نجات آنها از خفقان استبدادی حقیقی که یهودیان صهیونیست بر رسانه‌ها حاکم کرده‌اند، جزم کرد. بهترین راه انجام این کار، نه پرخاش و زهرافکنی، بلکه ارائه‌ ساده‌ وقایع، برای مستند کردن حقیقت کنترل یهود بر رسانه‌هاست.
   

آگاهان یهود چه می‌گویند؟

چطور است نگاهی به خود یهودیان رده بالای رسانه‌ها بیندازیم و ببینیم چه می‌گویند. مثلا جوئل اشتاین، یادداشت‌نویس روزنامه لس‌آنجلس تایمز و حامی همیشگی مجله تایم را در نظر بگیرید.

"البته اظهارات غیرمعمول از سوی میزبان میهن‌پرست یک گفت‌وگوی تلویزیونی که چندی پیش عنوان شد، مرا  وادار به درنگ و تفکر بیشتر کرد"اشتاین در ستون خود در لس آنجلس تایمز (۱۹ دسامبر ۲۰۰۸) می‌گوید: آمریکایی‌هایی که می‌اندیشند یهودی‌ها هالیوود و رسانه‌ها را کنترل نمی‌کنند، احمق تمام‌عیارند.اشتاین با افتخار تصدیق می‌کند که: «یهودی‌ها کل هالیوود را اداره می‌کنند» سپس ادامه داده و با ارائه‌ فهرستی بلندبالا از سران رسانه‌ای هالیوود که همه یهودی هستند، حرف خود را اثبات می‌کند. در فهرست او: مدیر فاکس‌نیوز، پیتر چرنین (۳)، رئیس پارامونت پیکچرز، براد گری، مدیرعامل والت دیزنی، روبرت ایگور رئیس سونی‌پیکچرز، مایکل لینتون رئیس برادران وارنر، باری میر مدیرعامل CBS، لسلی مونویز رئیس MGM، هری اسلون و جف زوکر مدیرعامل استودیوی جهانیNBC، به چشم می‌خورند.اینها فقط کله‌گنده‌های بالادستی استودیوها هستند. به‌علاوه، هنرپیشه‌ها و خنیاگران هم اغلب یهودی هستند. از باربارا استرایسند و گوئینت پالترو، بگیر تا آدام سندلر و بن استیلر. یهودی، یهودی، یهودی و باز هم یهودی.

آن‌طور که اشتاین با طعنه اظهار می‌کند، حتی سرکرده‌ اتحادیه‌ بازیگران و صنف بازیگران سینما یعنی آلن روزنبرگ، یک یهودی است. اشتاین می‌نویسد: یهودی‌ها همه‌جا را زیر سلطه دارند. اگر ته دیگ را خوب بتراشم، یک شش‌تایی جنتایل (غیریهودی) هم در موقعیت‌های عالی و شرکت‌های تولید سرگرمی گیر می‌آید. اما هی! یادتون باشه! حتی یکی از اون شش نفر یعنی چارلز کولیر مدیر AMC یهودی از آب دراومد.جوئل اشتاین می‌گوید به‌عنوان یک یهودی که به خود می‌بالد، می‌خواهم آمریکا کارهای بزرگ ما را بداند. بله ما هالیوود را رهبری می‌کنیم.
   

فاکسمن کنترل یهود را تصدیق می‌کند

اشتاین می‌گوید که به آبراهام فاکسمن، رئیسADL [اتحادیه‌ ضدِ بدنام‌سازی یهودیان] زنگ زده و از او پرسیده که چرا شمار بیشتری از یهودیان آشکارا، از این دستاورد بزرگ اظهار غرور نمی‌کنند؟ فاکسمن ضمن پاسخ به او تأیید می‌کند که بله این یک واقعیت است که بیشتر سران اجرایی «از قضا یهودی‌اند».

