حرمت شکنی و بی احترامی در ووشو اپیدمی نشود/ آتش اختلافات با بیل خاموش نمی‌شود!

خبرگزاری میزان - شاید تا چند سال قبل وقتی کلمه ووشو را می‌شنیدیم ناخودآگاه یاد مدیریت مهدی علی‌نژاد می‌افتادیم و افتخارآفرینی‌های پیاپی این رشته در ذهن خود مرور می‌کردیم. این فدراسیون به اندازه‌ای قدرتمند شده بود که در بازی‌های آسیایی امید اول کاروان ایران به شمار می‌رفت و برای قهرمانی آسیا از تیم دوم خود استفاده می‌کرد و گذشته از این موضوعات بحث نظم و دیسیپلین این فدراسیون بود که بزرگترین ورزشکاران هم به خود حق اعتراض هم نمی‌دادند چه برسد به اینکه یک مرد غریبه بخواهد برای ووشوی ایران شاخ و شانه بکشد.

سال گذشته بود که در جریان مسابقات دختران ووشو پدر یکی از ورزشکاران در اعتراض به اینکه حق دخترش خورده شده با خواهران منصوریان دعوای شدیدی کرد و کار به بزن بزن کشید! وقتی فیلم عجیب این موضوع پخش شد و همه به این اتفاق تلخ واکنش نشان دادند پیگیری‌هایی صورت گرفت تا در نهایت با یک گل و شیرینی و فیلم آشتی کنان همه چیز به دست فراموشی سپرده شود، اما گویا این پایان کار نبود.

چند روز قبل در جریان مسابقات دختران ووشو بازهم یک درگیری بزرگ دیگر صورت گرفت که با بیانیه فدراسیون ووشو همراه شد، اما هنوز ۲۴ ساعت از این موضوع نگذشته بود که همان افراد به فدراسیون ووشو رفتند و برای گرفتن حقی که به قول خودشان پایمال شده بود سر و صدای زیادی به راه انداختند و برخی فیلم‌ها در صفحات مجازی نشان داد که کار به پرتاب سنگ و خاموش کردن آتش اختلافات با بیل کشیده شده است!

چند ساعت بعد هم که شهربانو منصوریان با انتشار ویدیویی مدعی شد سرش شکسته و فرد معترض گفته دفعه بعد با سلاح گرم وارد محوطه فدراسیون خواهد شد!

سوال اینجاست که چرا فدراسیون بزرگی مثل ووشو باید از یک روزنه دوبار گزیده شود و چرا تمام این اتفاقات تلخ گریبان این مجموعه را می‌گیرد؟

اصلا چرا یک آقا باید اجازه ورود به سالن مسابقات دختران را داشته باشد؟ چرا زمان ریاست علی‌نژاد این اتفاقات رخ نمی‌داد؟

حرکت غیر اخلاقی و زشت فردی که به سمت خوابگاه دختران سنگ پرتاب می‌کند و دعوا راه می‌اندازد مور تایید هیچکس نیست، اما چرا مسئولان ووشوی کشور راهی برای عدم حضور این افراد در فدراسیون پیدا نمی‌کنند؟

سندروم دعوای بی قرار در رقابت‌های دختران ووشو به یک عادت تبدیل شده و عدم مدیریت این موضوع فقط زحمت روابط عمومی فدراسیون را برای تنظیم بیانیه‌های مختلف بیشتر می‌کند.

اینکه چه کسی حق دارد و چه فردی نقش بازی می‌کند در حوزه اختیارات ما نیست، اما‌ ای کاش این اتفاقات تلخ در ووشو اپیدمی نشود، چون نمی‌توان سالی یک بار استوری‌های خواهران منصوریان را چک کرد که یک بار سر کسی شکسته باشد و دفعه بعد در سالن درگیری شود و آخر سر با یک شیرینی همه چیز را نادیده گرفت.

امید است آرامش به ووشوی ایران برگردد، اما اگر با خودمان روراست باشیم باید اعتراف کنیم دلمان برای فدراسیونی که مهدی علی نژاد ساخته بود تنگ شده است.

انتهای پیام/