نقطه آغاز بحران سرکوب / تکثیر مقاومت مدنی استبداد را دیوانه کرده است

 نقطه آغاز بحران سرکوب / تکثیر مقاومت مدنی استبداد را دیوانه کرده است

  “ما ایستاده‌ایم. که تنها چیزی که از خودِ آزادی زیباتر است، ایستادن برای «آزادی» است.”   این آخرین جملات از متن سپیده رشنو در صفحه اینستاگرامش که از حضور در دانشگاه الزهرا اخیر تعلیق شده. این جمله، فقط جمله یک فرد نیست، بر آمده از گفتمانی است که در جنبش زن،زندگی و آزادی، رویت پذیر شده. این شجاعت مدنی به بلوغ رسیده . این جمله در امتداد یک خط تاریخی است که در قلب حکومت دینی، ارتجاع را هدف قرار داد.

"  نقطه آغاز بحران سرکوب / تکثیر مقاومت مدنی استبداد را دیوانه کرده است   “ما ایستاده‌ایم"  همه اقدامات اخیر جمهوری اسلامی در تعلیق و اخراج دانشجویان، احضار دسته جمعی وکلای آزاده، اخراج معلم لردگانی به خاطر دلداری از خانواده های قربانیان و تداوم حبس و تهدید نه از سر اقتدار که از سر ترس است. آنکه زور میگوید، ترس هم دارد. برای همین استبداد پوشالی است.   استبداد، همیشه نگران فروپاشی یکباره است. از آن لحظه نهایی،هراسناک است.

بر این اساس از تکثیر شجاعت می ترسد.چون فاقد قوه عاقله است، راه حلش کنترل است. چرا فاقد هوشمندی؟چون زور هم حدی دارد و ظرفیتش به پایانش خواهد رسید.   بحران سرکوب درست زمانی آغاز می شود که جامعه ای تصمیم بگیرد،آزادی را به اخراج ، زندان، شلیک ساچمه به چشم،کشتن در خیابان،  ..نفروشد. واقعیت این است، فقط مساله پوشش نیست، مساله اصلی شخصیت انسانی است، جایگاه شهروندی است. جنبش زن، زندگی و آزادی در صدد اعاده حق شهروندی است،اینکه منِ نوعی، ارزش دارم و جایگاهم را میخواهم و دوست دارم بسان انسانی آزاد زیست کنم.

"که تنها چیزی که از خودِ آزادی زیباتر است، ایستادن برای «آزادی» است.”   این آخرین جملات از متن سپیده رشنو در صفحه اینستاگرامش که از حضور در دانشگاه الزهرا اخیر تعلیق شده"  آزادی پوشش، تنها یک حق از مجموعه حقوق است. زیستن به سان شهروندی آزاد همه این حقوق را پوشش میدهد، از حق انتخاب سبک زندگی تا حق انتخاب حاکم و شیوه مدیریت کشور. این حقوق قابل معامله نیستند. شاید به تاخیر بیفتند اما محوشدنی نیستند.   مقاومت مدنی در جامعه ایرانی، آنقدر تکثیر یافته که استبداد را دیوانه کرده.

این آغازی بر بحران سرکوب است. اگر چه تا رسیدن به نقطه نهایی بحران سرکوب، هنوز زمان زیادی مانده، اما نشانه های آن پیداست. جامعه ای را ببینید که شخصیت پیدا کرده و حق آزادی را غیر قابل چشم پوشی دانسته گفتمان شهروندان” راوی کنشگر”به چند ماه اعتراض منحصر نیست،مسیر چنددهه پر فراز و نشیب را طی کرده. خانه به خانه آمده تا به جنبش زن، زندگی و آزادی رسیده. این شجاعت مدنی، محصول کلمات و تصاویری اند که در طول این چند دهه به قلب استبداد زده و پایه های ارتجاع را لرزان کرده.

" این جمله، فقط جمله یک فرد نیست، بر آمده از گفتمانی است که در جنبش زن،زندگی و آزادی، رویت پذیر شده"  اگر چه جبهه استبداد پول و سلاح و قدرت سرکوب دارد، اما از اینطرف مای آزادیخواه میلیونی، شجاع و متکثر شده و به جان و زبان اعلام کرده هیچ ارزشی بالاتر از زیستن آزاد نیست. این معنا از نسلی به نسل دیگر میرسد و بر پایان استبداد نقطه خواهد گذاشت.   مجتبی نجفی
 
فیلمها و خبرهای بیشتر در کانال تلگرام پیک ایران