خیام، صد در صدیِ سیخکی؛ حافظ، صد در صدیِ طناز؛ سعدی صد در صدیِ وسط باز، در جمهوری اسلامی!؛ ف. م. سخن - Gooya News

اول این که این سه شاعر یعنی خیام و سعدی و حافظ، هر سه شراب خوار تیز بودند و این بود یک وجه مشترک شان که اگر در جمهوری اسلامی بودند، به خاطر شراب خواری مکرر و علنی و متجاسرانه، هر سه به اعدام محکوم می شدند.

دوم این که هر سه برای خودشان ملایی طراز اول بودند و اسلام را با جزییات اش قشنگ می شناختند، و ملایی که شرابخوار باشد و کفر بگوید معلوم است تکلیف اش در جمهوری اسلامی چیست!

سوم این که این آشنایان با اسلام، هر کدام به شکلی خاص یکی سیخکی، یکی با طنز، یکی وسط بازانه، خدمت اسلام عزیز و یاوه های شرعی و فلسفی می رسیدند طوری که از شر خامنه ای ها و احمد خاتمی ها و علم الهدی های زمان در امان بمانند و این بود سومین وجه مشترک سر بر باد ده شان!

امروز که دیدم جوان ی را به خاطر آموزش درست کردن کتلت دستگیر کرده اند و به اوین برده اند تا به قول سردار خُل وضع و مشنگ اسلام، سعید قاسمی، به رب و روب و رُب گوجه اش اعتراف کند، به نظر م رسید وضع این سه در قرون وسطای اسلامی خیلی بهتر از وضع ما در دوران حاضر بوده و اگر هم آن ها را می گرفتند و تعزیر می کردند، دست کم شرابی، الکلی، چیزی خورده بودند نه کتلت، و فرداییان چه خواهند گفت وقتی بشنوند در ایران زمان جمهوری نکبت، جوانانی بودند که به خاطر دستور پخت کتلت به حکم اسلام زندانی و شکنجه شدند و تاریخ شناسان آینده از این موضوع چه خواهند فهمید؟!

مرحوم خیام نزدیک به هزار سال پیش در همین جغرافیای خودمان در شهر نیشابور، جرات داشت که با چهار مصرع، کل افاضات و استدلالات و احتجاجات آقایان را در مورد هستی و نیستی و زندگی و مرگ و بهشت و جهنم زیر سوال ببرد و شیردون شکمبه ی اسلام را یکی کند. مثلا در مورد قرآن سیخکی بنویسد:
قرآن که مهین کلام خوانند آن را
گهگاه نه بر دوام خوانند آن را
بر گرد پیاله آیتی هست مقیم
کاندر همه جا مدام خوانند آن را!