حکومت دینی محمد در مدینه، احد قربانی دهناری - Gooya News

محمد پس از هجرت به مدینه امکان یافت آزادانه فعالیت کند. با سازش با هشت قبیله‌ مدینه و به کمک مهاجرین و انصار حکومت تشکیل داد. با غارت کاروان‌ها به قدرت اقتصادی دست یافت و با ترور مخالفان چون عصماء بنت مروان و ابو عفک که اشعاری در نقد محمد و اسلام سروده بود، به قدرت سیاسی دست یافت و سنت حکومت «النصر بالرعب» («پیروزی با وحشت‌پراکنی میسر می‌شود») را بنیان نهاد.

مسلمانان در مدینه به‌جای کارکردن با یورش و غارت به کاروان‌های اهل مکّه امرار معاش می‌کردند. محمد جنگ را به‌نام جهاد توجیه کرد و کمک به خودش را کمک به خدا قلمداد کرد. «خدا کسانی را که یاری او کنند - بخوان محمد - یاری می‌کند که وی توانا و نیرومند است.» (قرآن سوره حج آیه ۴۰)

در سال دوم هجری، محمّد رهبری ۳۰۰ جهادگر را در یورشی به یک کاروان تجاری مکّه بر عهده گرفت.

"«خدا کسانی را که یاری او کنند - بخوان محمد - یاری می‌کند که وی توانا و نیرومند است.» (قرآن سوره حج آیه ۴۰)در سال دوم هجری، محمّد رهبری ۳۰۰ جهادگر را در یورشی به یک کاروان تجاری مکّه بر عهده گرفت"مسلمانان در بدر به کمین کاروان مکّه نشستند. کاروان مکّه با اطّلاع از نقشه‌ی مسلمانان مسیرش را کج و از دست مسلمانان فرار کرد. مسلمانان از شنیدن خبر اینکه کاروان سالم به مکه رسید خشمگین شدند و جنگ درگرفت. مسلمانان در این جنگ پیروز شده و هفتاد اسیر نیز گرفتند. محمّد دستور کشتن دو شاعر را داد، آن‌هایی که به اندازه‌ی کافی با نفوذ یا پول‌دار نبودند را مستقیماً آزاد کرد، و آزادی بقیه‌ی اسیران متمول را مشروط به این کرد که خودشان را با ثروتی که دارند خریداری کرده و آزاد کنند.

مسلمانان این پیروزی را تأییدی بر درستی ایمان‌شان دیدند. آیات فراوانی در قرآن در این زمان، در زمینه‌ی توزیع غرامت جنگی و چگونگی اسیر کردن زن و کودک دیگران نازل شد.

در یثرب سه قبیله یهود به‌نام بنی قرنقاع، بنی النضیر و بنی قریظه زندگی می‌کردند. این سه قبیله سخت‌کوش و باسواد و به کشاورزی و تجارت مشغول بودند. زندگی مرفه داشتند. چندی پس از جنگ بدر محمّد دستور تبعید بنی قینقاع، یکی از سه قبیله‌ی اصلی یهودی در مدینه را داد.