موفقیت «داستان بیوک» از محبوبیت آقای میرزایی است/ قصه یک بازیگر

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از روابط عمومی شبکه مستند، مراسم تجلیل از بیوک میرزایی بازیگر تئاتر، تلویزیون و پیشکسوت عرصه صدا با حضور محسن یزدی، یاسر فریادرس، ابوالقاسم ناصری مدیران شبکه مستند، احمدرضا صدر مدیر روابط عمومی معاونت صدا و ابوالفضل توکلی تهیه کننده و کارگردان مجموعه مستندهای دوبله و صدا برگزار شد.

در ابتدای این مراسم، محسن یزدی مدیر شبکه مستند با اشاره به تولید و پخش مستند پرتره بیوک میرزایی با نام «داستان بیوک» گفت: کارهایی که درباره هنرمندان رادیو و دوبله در شبکه ساخته می‌شود، جز برنامه‌های پربیننده ماست و بازتاب زیادی دارد چون مردم آنها را دوست دارند. برای ما هم ساخت چنین فیلم‌هایی مهم است و پیگیری می‌کنیم.

یزدی از ادامه‌دار بودن این مستندها خبر داد و گفت: ما دوست داریم این دست مستندها ادامه داشته باشد. ما علاقه مندیم برنامه‌هایی که در رادیو پرمخاطب هستند، تبدیل به مستند شوند. این کارها دیده هم می‌شود و برای مخاطب بسیار جذاب است. به نظرم از خیلی از برنامه‌های رادیو می‌توان مستند تولید کرد.

"برای ما هم ساخت چنین فیلم‌هایی مهم است و پیگیری می‌کنیم.یزدی از ادامه‌دار بودن این مستندها خبر داد و گفت: ما دوست داریم این دست مستندها ادامه داشته باشد"برای مثال برنامه آقای راسخ که بسیاری از کارشناسان را به نقد جدی می‌کشد، سوژه بسیار خوبی است.

وی در پایان خطاب به بیوک میرزایی گفت: بسیار خوشحالم که امروز در خدمت شما هستم و باید بگویم که کار شما برای ما آورده دارد و باعث می‌شود که مردم شبکه ما را ببینند. مردم شما را دوست دارند، امیدوارم بتوانیم زحمات چندین ساله شما، ارق و تعصبتان به تلویزیون و رادیو را جبران کنیم. همه باید بدانیم محبوبیت شما به راحتی به دست نیامده و برایش زحمت کشیدید. مردم ما خیلی خوب دورویی، تکبر و خودشیفتگی را می‌شناسند و صداقت را تشخیص می‌دهند. هنرمند صادق، محبوب مردم است و آقای میرزایی از جمله کسانی است که مردم او را دوست دارند و برای ایشان احترام قائلند.

مجموعه مستندهای دوبله و صدا ماندنی و ارزشمند است

در ادامه این نشست بیوک میرزایی با قدردانی از شبکه مستند برای ساخت مستند پرتره هنرمندان دوبله و صدا گفت: باید به شبکه مستند و مدیر آن برای این نوع نگاه تبریک گفت؛ این نوع کارها ماندنی است و هرچه قدر تاریخش بگذرد، ارزشمندتر می‌شود.

وی افزود: البته به نظرم خیلی دیر به این ماجرا توجه شده است، چرا که خیلی از افراد رفته‌اند و دیگر در دسترس نیستند تا فیلمی از آنها تهیه شود.

من شبکه مستند و سینمای مستند را بسیار دوست داشتم اما باور نمی‌کردم پخش فیلمم از این شبکه این قدر بازتاب داشته باشد. حتی از کانادا به من زنگ زدند و گفتند این فیلم را دیدیم.

میرزایی با اشاره به سابقه ورود خود به تئاتر گفت: من از سال ۱۳۴۸ در این حرفه هستم و اوج و فرودهای زیادی را تجربه کردم. از کلاس اول دبیرستان وارد هنرکده آناهیتا با مدیریت مصطفی اسکویی شدم. نمی‌دانستم تئاتر چیست اما عاشق فیلم بودم. تست دادم، انتخاب و با دنیای دیگری آشنا شدم که تا قبل از آن کاملاً با آن بیگانه بودیم.

"مردم شما را دوست دارند، امیدوارم بتوانیم زحمات چندین ساله شما، ارق و تعصبتان به تلویزیون و رادیو را جبران کنیم"در محله‌ای بزرگ شدم که شاید اگر هنرپیشه نمی‌شدم شاید سرنوشت دیگری پیدا می‌کردم.

