سندرم استیلوئیدکتومی عقاب چیست؟

استخوان استیلوئید یک استخوان کوچک و نوک تیز است که درست در زیر گوش قرار دارد که توسط رباط استیلوئید به استخوان هیوئید در گردن متصل می‌شود.

سندرم استیلوئیدکتومی عقاب چیست؟
درد ناشی از سندرم ایگل، نورالژی است، یعنی در اثر تحریک غیرطبیعی سیگنال‌های عصبی ایجاد می‌شود و در نتیجه، آسیب به این ناحیه دردناک نیست و این تحریک در اثر فشار بر اعصاب در منطقه آسیب دیده رخ می‌دهد.

سندرم عقاب در زنان شایع‌تر است، زیرا نسبت زنان مبتلا به این سندرم حدود سه برابر مردانی است که از آن رنج می‌برند.

علل سندرم عقاب
سندرم عقاب ممکن است در اکثر افراد به دلیل افزایش غیرطبیعی در طول استخوان استیلوئید رخ دهد که ممکن است در نتیجه موارد زیر باشد:

آسیب به ناحیه گلو یا گردن.
جراحی در ناحیه گلو، مانند برداشتن لوزه.
تغییر در ساختار استخوان در نتیجه افزایش سن.
اختلالات غدد درون ریز و هورمون‌های آن‌ها در زنان در دوران یائسگی.
همچنین، این سندرم ممکن است به دلیل وجود کلسیفیکاسیون در رباط هیوئید استیلوئید رخ دهد.
شایان ذکر است که اگرچه سندرم عقاب می‌تواند افراد هر دو جنس و هر سنی را تحت تاثیر قرار دهد، اما در زنان بین ۴۰ تا ۶۰ سال شایع‌تر است.

علائم سندرم عقاب
فرد ممکن است هیچ علامتی نداشته باشد حتی اگر استخوان استیلوئید شکل غیر طبیعی داشته باشد. در حالی که بیمار علائمی را ایجاد می‌کند، این علائم اغلب شامل موارد زیر است:

دردی که معمولاً مبهم و کسل کننده است در یک طرف صورت یا گردن به خصوص در ناحیه نزدیک فک ها.
گلو درد یا احساس اینکه چیزی در گلو گیر کرده است.
مشکل در بلع.
گوش درد یا وزوز گوش.
سردرد.
سرگیجه.
درد در پایه زبان.
درد هنگام چرخاندن سر به یک طرف.
درد فک، یا احساس ضربان در ناحیه فک.

سندرم عقاب چگونه تشخیص داده می‌شود؟
پزشک باید تشخیص مناسب را انجام دهد تا از ابتلای بیمار به سندرم عقاب اطمینان حاصل کند و هرگونه مشکل دیگری که ممکن است باعث درد در ناحیه صورت یا گردن شود، مانند مشکلات دندانی، عفونت گوش، آسیب فک، یا مشکلات رگ‌های خونی را در ناحیه، فتق دیسک، یا مشکلات دیگر از بین ببرد. تشخیص سندرم ایگل ممکن است شامل موارد زیر باشد:

گرفتن شرح حال کامل بیمار، پرسش از بیمار در مورد علائمی که از آن رنج می‌برد و در صورت آسیب دیدگی یا جراحی در ناحیه گلو.

یک معاینه فیزیکی از ناحیه تحتانی سر و گردن؛ به گونه‌ای که پزشک می‌تواند افزایش طول استخوان استیلوئید را پیش بینی و احساس کند.

انجام آزمایش‌های آزمایشگاهی که معمولاً برای رد سایر مشکلات سلامتی انجام می‌شود، به عنوان مثال، آزمایش کامل خون می‌تواند برای اطمینان از عدم وجود عفونت گوش انجام شود.

انجام تست‌های تصویربرداری که از طریق آن وجود هرگونه مشکل در استخوان استیلوئید و سایر قسمت‌های اطراف آن تشخیص داده می‌شود. این تست‌های تصویربرداری ممکن است شامل موارد زیر باشد:

تصویربرداری اشعه ایکس.
توموگرافی کامپیوتری.
اشعه ایکس پانوراما.