"او در حالی‌که از انگ نژادپرستی به‌عنوان برگ برنده استفاده می‌کرد، به پرخاش ادامه داد؛ او فرد تماس‌گیرنده و افرادی مانند او را که از نفوذ صهیونیسم بیزار بودند «نازیست» و «سامی‌ستیز» خواند"درواقع فاکسمن به اشتاین گفته است: همه‌ هشت استودیوی اصلی فیلمسازی، توسط مردانی اداره می‌شود که: برحسب اتفاق یهودی‌اند! زمانی که از بن اشتاین(نسبتی با جوئل ندارد) هنرپیشه مشهور یهودی، صاحب‌نظر و نویسنده اقتصادی پرسیده شد: «آیا یهودی‌ها هالیوود را اداره می‌کنند؟» مستقیما به پرسشگر خیره شد و با حالت بدی پاسخ داد: «مطمئن باش که همین‌طوره - خوب که چی؟» شاهار ایلان در نوشته‌ای در هاآرتص(haaretz.com) بخش اینترنتی روزنامه‌ برتر رژیم صهیونیستی اظهار می‌کند: البته که یهودی‌ها رسانه‌های آمریکا را کنترل می‌کنند. این روشن است و خلاف این ادعا توهین به آگاهی عمومی است. نیل گابلر نیز که یک یهودی محقق نامدار عرصه‌ رسانه است، کتابی کامل تالیف کرد که الگوی کلی تسلط یهود بر هالیوود را ترسیم می‌کند. عنوان کتاب چنین است: «یک امپراطوری، متعلق به خودشان: چگونه یهودیان هالیوود را اختراع کردند».
   

چگونه یهودیان هالیوود را اختراع کردند

اما برای این‌که ببینیم یهودیان، واقعیت کنترل یهود بر رسانه‌ها را چگونه در نشریات و مطبوعات خود منعکس می‌کنند، تنها کاری که باید بکنیم این است که نگاهی به مسأله اخیر نشریه‌ یهودی Daily‌Forward بیاندازیم که مقاله‌ای با عنوان: «خوشگل‌پسرهای بیلیونر بر سر امپراتوری رسانه‌ای نبرد می‌کنند» را رونمایی کرده است.
مقاله‌ مسحورکننده‌ یادشده که ارزش نگاه کردن را دارد، در مورد چگونگی تحت تملک درآوردن رسانه‌ها توسط یهودیان، طی دهه‌ها، و رقابت کنونی آنها با هم، یعنی چشم و هم‌چشمی بر سر خریدن یکی از قدرتمندترین شرکت‌های رسانه‌ای آمریکا شرکت (Tribune) است که ۲۳ ایستگاه تلویزیونی، یک تیم بیسبال و بسیاری روزنامه‌های بزرگ از جمله شیکاگو تریبیون و لس‌آنجلس تایمز را در اختیار دارد. البته، مجله‌ یهودی دیلی فوروارد با رویکردی مغرضانه چنین می‌گوید: به ‌هر صورت، بالاخره معلوم می‌شود، ما یک یهودی را به تصدی لس‌آنجلس تایمز که روزگاری یکی از مشهورترین مؤسسات پروتستان‌های سفید آنگلوساکسون (WASP) لس‌آنجلس قدیم بود خواهیم گماشت.

چه روز مبارکی برای یهودیان لس‌آنجلس دیرین… این نشریه خاطرنشان کرد که در میان بیلیونرهای یهودی (خوشگل‌پسرها) که بر سر امپراتوری رسانه‌ای Tribune رقابت می‌کنند، دیوید گفن، غول رسانه‌ای لیبرال یهودی نیز حضور دارد. و حالا چه‌کسی، به مبارکی!، مالک شرکت Tribune شد؟ خوب، او کسی نبود جز بیلیونر یهودی، سام زل. زل یکی از حامیان مالی عمده‌ عوامل اسرائیلی، صهیونیستی و یهودی است. خاخام خود او، با افتخار گزارش می‌دهد که زل یک صهیونیست متعهد، حامی بخشنده‌ اسرائیل و عضو معتبر کنیسه است.
وقتی از او پرسیده شد که روزنامه‌نگار مورد علاقه‌ متعلق به خودش کیست؟ به‌سرعت جواب داد: چارلز کراثمر، توماس فریدمن، دیوید بروکس. غافلگیرتان کنم! این سه‌گانه، از آن کله‌خرهای صهیونیست دوآتشه هستند که درحالی‌که بر سر هم نعره می‌کشند، از آمریکا می‌خواهند که به ایران حمله کند، کمک خارجی بیلیونی بیشتری برای قوم نورچشمی اسرائیل فراهم کند و الی آخر.

