دنیل مدودف؛ ستاره روس چگونه صربیناتور را پایین کشید؟

"او که حالا همراه با همسرش داریا در مونت‌کارلو زندگی می‌کند به زبان انگلیسی و فرانسوی کاملا مسلط است"مدودف هنگام مسابقات رژیم را رعایت می‌کند اما پس از پایان آنها به هتل می‌رود و با خوردن تیراسیمو دلی از عزا در می‌آورد.

مدودف در اواخر دوران نوجوانی همراه با والدینش به جنوب فرانسه مهاجرت کرد تا بهتر تمرین کند. او که حالا همراه با همسرش داریا در مونت‌کارلو زندگی می‌کند به زبان انگلیسی و فرانسوی کاملا مسلط است. ژیل سراوا که مربی‌گری او از سال ۲۰۱۷ را به عهده دارد نیز فرانسوی است.

زمانی که آن‌ها شروع به همکاری کردند، مدودف جزو ۵۰ نفر برتر تنیس دنیا هم نبود. آ‌ها گاهی در هنگام تمرین باهم اختلاف نظر دارند و سراوا در دوره قبلی اوپن آمریکا هنگامی که با عتاب و خطاب مدودف روبرو شد، جایگاه ویژه تماشاگران را ترک کرد.

یک سال قبل از شروع همکاری این دو نفر، مدودف به دلیل "زیر سئوال بردن بی‌طرفی داور" از مسابقات چلنجر (مسابقاتی نسبتا سطح پایین در تنیس) ساوانا در آمریکا اخراج شد. او بعدا از رفتارش عذرخواهی کرد.

سپس در سال ۲۰۱۷ و چند روز پس از کسب اولین پیروزی‌اش در یک گرند اسلم (مقابل استن واورینکا در دور اول ویمبلدون) مدودف در مسابقه‌اش با روبن بملمانس، سکه‌هایی که در کیف پولش داشت را در اعتراض به داور زیر صندلی او خالی کرد.

اقدامی که توهینی بزرگ به ماریانا آلوس تلقی شد و جریمه‌ای سنگین به دنبال داشت.

اما سال ۲۰۱۹ بود که مدودف نشان داد چه قابلیت‌هایی دارد؛ تنیس‌بازی که یک بار گفت اگر فیلم زندگی‌اش ساخته شود دوست دارد که کوئینتین تارانتینو نقش او را بازی کند.

او اولین قهرمانی رقابت‌های مسترز را در سین‌سیناتی بدست آورد پس از اینکه در نیمه‌نهایی نواک جوکوویچ را از پیش رو برداشت. سپس به فینال اوپن آمریکا رسید و با این که دو ست از رافائل نادال پیش افتاد در پایان بازی را واگذار کرد. مدودف آن سال به شش فینال پیاپی رسید و از اواخر تابستان تا اوایل پاییز آن سال در سه تا از آن‌ها، در سه قاره متفاوت برنده شد.

در پایان اوپن آمریکا، تماشاگران عاشق تنیس‌باز روس شده بودند که در طول مسابقات دشمن شماره یک آنها بود.

ماجرا از دور سوم تورنمنت شروع شد، مدودف حوله را به طرزی نمایشی از دست توپ جمع‌کن قاپید و وقتی اخطار گرفت، راکتش را به صندلی داور مسابقه پرتاب کرد و در پاسخ به واکنش منفی تماشاگران، انگشت میانی‌اش را نشان داد.

مدودف پس از مسابقه در مصاحبه داخل زمین تنیس گفت: "می‌خواهم همه شما وقتی امشب آماده خواب می‌شوید، بدانید که دلیل پیروزی من در این مسابقه خودتان بودید. انرژی‌ام را از شما گرفتم، بچه‌ها. به نظرم این انرژی برای پنج مسابقه بعدی‌ام هم کافی خواهد بود.