درمان سندرم عقاب
درمان اولیه برای سندرم ایگل، جراحی برای کوتاه کردن استخوان استیلوئید است که می‌تواند با موارد زیر انجام شود:

دهانی: که نیاز به برداشتن لوزه‌ها دارد، زیرا ممکن است در حضور لوزه‌ها رسیدن به استخوان استیلوئید برای جراح مشکل باشد.

همچنین ممکن است با افزایش جزئی در خطر آسیب به رگ‌های خونی اطراف همراه باشد.

گردن: جراحی از طریق گردن ممکن است دسترسی بهتری به استخوان داشته باشد، اما باعث ایجاد اسکار خارجی بزرگ و همچنین آسیب به قسمت‌های اطراف بدن و اعصاب در ناحیه صورت می‌شود.

همچنین در حال حاضر ممکن است بخشی از استخوان قلم از طریق یک روش آندوسکوپی برداشته شود که در آن از یک لوله بلند و نازک با دوربین و تعدادی تجهیزات ویژه برای برداشتن بخشی از استخوان قلم استفاده می‌شود. این روش در مقایسه با جراحی سنتی بسیار کمتر تهاجمی است و به بیمار اجازه می‌دهد سریعتر بهبود یابد و با خطرات کمتری همراه است.

همچنین، اگر امکان کوتاه شدن استخوان استیلوئید وجود نداشته باشد، مثلاً اگر بیمار مشکلات سلامتی دیگری داشته باشد که او را از انجام جراحی باز می‌دارد، ممکن است از تعدادی درمان دارویی برای تسکین درد مرتبط با سندرم ایگل استفاده شود، از جمله:

دارو‌های ضد التهابی غیر استروئیدی مانند ایبوپروفن یا ناپروکسن
دارو‌های ضد افسردگی، به ویژه دارو‌های ضد افسردگی سه حلقه‌ای
دارو‌های ضد تشنج
تزریق موضعی استروئید
بی حس کننده‌های موضعی
درمان‌های تکمیلی مانند ماساژ درمانی و سایر اقدامات و تکنیک‌هایی که ممکن است به تسکین درد عصبی تجربه شده توسط بیماران مبتلا به سندرم ایگل کمک کند نیز ممکن است استفاده شود.

عوارض سندرم عقاب
دردی که همراه با سندرم عقاب است ممکن است کیفیت زندگی بیمار را تحت تاثیر قرار دهد، به عنوان مثال، گلودرد و مشکل در بلع ممکن است باعث شود فرد به اندازه کافی غذا نخورد، که ممکن است منجر به سوء تغذیه و رنج بردن از کمبود بسیاری از ویتامین‌ها و مواد معدنی شود. علاوه بر این، زندگی با درد مزمن ممکن است شانس ابتلای فرد به اضطراب و افسردگی را افزایش دهد.

همچنین در موارد نادر، استخوان استیلوئید بلند می‌تواند شریان‌های کاروتید داخلی را در دو طرف گردن فشرده کند که می‌تواند باعث سکته شود. بنابراین، بیمار مبتلا به سندرم عقاب در صورت بروز ناگهانی هر یک از علائم زیر باید فوراً به دنبال مراقبت‌های پزشکی اورژانسی باشد:

سردرد شدید
ضعف و خستگی
از دست دادن تعادل
تغییرات در بینایی
سردرگمی، سردرگمی، عدم تمرکز

خطرات جراحی کوتاه کردن استیلوئید
جراحی کوتاه کردن استیلوئید ممکن است تعدادی از خطرات و عوارض را به همراه داشته باشد که ممکن است شامل موارد زیر باشد:

عفونت در بافت‌های عمقی گردن
آسیب به ساختار‌های عصبی عروقی اصلی
خون ریزی
اثر موقت بر توانایی صحبت کردن و بلع بیمار
آسیب به عصب صورت

منبع: rehabturk.net