وی با نقل خاطره‌ای از هنرنمایی خود در تئاتر بیان کرد: قبل از انقلاب فقط تئاتر کار می‌کردم. البته با کسی تئاتر کار می‌کردیم که در آن زمان به او اجازه کار نمی‌دادند. آقای اسکویی تحصیل‌کرده روسیه بود و می‌گفتند که چپ و مارکسیست است. بر همین اساس سراغ اسماعیل خلج رفتیم تا با او کار کنیم. گفتند که او کار نمی‌کند و فرد دیگری کار می‌کند.

او هم خیلی باسواد بود و از اقلیت‌های زرتشتی در کشورمان بود. دوست داشتم با کسانی مثل اسماعیل خلج یا سیدکاظم کار کنم اما با کسی همراه شدم که خیلی دوستش نداشتم. برای مثال در سال ۱۳۵۶ نمایشی به اسم «بازی قتل عام» را آماده کرد که تئاتر پوچی بود. با خود می‌گفتیم هر لحظه ممکن است تماشاچی ما را بزند، اگر چه نمایشش وصف‌الحال بود و اوضاع آشفته آن زمان را نشان می‌داد.

میرزایی افزود: خاطرم هست اسمم را درست نگفته بودم و به جای اینکه خودم را بیوک میرزایی معرفی کنم، گفتم بهرام میرزایی هستم چرا که اگر بچه‌ها می‌فهمیدند حتماً تکفیرمان می‌کردند. به‌گونه‌ای هم تربیت شده بودیم که اصلاً سراغ سینما نمی‌رفتیم چرا که در آن زمان فیلم فارسی بود و ما هم می‌گفتیم اینها کار بدی است.

"من شبکه مستند و سینمای مستند را بسیار دوست داشتم اما باور نمی‌کردم پخش فیلمم از این شبکه این قدر بازتاب داشته باشد"در نهایت ۱۹ ساله بودم که انقلاب شد و ما در اولین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی، نمایشی به اسم «قیام در هایتی» را در تالار وحدت کار کردیم.

ما نسلی هستیم که ریال ریال پولمان را جمع می‌کردیم تا یک تومان شود و بتوانیم سینما برویم اما اکنون فضا متفاوت شده است. اگر چنین خاطراتی به تصویر کشیده شود خیلی خوب است. کسی که اصلاً نمی‌دانست تئاتر چیست و کتاب نمی‌خواند، وارد تئاتر شد اما وارد دنیایی شدیم که اصلاً راه برگشت برایش وجود نداشتوی با انتقاد از رفتار بعضی بازیگران جوان گفت: بسیاری از جوانان ما امروز به شیوه‌های مختلف تلاش می‌کنند تا نقش را بگیرند اما وقتی نقش را می‌گیرند دیگر کار را رها می‌کنند در حالی که وقتی نقش را می‌گیرید باید تلاش‌تان را مضاعف کنید. ما نسلی هستیم که ریال ریال پولمان را جمع می‌کردیم تا یک تومان شود و بتوانیم سینما برویم اما اکنون فضا متفاوت شده است. اگر چنین خاطراتی به تصویر کشیده شود خیلی خوب است.

کسی که اصلاً نمی‌دانست تئاتر چیست و کتاب نمی‌خواند، وارد تئاتر شد اما وارد دنیایی شدیم که اصلاً راه برگشت برایش وجود نداشت.

موفقیت «داستان بیوک» از محبوبیت آقای میرزایی است

در ادامه این نشست ابوالفضل توکلی تهیه کننده و کارگردان «داستان بیوک» هم درباره ساخت این مستند گفت: فکر می‌کنم خیلی از مردم ذهنیت دیگری نسبت به آقای میرزایی داشتند اما ساخت این فیلم کمک کرد تا مردم بدانند که ایشان در کارهای فاخر حضور داشتند، اهل مطالعه هستند و … به نظرم در این فیلم و با کمک خود ایشان ذهنیت‌ها تغییر کرد و مردم با بخش دیگری از زندگی ایشان آشنا شدند. خوشبختانه باید بگویم بازخوردهای این فیلم مستند در فضای مجازی بسیار خوب بود و خیلی‌ها برایش پست گذاشته بودند. قطعاً این موضوع به دلیل محبوبیت آقای میرزایی است.

وی درباره ایفای نقش بیوک میرزایی در سریال «جشن سر برون» گفت: در سریال «جشن سر برون» تصمیم گرفتیم صحنه‌ای از آقای میرزایی را بگذاریم که ایشان کشته می‌شود. بازیگران معمولاً در چنین مواقعی در اتاقی منتظر می‌مانند تا نوبت ضبط آنها برسد، اما جالب است بدانید که آقای میرزایی بر خلاف جوان‌ها تمام این مدت را کنار عوامل حضور داشت تا نوبت ضبطشان برسد.

در پایان این مراسم مدیر شبکه مستند با اهدای تندیس از بیوک میرزایی تجلیل کرد.