"ژیل سراوا که مربی‌گری او از سال ۲۰۱۷ را به عهده دارد نیز فرانسوی است.زمانی که آن‌ها شروع به همکاری کردند، مدودف جزو ۵۰ نفر برتر تنیس دنیا هم نبود"هرچه بیشتر از این کارها بکنید، بیشتر برنده می‌شوم."

او بعدا گفت: "فقط می‌توانم بگویم که در زندگی آدم آرامی هستم. واقعا نمی‌دانم وقتی تنیس بازی می‌کنم، چرا این شیطنت‌ها از من سر می‌زند. وقتی در رده‌های سنی پایین بازی می‌کردم، مشکلات ذهنی زیادی داشتم. هیچ وقت از بازی اخراج نشدم اما خیلی راحت اخطار می‌گرفتم."

تجربه‌ای که با هواداران نیویورکی داشت، او را قانع کرد جشن پیروزی‌اش را حذف کند. سال ۲۰۲۰ وقتی نخستین مردی شد که با پیروزی بر سه نفر اول رده‌بندی جهانی، قهرمان مسترز آخر فصل در لندن می‌شد، بدون هیچ واکنشی فقط به سوی تور رفت.

اما همان طور که احتمالا بسیاری از شما می‌دانید، او به شیوه‌هایی متفاوت موفقیت‌هایش را جشن گرفت.

مدودف ابتدا حالت صورت ماریو گومز (فوتبالیست آلمانی باشگاه بایرن مونیخ زمانی که مدودف طرفدار این تیم بود) هنگام گل زدن را تقلید کرد و بعد هم خوشحالی "ماهی مرده" (نوعی خوشحالی مرسوم در بازی‌های ویدئویی) را پس از قهرمانی در رقابت‌های پارسال اوپن آمریکا به نمایش گذاشت.

منبع تصویر،

Getty Images

توضیح تصویر،

مدودف شیوه جشن گرفتن خود در اوپن آمریکا را "L۲+left" توصیف کرد که یک کد برای خوشحالی "ماهی مرده" در بازی ویدئویی فیفا است

مدودف تنها چهار هفته پس از یکی از ناامید‌کننده‌ترین و نارحت‌کننده‌ترین تجربیات حرفه‌ایش مرد شماره یک تنیس جهان شد.

او در فینال اوپن استرالیا، دو ست از رافائل نادال جلو افتاد، اما سرانجام در مسابقه‌ای که پنج ساعت و ۲۴ دقیقه طول کشید، باخت؛ آن هم در فینالی که تماشاگران برای حریف او سنگ تمام گذاشتند.

پس از آن بازی گفت: "این جایی بود که این کودک رویاپردازی را متوقف کرد. از حالا من برای خودم، خانواده‌ام و برای مردمی که به من اعتماد دارند، بازی می‌کنم. و البته برای تمام روس‌ها به این دلیل که آن‌ها حسابی از من حمایت کردند."

باقی ماندن در اوج طبیعتا کار آسانی نیست. در دو ماه آینده برای باقی ماندن در صدر جدول او باید بیشتر از نواک جوکوویچ امتیاز جمع کند، ولی دست‌کم خودش می‌تواند انتخاب کند که در چه تورنمنت‌هایی بازی کند.

چالش بعدی او این است که توانایی‌اش را در بازی روی زمین‌ خاک رس و چمن افزایش دهد و به نظر می‌رسد که در مسیر درستی هم قرار دارد. او پارسال به یک‌چهارم نهایی رولان گاروس و دور چهارم ویمبلدون رسید.

هر معیاری که داشته باشید، نمی‌توان دنیل مدودف را نادیده گرفت، چه در زمانی که حریفش فقط یک امتیاز برای پیروزی می‌خواست و او بجای سرویسی معمولی، سرویس زیر دست زد (مثل کاری که پارسال در اوپن فرانسه مقابل سیتسی‌پاس انجام داد) و چه در زمانی که دمار از روزگار حریف در زمین تنیس درمی‌آورد.

مدودف همانقدر که ورزشکاری قهار است، سرگرم‌کننده درجه یکی نیز به شمار می‌رود.