حمایت از تروریستم با نقض آزادی بیان

اطلاق صفت رسانه برای سازمان تروریستی «ایران اینترنشنال» همانقدر مضحک است که کسی بخواهد ایالات متحده آمریکا را سفیر صلح و آشتی و صحنه گردان میدان مقابله با تروریسم برای جهانیان بنامد. مجموعه رسانه‌ای که سال‌هاست مواجب‌بگیر دولت سعودی است و از راه سفیدنمایی وضعیت مرتجع‌ترین ساختار سیاسی منطقه و متحدان آن بودجه تداوم حیات خود را دریافت می‌کند.

سازمان تروریستی «ایران اینترنشنال» که در ابتدای تاسیس از پیوند خوردن بازمانده‌های رسانه‌های فارسی‌زبان به وجود آمد، در مدت کوتاه فعالیتش با حمایت آشکار از گروهک‌های تروریستی پا روی قوانین آفکام (Ofcom) یا سازمان تنظیم کننده مقررات رسانه‌ای بریتانیا گذاشته است؛ از میزبانی سخنگوی گروهک تروریستی الاحوازیه و تبلیغ تروریسم روی آنتن زنده تا پوشش لحظه‌ای همایش منافقین بدنام ساکن آلبانی.

شرکت دی‌ام‌ای مدیا که مسئولیت راه‌اندازی «ایران اینترنشنال» را بر عهده داشته است، یکی از شرکت‌هایی است که راه‌اندازی نهاد‌های رسانه‌ای همچون بی‌بی‌سی فارسی را نیز برعهده داشته است. مسولیت نظارت بر پروژه راه‌اندازی این شبکه هم بر عهده «نبیل خطیب» از روزنامه‌نگاران عرب و سردبیر سابق شبکه العربیه بوده است. رسانه سعودی این روز‌ها در پوشش یک شبکه خبری زیر چتر حمایت اروپایی،‌ها تریبون گروهک‌های تروریستی باسابقه شده است.

در ادامه نگاهی داریم به دو شبکه خبری که یکی با بودجه دولت سعودی آزادانه در حال اشاعه تروریسم به زبان فارسی است و دیگری شبکه خبری انگلیسی زبان وابسته به معاونت برون مرزی صداوسیما که در سال‌های گذشته بار‌ها با بهانه‌تراشی دولت‌های غربی، پخش آن از روی ماهواره‌های بین الملل مسدود شده است.

شبکه انگلیسی زبان «پرس تی وی» رسانه متعلق به صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران است و «ایران اینترنشنال» شبکه خبرپراکنی عربستان سعودی، با این تفاوت که «پرس تی وی» در تهران مستقر دارد و مقر شبکه سعودی در لندن است. «پرس تی وی» از جریان مقاومت در منطقه حمایت می‌کند و اینترنشنال مواضع جریانات تروریستی مخالف ایران را پوشش می‌دهد و سینه چاک رژیم صهیونیستی است.

"اطلاق صفت رسانه برای سازمان تروریستی «ایران اینترنشنال» همانقدر مضحک است که کسی بخواهد ایالات متحده آمریکا را سفیر صلح و آشتی و صحنه گردان میدان مقابله با تروریسم برای جهانیان بنامد"عمده مجریان و خبرنگاران «پرس تی وی» غیرایرانی هستند و اکثر مجریان و کارمندان اینترنشنال ایرانی‌های مخالف جمهوری اسلامی.

حال پرسش اینجاست که چرا آمریکا و اروپا به ویژه دولت بریتانیا «پرس تی وی» را تحریم می‌کنند، ولی در حمایت از سازمان تروریستی «ایران اینترنشنال» مدعی دفاع از روزنامه نگاری صادقانه هستند؟ چرا آفکام در بریتانیا دستور به لغو پخش «پرس تی وی» می‌دهد، ولی در قبال شبکه تلویزیونی وابسته به عربستان سعودی حکمی مبنی بر ممنوعیت پخش آن صادر نمی‌کند؟

برای رسیدن به پاسخ باید یک گذر کوتاه به تاریخ معاصر ایران و عربستان سعودی داشته باشیم. همزمان با کودتای سوم حوت در ایران توسط بریتانیا که مجریانش ژنرال آیرون ساید و اردشیر ریپورتر بودند و به موجب آن سردار سپه تبدیل به رضاشاه پهلوی شد، فردی به نام عبدالعزیز بن عبدالرحمن با کمک لورنس انگلیسی - ملقب به لورنس عربستان - در عربستان سعودی به قدرت رسید؛ شریف حسین و پسرانش را کشتند و پایه گذار حکومت سعودی‌ها در جزیره العرب شدند.

در قضیه ملی شدن صنعت نفت در ایران توسط دکتر مصدق دست انگلیسی‌ها برای مدت کوتاهی از اصلی‌ترین سرمایه ایرانیان کوتاه شد تا این که توسط پسر اردشیر یعنی شاپور ریپورتر و مزدوران داخلی شان کودتای ۲۸ مرداد را در ایران رقم زدند، ولی سعودی‌ها به قول لورنس عربستان تعصب چندانی بر خاک عربستان و دارایی‌های مردمانش نداشتند.

پس از ظهور قدرت آمریکا در جهان پسا هیتلر نقش انگلیسی‌ها هم به مرور کم رنگ شد و همزمان با قدرت گرفتن پهلوی دوم پس از کودتای ۲۸ مرداد، دولت آمریکا هم با او و هم عبدالعزیز بن سعود پادشاه وقت عربستان سعودی قرارداد‌های عظیم نفتی امضا کرد.

به بحث برگردیم. «پرس تی وی» به حملات ارتش‌های مسلح مرتجع عبری - عربی نور می‌تاباند و صدای بی صدایان منطقه و مبارزان یمنی شده و اینترنشنال مداح تغییرات و اصلاحات سعودی؛ اگر تکه تکه کردن جسد جمال خاشقچی را اصلاحات بنامیم و گردن زدن ده‌ها معترض سیاسی را تغییر و اصلاح.

با درنظر گرفتن این ملاحظات آشکار حالا به خوبی در می‌یابیم که چرا دولت بایدن حتی انگلیس بوریس جانسون و ریشی سوناک صدای پرس تی وی را در لندن و واشنگتن سانسور کنند، ولی با دستور آفکام از اینترنشنال حمایت شود.

مروری بر تحرکات تاریخی مدعیان لیبرال - دموکراسی نشان می‌دهد که تعجب برانگیز نیست اگر شاهد تحریم شبکه خبری «پرس تی وی» توسط اتحادیه اروپا و حمایت همزمان سران اروپا از توسعه دهنده تروریسم در قاب رسانه باشیم. منش اخلاقی لیبرال - دموکراسی در طول دوره تمدنی خود هرجا که راه تسلیم ملتی را با زبان گفتگو و ابزار تسلیم نیافته، لاجرم از لوله توپ سرنوشت یک ملت را به آزادی ظاهری به شیوه پسند غربی متمایل کرده است.

منبع: فارش