"مثلا جوئل اشتاین، یادداشت‌نویس روزنامه لس‌آنجلس تایمز و حامی همیشگی مجله تایم را در نظر بگیرید"کنترل یهود بر رسانه‌ها به‌قدری نیرومند است که ناتانیل کاپنر، یک یهودی کم‌نظیر که به مسیحیت گروید و اکنون در روایت چنین مسائلی تخصص دارد، بیان می‌کند که دیگر نمی‌توانیم به روزنامه‌های محلی خود اطمینان کنیم. کاپنر می‌نویسد: «یهودیان صهیونیست روزنامه‌های محلی آمریکا را در دست گرفته‌اند». در واقع او بیان می‌کند که اساسا، دیگر چیزی به اسم روزنامه‌ محلی وجود ندارد. زیرا اکثر روزنامه‌های محلی در دست شرکت‌هایی هستند که توسط صهیونیست‌ها هدایت می‌شوند و دفاتر مرکزی‌شان صدها مایل آن‌سوتر است! کاپنر شواهد متنوعی برای سلطه فراگیر صهیونیست‌ها بر رسانه‌ها در تمامی سطوح فراهم می‌کند. کاپنر می‌گوید: امپراتوری نیوهاوس متعلق به برادران یهودی ساموئل، دونالد و تئودور نیوهاوس، «اشتهای سیری‌ناپذیر آنها برای کنترل باورها» را عیان می‌کند.

علاوه بر آن، دامنه‌ای گسترده از مجلات اداره شده توسط خانواده یهودی نیوهاوس از جمله نیویورکر، ووگ، گولف دایجست، گلمور، فصلنامه جنتلمن و ضمیمه‌ پرید که به‌طور انبوه همراه با روزنامه‌ها پخش می‌شود، وجود دارد.
   

آمریکا در قبضه‌ صهیونیسم

رسانه‌ها با وجود اهمیت بالایی که برای فرهنگ ما دارند، تنها جزئی کوچک از کل آن چیزی هستند که اکنون با کمال تاسف، زیر یوغ نخبگان صهیونیسم است. نهاد آموزش و پرورش، وال‌استریت، بانک‌ها، صندوق ذخیره فدرال، کنگره، کاخ سفید (تنها رام امانوئل صهیونیست دوآتشه‌ اسرائیلی که رئیس ستاد کاخ سفید اوباما بود را در نظر بگیرید) و قوه‌قضاییه هرکدام به‌تنهایی و نیز همه با هم توسط صهیونیست‌های رادیکالی تحت نفوذ قرار گرفته‌اند که اسرائیل و «قوم برگزیده» خود را در اولویت اول می‌گذارند تا به زیان همه‌ مقدسات یک آمریکایی درست‌کار، خداترس و سختکوش عمل کند.
   

سلطه صهیونیسم بر آمریکا

بنابراین، بار دیگر اگر یک هالوی نادان در یک گفت‌وگوی رادیویی یا هر جای دیگر انگ نژادپرستی را به‌عنوان برگ برنده به رخ شما کشید و درباره‌ نازی‌ها و یهودستیزهایی که مدعی کنترل یهود بررسانه‌ها هستند هارت و پورت کرد، تنها دست دراز کرده وکانال رادیویی خودراعوض کنید. لطفا، فراموش نکنید که بگذارید تامدیر آن شبکه وایستگاه رادیویی ازنارضایتی شما باخبر شود.

