وزارتخانه «هلو»

البته لفظ هلو که در اینجا به کاررفته به عنوان وظایف وزارتخانه است نه فرد وزیر، چرا که فقط یک وزیر هلو بود و آن هم  وقتی رسید از درختش چیده شد. اسم وزارتخانه مورد نظر  را هرچه میخواهید بگذارید . مثلا وزارت کار  باشد یا رفاه یا تعاون یا.....هر چیز دیگری با پسوند اجتماعی فرقی نمی کند.

این وزارتخانه در وجه ایجاد کار و اشتغال که مسئولیتش را گردن سایر وزارتخانه ها می بیند ولی در کسب درآمد از کارخانه ها با ممیزی های بجا و بیجا و وقت و بی وقت(البته در دوره اخیر بی وقتش کمرنگ تر شد) و دریافت جرایمی که از یک سو کارخانجات را بامشکل شدید مواجه میکند و ازسوی دیگر معلوم نیست به کارگر ذیحق می رسد یا خیر  نقش درآمدزایی خوبی را برای زیر مجموعه اش  و احیانا خزانه مملکت دارد.

و اما هلوی اصلی این وزارتخانه سازمانها و  تشکیلات بازنشستگی هستند خواه کشوری باشد یا تامین اجتماعی یا...
انتصاب اعضای موظف و غیر موظف هیئت مدیره و مدیران عامل و پرداخت های حق عضویت و پاداش و.....باب تعامل و بده بستان های خوبی را باز میکند اما بهره وری شرکتهای تحت پوشش قابل قبول نیست و دولت  با کمکهای سالانه باید کسری های ۰پرداختی به بازنشستگان را جبران کند.
آیا کسی تاکنون بررسی کرده است که اگر دولت کسورات بازنشستگی سهم کارگر و کارفرما و کمکهای خود را جمعا به  اموال ارزشمند تبدیل کرده بود دارایی هر بازنشسته درزمان بازنشستگی چقدر می شد؟
آیا صندوق های بازنشستگی در کشورهای پیشرفته هم این چنین بازده پایینی دارند و بازنشستگان باید با کمک و منت دولت با حقوق های نامکفی بسازند؟
شایستگی مدیران شرکت ها در  ۴۰ سال اخیر آیا اثبات شده؟ مدیرانی که سود بالاتراز نرخ تورم داده اند تشویق و مدیران ضعیف تنبیه شده اند؟ درعین حال ثبات  مدیریت  برقرار بوده  یا مدیران اتوبوسی آمده اند و قطاری رفته اند؟
آیا شرکتها پارکینگ مدیران معزول دولتی و نمایندگان بازمانده از مجلس بوده اند  یا خیر؟
تخصص ها و تجربیات  مدیران شرکت ها  درطول زمان چه گونه بوده است؟
ضمن تشکر از آن دسته از وزرا و مدیرانی که در این ۴۰ سال درست کارکرده اند.

انشاالله رئیس جمهورجدید دقت لازم  برای انتخاب فردی متخصص و ضد فساد برای این وزارتخانه آرام و بی سر وصدا و مهم انتخاب نماید.