سوره نازعات با صدای عبدالباسط عبدالصمد

کد ویدیو دانلود

فیلم اصلی کیفیت ۴۸۰ کیفیت ۲۸۴

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم

وَالنَّازِعَاتِ غَرْقًا ﴿١﴾ وَالنَّاشِطَاتِ نَشْطًا ﴿٢﴾ وَالسَّابِحَاتِ سَبْحًا ﴿٣﴾ فَالسَّابِقَاتِ سَبْقًا ﴿٤﴾ فَالْمُدَبِّرَاتِ أَمْرًا ﴿٥﴾ یَوْمَ تَرْجُفُ الرَّاجِفَةُ ﴿٦﴾ تَتْبَعُهَا الرَّادِفَةُ ﴿٧﴾ قُلُوبٌ یَوْمَئِذٍ وَاجِفَةٌ ﴿٨﴾ أَبْصَارُهَا خَاشِعَةٌ ﴿٩﴾ یَقُولُونَ أَئِنَّا لَمَرْدُودُونَ فِی الْحَافِرَةِ ﴿١٠﴾ أَئِذَا کُنَّا عِظَامًا نَخِرَةً ﴿١١﴾ قَالُوا تِلْکَ إِذًا کَرَّةٌ خَاسِرَةٌ ﴿١٢﴾ فَإِنَّمَا هِیَ زَجْرَةٌ وَاحِدَةٌ ﴿١٣﴾ فَإِذَا هُمْ بِالسَّاهِرَةِ ﴿١٤﴾ هَلْ أتَاکَ حَدِیثُ مُوسَی ﴿١٥﴾ إِذْ نَادَاهُ رَبُّهُ بِالْوَادِی الْمُقَدَّسِ طُوًی ﴿١٦﴾ اذْهَبْ إِلَی فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغَی ﴿١٧﴾ فَقُلْ هَلْ لَکَ إِلَی أَنْ تَزَکَّی ﴿١٨﴾ وَأَهْدِیَکَ إِلَی رَبِّکَ فَتَخْشَی ﴿١٩﴾ فَأَرَاهُ الآیَةَ الْکُبْرَی ﴿٢٠﴾ فَکَذَّبَ وَعَصَی ﴿٢١﴾ ثُمَّ أَدْبَرَ یَسْعَی ﴿٢٢﴾ فَحَشَرَ فَنَادَی ﴿٢٣﴾ فَقَالَ أَنَا رَبُّکُمُ الأعْلَی ﴿٢٤﴾ فَأَخَذَهُ اللَّهُ نَکَالَ الآخِرَةِ وَالأولَی ﴿٢٥﴾ إِنَّ فِی ذَلِکَ لَعِبْرَةً لِمَنْ یَخْشَی ﴿٢٦﴾ أَأَنْتُمْ أَشَدُّ خَلْقًا أَمِ السَّمَاءُ بَنَاهَا ﴿٢٧﴾ رَفَعَ سَمْکَهَا فَسَوَّاهَا ﴿٢٨﴾ وَأَغْطَشَ لَیْلَهَا وَأَخْرَجَ ضُحَاهَا ﴿٢٩﴾ وَالأرْضَ بَعْدَ ذَلِکَ دَحَاهَا ﴿٣٠﴾ أَخْرَجَ مِنْهَا مَاءَهَا وَمَرْعَاهَا ﴿٣١﴾ وَالْجِبَالَ أَرْسَاهَا ﴿٣٢﴾ مَتَاعًا لَکُمْ وَلأنْعَامِکُمْ ﴿٣٣﴾ فَإِذَا جَاءَتِ الطَّامَّةُ الْکُبْرَی ﴿٣٤﴾ یَوْمَ یَتَذَکَّرُ الإنْسَانُ مَا سَعَی ﴿٣٥﴾ وَبُرِّزَتِ الْجَحِیمُ لِمَنْ یَرَی ﴿٣٦﴾ فَأَمَّا مَنْ طَغَی ﴿٣٧﴾ وَآثَرَ الْحَیَاةَ الدُّنْیَا ﴿٣٨﴾ فَإِنَّ الْجَحِیمَ هِیَ الْمَأْوَی ﴿٣٩﴾ وَأَمَّا مَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ وَنَهَی النَّفْسَ عَنِ الْهَوَی ﴿٤٠﴾ فَإِنَّ الْجَنَّةَ هِیَ الْمَأْوَی ﴿٤١﴾ یَسْأَلُونَکَ عَنِ السَّاعَةِ أَیَّانَ مُرْسَاهَا ﴿٤٢﴾ فِیمَ أَنْتَ مِنْ ذِکْرَاهَا ﴿٤٣﴾ إِلَی رَبِّکَ مُنْتَهَاهَا ﴿٤٤﴾ إِنَّمَا أَنْتَ مُنْذِرُ مَنْ یَخْشَاهَا ﴿٤٥﴾ کَأَنَّهُمْ یَوْمَ یَرَوْنَهَا لَمْ یَلْبَثُوا إِلا عَشِیَّةً أَوْ ضُحَاهَا ﴿٤٦﴾