نفوذ یهودیان در روزنامه‌های محلی آمریکا

این حقیقت که صهیونیست‌ها تقریبا همه‌ خروجی‌های رسانه‌ها را در آمریکا کنترل می‌کنند بی‌شک دال بر این است که شهروند آمریکایی تنها یک روایت از حقایق خاورمیانه را می‌شنود: روایت یهودپرستان و اسرائیل‌دوستان! این امر دکتر کوین مک‌دونالد، استاد دانشگاه دولتی کالیفرنیا را بر آن داشت که چنین بنویسد: در دنیای امروز، گروه‌های لابی‌گر یهودی ــ‌ آمریکایی و یهودیانی که در رسانه‌ها پایبندی عمیقی دارند، پشت سیاست‌های خارجی اسرائیل‌دوستانه‌ آمریکا قرار دارند که دارد منجر به جنگ با تقریبا تمام دنیای عرب می‌شود. این جانبداری صهیونیستی و تحریف تبلیغاتی صورت‌گرفته توسط رسانه‌های آمریکایی تحت تملک یهود چیز جدیدی نیست.درزمانی به قدمت۱۹۷۸، نویسنده‌ سیاسی یهودی آلفرد لیلینتال درکتاب افشاگرانه‌ خود، «ارتباطات صهیونیستی» بیان کرد: مؤثرترین بخش ارتباط یهود احتمالا بخش کنترل رسانه است. کاملا عیان است که شکل‌دهندگان دیدگاه آمریکایی‌ها برای مدتی طولانی، تحت نفوذ مشتی روزنامه‌ قدرتمند ازجمله نیویورک تایمز، واشنگتن‌پست، و سن لویی پست دیسپچ بوده‌اند.

"آن‌طور که اشتاین با طعنه اظهار می‌کند، حتی سرکرده‌ اتحادیه‌ بازیگران و صنف بازیگران سینما یعنی آلن روزنبرگ، یک یهودی است"(همگی خانواده‌هایی یهودی هستند). برای عیان‌ساختن هرچه بیشتر گستردگی سلطه‌ یهود بر رسانه‌ها خاطرنشان می‌کنیم که امپراتوری رسانه‌ای اشراف‌زاده‌ یهودی آرتور سالزبرگر امروزه نه‌فقط شامل نیویورک تایمز (که در دوران استالین به‌طور نظام‌مند جنایات نسل‌کشانه‌ افسران یهودی در اتحاد جماهیر شوروی کمونیست را پوشش می‌داد) که بوستون گلوب، لکسینگتون دیسپچ، گینزویل سان، اوکالا استار بانر، توسکالوسا نیوز، اسپانتنبورگ هرالد ژورنال و سانتا باربارا نیوز پرس را نیز در‌بر‌می‌گیرد.هرکدام از این روزنامه‌های ذکر شده توسط لیلینتال در ۱۹۷۸ به‌نوبه‌ خود تحت تملک یهودند و هنوز نیز ده‌ها نشریات دیگر را صاحب هستند. این‌که اخبار تا به این حد آلوده‌اند؛ به‌خاطر این است که تقریبا همه‌ روزنامه‌های آمریکایی، سیاست‌های خاورمیانه‌ای [رئیس‌جمهورهای آمریکا مانند] جورج بوش که به‌طور رادیکالی حامی اسرائیل هستند را تأیید کرده‌اند. از جمله این سیاست‌ها می‌توان سلاخی بی‌رحمانه‌ مردم لبنان و فلسطین توسط رژیم صهیونیستی را نام برد. جای هیچ شکی نمی‌تواند باشد.

مستندکردن سلطه‌ سنگین حاکم بر رسانه‌ها از جانب تله‌گذاران شرور یهودی که پیوسته با منافع محض آمریکا در تخاصم‌ هستند برای ما کاری آسان است، حال آن‌که هر روز، بی‌شرمانه، انبوهی حجیم از تبلیغات صهیونیستی گمراه‌کننده را از خود تراوش می‌کنند. مجله‌ تایم، نیوزویک، NBC، ABC، CBS،CNN، FOX و بسیاری دیگر از نشریات، همگی، توسط یهودیان اداره می‌شوند و تنها، برای پیشبرد اهداف خائنانه، ضدآمریکایی و روزافزون امپراتوری جهانی صهیونیسم به‌کار گرفته می‌شوند.