برگزاری اولین جشنواره ملی شوسواره و دستگردان

مرتضی گراوند گفت : باتوجه به اصالت و پیشینه قدیمی اسب کرد در منطقه زاگرس، این جشنواره را در محوطه تاریخی آناهیتا برگزار کردیم.

به گفته مدیر پایگاه تاریخی آناهیتا یکی از اهداف مهم در برگزاری جشنواره معبد آناهیتا نشان دادن همین اصالت و قدمت اسب کرد است اولین جشنواره ملی شوسواره و دستگردان اسب اصیل در کنگاور با همکاری اداره ورزش و جوانان شهرستان، هیات سواری شهرستان و این پایگاه برگزارشد.

این جشنواره در دو بخش شو سواره و دستگردان برگزار شد، در بخش شوسواره، اسب‌هایی که داری سواره بودند، مهارت‌های خود مانند رقص و زیبایی شان را نشان می‌دادند و در بخش دستگردان، اسب‌ها بدون سوار بودند و تنها کسی با عنوان هندلر آن‌ها را هدایت می‌کرد.

حدود ۷۰ اسب اصیل کرد در این جشنواره حور داشتند شرکت کنندگانی از استان‌های تهران و غرب کشور در این جشنواره حضور داشتند و حدود ۳۵۰۰ تا ۴۰۰۰ نفر برای دیدن این جشنواره وارد معبد آناهیتا شدند.

هدف اصلی از برگزاری این جشنواره در مکان باستانی معبد آناهیتا، ترغیب جوانان برای گرایش به سمت ورزش سوارکاری، توجه به اصالت اسب کرد و آشتی دادن آن‌ها با هویت‌های تاریخی خود همچون معبد آناهیتا است.

اسب کرد به عنوان یکی از قدیمی‌ترین اسب‌های ایران باستان است از هزاره دوم قبل از میلاد مسیح که کاسی‌ها وارد منطقه زاگرس شدند و در دشت‌های پهناور این منطقه سکنی گزیدند، یکی از مهمترین اقداماتشان پرورش اسب در این منطقه و صادرات آن به بین النهرین بود.

هرچند پیش از کاسی‌ها اقوام دیگری هم در منطقه زاگرس زندگی می‌کردند و اسب داشتند، اما برای اولین بار کاسی‌ها بودند که در این منطقه اقدام به پرورش اسب و صادرات آن به بین النهرین یا عراق امروزی کردند.

کاسی ها؛ گروه‌های جنگی چریکی بودند که نیاز بوده برای نبردهایشان اسب سواران ماهری باشند، بنابراین در کنار آموزش جدی سوارکاری، اسب را هم پرورش می‌دادند.

در دوره‌های بعدی یعنی هزاره اول پیش از میلاد مسیح در زمان مادها، هخامنشیان، اشکانیان و ساسانیان شاهد حکاکی و حجاری نقش برجسته‌هایی از اسب‌ها هستیم که شاهان در لشگرکشی هایشان به همراه داشته اند.

شت‌های بیستون، ماهیدشت، چمچمال و کوهدشت تحت عنوان "دشت نسا" در دوره‌های بعدی مهمترین مرکز پرورش اسب در زاگرس بوده اند که به اسب‌های پرورش یافته در این منطقه "اسب نسایی" گفته می‌شد و ریشه اسب‌های اصیل کرد بوده اند.

در تاق بستان در تاق بزرگ خسرو دوم اسب زیبا و بزرگی نقش برجسته که عده‌ای آن را ایزدبهرام نماد جنگ ایرانیان و عده‌ای آن را شبدیز خسرو پرویز می‌دانند که اصالت اسب اصیل کرد را نشان می‌دهد.

در تاریخ اسب حیوانی بوده که به خاطر نبرد‌های نظامی بسیار مورد توجه قرار داشته و حال با در نظر گرفتن موقعیت کوهستانی و اقلیم خاص منطقه زاگرس و دشواری نبرد در آن، نیاز بوده اسب‌هایی قدرتمند و آرام در اختیار سربازان باشد که اسب کرد این ویژگی‌ها را داشته است.

جایگاه اسب بعد‌ها در دوران اسلامی هم حفظ شده، در اسلام همواره توصیه می‌شود که به فرزندانتان شنا، تیراندازی و سوارکاری آموزش دهید که نشان از اهمیت این رشته ورزشی دارد .