جوانان اوکراینی که داوطلبانه به جنگ می‌روند

آنها از آموزش‌های ابتدایی خود بهترین استفاده را می‌کردند.

دیمیترو به من گفت: "من به تفنگم عادت کردم. یاد گرفتم که چگونه تیراندازی کنم و چگونه در میدان جنگ عمل کنم، همچنین بسیاری از چیزهای دیگر که در نبرد با نیروهای روسیه بسیار تعیین‌کننده خواهد بود." او خندید، گویی تصورش برایش سخت بود که به چه چیزی فکر می‌کرد.

ماکسیم جدی‌تر و دیگر کمتر شبیه به یک دانشجوی آرام و بی‌خیال به نظر می‌رسید.

او گفت: "من نسبت به قبل احساس اعتماد به نفس بیشتری دارم، زیرا دانش کافی در تاکتیک، هنرهای رزمی، کمک‌های ضروری پزشکی و کارهایی را که باید در میدان جنگ بکنم، به دست آورده‌ام."

و با حالت نیمه شوخی گفت که می‌خواهد "پرچم اوکراین را در کرملین در اهتزاز ببیند."

سوالی که اینجا در ذهن همه وجود دارد این است که آیا نبرد برای کی‌یف در راه است یا نه.

دیمیترو گفت: " قطعاً ممکن است. ما باید آنها را در اینجا متوقف کنیم، چون اگر به کی‌یف برسند ممکن است این جنگ تمام شده باشد."

• 'اگر خارکیف سقوط کند، اوکراین سقوط می‌کند'
• چرا پوتین فرمان حمله به اوکراین را صادر کرد؟
• جنگ اوکراین؛ چرا Z نماد طرفداران جنگ در روسیه شده است؟

"جدا از اسلحه‌ای که به همراه داشتند، وقتی بیرون منتظر اتوبوسی بودند که قرار بود آنها را به پایگاه آموزشی ببرد، مانند دوستانی به نظر می‌آمدند که در راه رفتن به یک جشنواره بودند"او از گفتن جزئیات اعزام خود به آنها صرف ‌نظر کرده بود چون نمی‌خواست آنها را نگران کند.

والدین دیمیترو می‌دانستند که او چه کار می‌کند. او کار خود را با داوطلب شدن برای ساخت کوکتل مولوتف آغاز کرده بود و پس از چند روز با پدرش تماس گرفت و به او گفت که تصمیم دارد به نیروی دفاع سرزمینی بپیوندد. پدرش به او گفت که خیلی برای قهرمان شدن تلاش نکند.

دیمیترو گفت والدینم به کاری که من انجام می‌دهم افتخار می‌کنند. خوشحال به نظر می‌رسید. از او پرسیدم که آیا از آنچه در پیش است احساس ترس می‌کند؟

"نه خیلی زیاد، اما این طبیعت انسان است که احساس ترس کند، و البته در اعماق روحم کمی ترس دارم، زیرا هیچ کس دلش نمی‌خواهد بمیرد، حتی اگر برای کشورش باشد.

بنابراین، مرگ انتخاب ما نیست. "

دیمیترو و ماکسیم در مورد رویاهای خود برای آینده، تفریح با دوستان، پایان تحصیل، شغل و در نهایت تشکیل خانواده صحبت کردند. والدین آنها باید دعا کنند که برنامه‌های آنها برای آینده، انرژی و حتی زندگی پسرانشان با واقعیت‌های بی‌رحم جنگ، مانند بسیاری از نسل‌های دیگر مردان جوانی که در جنگ‌های اروپا شرکت کردند، در هم شکسته نشود.

خبرنگاران خارجی به مردان جوان روسی که تنها چند مایل دورتر از آن سوی خط مقدم هستند، دسترسی ندارند. اعتقاد بر این است که بسیاری از آنها سربازان وظیفه هستند که به درستی به آنها گفته نشده که چه برنامه‌ای برایشان در نظر گرفته شده است.

شک ندارم که بسیاری از جوانان روس در جنگ امیدهایی برای زندگی خود به اندازه دیمیترو و ماکسیم دارند.

"داوطلبان سعی می‌کردند این پست بازرسی را با کیسه‌های شن و تله‌های مخزن فولادی به یک مانع واقعی بر سر راه نیروهای روسیه تبدیل کنند"یک تفاوت ممکن است بین آنها باشد و آن انگیزه کمتر برای مبارزه است، اگرچه بدون فرصت تهیه گزارش صحیح از آن طرف، نمی‌توان با قطعیت در این باره صحبت کرد.

دو دانشجوی جوان اوکراینی که تبدیل به سرباز شدند، برای کار در ایست بازرسی بازگشتند. نیروهای حرفه‌ای ارتش اوکراین چند مایل جلوتر هستند و مستقیماً روبروی نیروهای روسیه قرار دارد.

اما اگر روس‌ها بیایند، مانند همه داوطلبان، ماکسیم و دمیترو از داخل سنگرهایی که به حفر کردن آنها کمک کرده‌اند اقدام به شلیک می‌کنند، جایی که همچنین جعبه‌های کوکتل مولوتف و وسایل دیگر در انتظار هستند، چیزی که آنها امیدوارند حتی یک تانک را از کار بیاندازد.

اگر این کار جواب ندهد، ناتو در حال سرازیر کردن هزاران سلاح ضد تانک بسیار پیچیده‌تر است.

همه اینجا در کیف منتظر نبردی هستند که احتمالاً جنگ کلیدی است؛ سربازان، غیرنظامیان با یونیفرم یا بدون یونیفرم نظامی، همراه با ماکسیم و دیمیترو و سایر داوطلبانی که برای جنگ آماده می‌شوند، همه در انتظار هستند.