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

سوگند به فرشتگانی که (جان مجرمان را بشدت از بدنهایشان) برمی‏کشند، (۱)

و فرشتگانی که (روح مؤمنان) را با مدارا و نشاط جدا می‏سازند، (۲)

و سوگند به فرشتگانی که (در اجرای فرمان الهی) با سرعت حرکت می‏کنند، (۳)

و سپس بر یکدیگر سبقت می‏گیرند، (۴)

و آنها که امور را تدبیر می‏کنند! (۵)

آن روز که زلزله‏های وحشتناک همه چیز را به لرزه درمی‏آورد، (۶)

و بدنبال آن، حادثه دومین ( صیحه عظیم محشر) رخ می‏دهد، (۷)

دلهایی در آن روز سخت مضطرب است، (۸)

و چشمهای آنان از شدت ترس فروافتاده است! (۹)

(ولی امروز) می‏گویند: «آیا ما به زندگی مجدد بازمی‏گردیم؟! (۱۰)

آیا هنگامی که استخوانهای پوسیده‏ای شدیم (ممکن است زنده شویم)؟!» (۱۱)

می‏گویند: «اگر قیامتی در کار باشد، بازگشتی است زیانبار!» (۱۲)

ولی (بدانید) این بازگشت تنها با یک صیحه عظیم است! (۱۳)

ناگهان همگی بر عرصه زمین ظاهر می‏گردند! (۱۴)

آیا داستان موسی به تو رسیده است؟! (۱۵)

در آن هنگام که پروردگارش او را در سرزمین مقدس «طوی‏» ندا داد (و گفت): (۱۶)

به سوی فرعون برو که طغیان کرده است! (۱۷)

و به او بگو: «آیا می‏خواهی پاکیزه شوی؟! (۱۸)

و من تو را به سوی پروردگارت هدایت کنم تا از او بترسی (و گناه نکنی)؟!» (۱۹)

سپس موسی بزرگترین معجزه را به او نشان داد! (۲۰)

اما او تکذیب و عصیان کرد! (۲۱)

سپس پشت کرد و پیوسته (برای محو آیین حق) تلاش نمود! (۲۲)

و ساحران را جمع کرد و مردم را دعوت نمود، (۲۳)

و گفت: «من پروردگار برتر شما هستم!» (۲۴)

از این رو خداوند او را به عذاب آخرت و دنیا گرفتار ساخت! (۲۵)

در این عبرتی است برای کسی که (از خدا) بترسد! (۲۶)

آیا آفرینش شما (بعد از مرگ) مشکل‏تر است یا آفرینش آسمان که خداوند آن را بنا نهاد؟! (۲۷)

سقف آن را برافراشت و آن را منظم ساخت، (۲۸)

و شبش را تاریک و روزش را آشکار نمود! (۲۹)

و زمین را بعد از آن گسترش داد، (۳۰)

و از آن آب و چراگاهش را بیرون آورد، (۳۱)

و کوه‏ها را ثابت و محکم نمود! (۳۲)

همه اینها برای بهره‏گیری شما و چهارپایانتان است! (۳۳)

هنگامی که آن حادثه بزرگ رخ دهد، (۳۴)

در آن روز انسان به یاد کوششهایش می‏افتد، (۳۵)

و جهنم برای هر بیننده‏ای آشکار می‏گردد، (۳۶)

اما آن کسی که طغیان کرده، (۳۷)

و زندگی دنیا را مقدم داشته، (۳۸)

مسلما دوزخ جایگاه اوست! (۳۹)

و آن کس که از مقام پروردگارش ترسان باشد و نفس را از هوی بازدارد، (۴۰)

قطعا بهشت جایگاه اوست! (۴۱)

و از تو درباره قیامت می‏پرسند که در چه زمانی واقع می‏شود؟! (۴۲)

تو را با یادآوری این سخن چه کار؟! (۴۳)

نهایت آن به سوی پروردگار تو است (و هیچ کس جز خدا از زمانش آگاه نیست)! (۴۴)

کار تو فقط بیم‏دادن کسانی است که از آن می‏ترسند! (۴۵)

آنها در آن روز که قیام قیامت را می‏بینند چنین احساس می‏کنند که گویی توقفشان (در دنیا و برزخ) جز شامگاهی یا صبح آن بیشتر نبوده است! (۴۶)