سینمای دینی فقط سینمای تاریخ دین نیست/ بخش بزرگی از سینمای اجتماعی ما نگاه دینی ندارد + فیلم

به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری دانشجو -  الهه زواره‌ئیان، «دست خالی تلوزیون در ایام محرم»، «عدم وجود یک اثر شایسته در روایت واقعه عاشورا»،« باز قرار است مختارنامه ببینیم»؟ و.. این‌ها تیترهایی است که هر ساله با نزدیک‌شدن به ایام سوگواری محرم در سایت‌های مختلف خبری و صفحات فرهنگی هنری فضای مجازی جولان می‌دهند. بی آنکه یک قدم پیش از نوشته‌شدن همه این تیترها در نظربگیریم که آیا اساسا مدیوم سینما ظرفیت پرداختن به روایت عاشورا با آن عظمت و شکوه را داراست؟ سینما به عنوان هنری که کمتر از ۲ قرن از پیدایشش می‌گذرد، آیا می‌تواند بستر مناسبی برای روایت واقعه‌ای به قدمت ۱۴ قرن باشد؟ در میز نقد این هفته سرویس فرهنگی بر آن شدیم تا از این نقطه نظر با نعمت الله سعیدی، منتقد و کارشناس سینما گفت‎و گو کنیم و ببینیم سینما چگونه و با چه رویکردی می‌تواند وقایع دینی را در خود جای داده و آنها را به تصویر بکشاند.

ژانر علمی تخیلی فیلم‌های سینمایی غرب بدون مفاهیم دینی، قابل فهم نیست

سعیدی در نسبت اصل دین و سینما گفت:« دین را نباید مانند یک ژانر در سینما در نظر گرفت چرا که این تعریف دین را محدود می‌‎کند؛ در حالیکه دین گسترده است از یک ژانر است. دین وقتی در کنار باقی ژانرها مانند اکشن و درام و ..قرار می‌گیرد محدود می‌شود. در واقع ژانر اکشن و علمی تخیلی خود می‌تواند دینی و غیر دینی باشد.

"به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری دانشجو -  الهه زواره‌ئیان، «دست خالی تلوزیون در ایام محرم»، «عدم وجود یک اثر شایسته در روایت واقعه عاشورا»،« باز قرار است مختارنامه ببینیم»؟ و."آثار برجسته سال های اخیر در ژانر علمی ـ تخیلی غرب کاملا نگاه دینی دارد. در این ژانر کوچک‌ترین نگاهی به ملائکه و فرشتگان و ... نیست. این ژانر خارج از دین تعریف نمی‌شود و اگرچه ضد دینی است همچنان نگاهش به اثبات دین درصورگوناگون از فرگشت تا مهبانگ و ... است.

بنابراین روایت تفکر غربی از جهان غیب، که تاکید بر این دارد که خدا وجود ندارد، کاملا با فیلم‌هایشان در تضاد است؛ چرا که ژانر علمی تخیلی فیلم‌های سینمایی غرب بدون مفاهیم دینی، قابل فهم نیست. انکار پیامبری و انکار معاد در این ژانر مطرح می‌شود.»

 

سینمای تاریخ دین مخاطب عام را جذب نمی‌کند

سعیدی ادامه داد:«دین گاهی در سینمای دینی با عنوان ژانر تاریخ دین بحث می‌شود مانند سینمایی که به تاریخ قصص پیامبران بپردازد. این سینمای تاریخ دین است اما این نوع پیوند دین و سینما مشکل ایجاد می‌کند و فضا را به سمتی می‌برد که ژانر دینی‌ای شکل می‌گیرد که فقط برای عده‌ای خاص مخاطب داشته باشد؛ مانند شبکه قرآن که قرآن را به صورت جدا و فقط برای عده ای خاص پخش می‌کند.»